Read Biblia SEPT Salmos 18 Bible Online

Salmos 18 - Biblia SEPT bible

Salmos 18

¹Do mestre do coro. De David, servo do Señor, que recitou esta cántiga diante do Señor, por telo librado do poder de todos os seus inimigos e da man de Xaúl. Dixo:

²Eu ámote, Señor, a miña forza,

³Señor, a miña rocha, o meu castro, o meu refuxio, meu Deus, penedo onde me acollo, o meu escudo, o meu alcázar, o meu castelo.

⁴Eu invoco ó Señor, o adorable, e salvarame dos meus inimigos.

⁵As ondas da morte rodéanme, as correntes do averno atropélanme;

⁶cínguenme as cordas do abismo, sorpréndenme as trampas da morte.

⁷No apuro chamo ó Señor, suplico cara ó meu Deus. El escoita a miña voz desde o santuario, o meu clamor chega ós seus oídos.

⁸A terra estarrécese e treme, os fundamentos dos montes estremecen, abalan por causa da súa ira.

⁹Do seu nariz sobe fume, da súa boca lume devorante, de todo el ascuas acesas.

¹⁰Abaixa o ceo e descende con mesta néboa debaixo dos seus pés.

¹¹Voa a cabalo dun querubín, subindo nas ás do vento.

¹²Das tebras fai o seu cerco; das augas escuras e das mestas nubes, a tenda que o rodea.

¹³Co relampo da súa presenza as nubes desfanse en sarabia e lóstregos.

¹⁴O Señor atrona desde o ceo, o Altísimo fai resoar a súa voz.

¹⁵Lanza as súas setas e dispérsaos, os seus lóstregos enlouquécenos.

¹⁶Os fondos do mar déixanse ver, os fundamentos do orbe quedan espidos, polas túas ameazas, Señor, polo soprido da túa ira.

¹⁷Desde o ceo tende El a man e cólleme, tírame das augas caudais.

¹⁸Líbrame do inimigo poderoso, de rivais máis fortes ca min.

¹⁹No día funesto fanme fronte, pero o Señor é o meu arrimo:

²⁰sácame a campo aberto, sálvame, porque me ama.

²¹O Señor premia a miña rectitude, retribúe a miña pureza de conduta.

²²Eu gardo os camiños do Señor e non son rebelde ó meu Deus;

²³teño á vista os seus preceptos, non eludo os seus mandatos,

²⁴son sincero diante del e gárdome do pecado.

²⁵O Señor retribúe a miña rectitude e a miña pureza de obrar na súa presenza.

²⁶Co piadoso móstraste piadoso e co sincero es sincero;

²⁷co puro móstraste puro e co renarte es retorto.

²⁸Ti salvas os humildes e abates os soberbios.

²⁹Ti fas lucir a miña candea, o Señor, meu Deus, aluma as miñas tebras.

³⁰Contigo podo encararme cunha tropa; co meu Deus, saltar murallas.

³¹Os camiños de Deus son perfectos, a palabra do Señor ben probada: é o escudo para cantos a El se acollen.

³²Quen é Deus, fóra do Señor? Quen unha rocha, fóra de noso Deus,

³³o Deus que me cingue de forza e fai perfecto o meu camiño?

³⁴El dáme pés coma os dos cervos e ponme nas alturas;

³⁵Adestra as miñas mans para a loita e os meus brazos para tensar o arco de bronce.

³⁶Ti déixasme o teu escudo salvador, a túa dereita sostenme, a túa bondade engrandéceme.

³⁷Fasme dar pasos longos, e non tremen os meus pés.

³⁸Perseguirei o inimigo ata o pillar, non volverei sen acabar con el;

³⁹esmagareino xa e non se poderá erguer, caerá debaixo dos meus pés.

⁴⁰Ti cínguesme de forza para a loita, sometes a cantos se me enfrontan.

⁴¹Fas que os meus inimigos volvan as costas, para que eu poida destruír os que me odian.

⁴²Piden socorro, pero ninguén os axuda, xemen cara ó Señor, mais El non lles responde.

⁴³Espallareinos, coma po diante do vento, varrereinos, coma lama das rúas.

⁴⁴Ti líbrasme do pobo en motín, posme á cabeza das xentes: pobos non coñecidos réndenme homenaxe.

⁴⁵Nada máis oír, xa me obedecen, adúlanme os estranxeiros;

⁴⁶os estranxeiros embarúllanse e saen tremendo dos seus refuxios.

⁴⁷Viva o Señor, bendita a miña rocha; sexa exaltado Deus, o meu salvador,

⁴⁸o Deus que me dá satisfacción e somete pobos ó meu xugo.

⁴⁹Ti líbrasme dos inimigos, érguesme sobre os adversarios, sálvasme dos violentos.

⁵⁰Por iso hei de loarte, Señor, diante dos pobos: cantarei o teu nome,

⁵¹o que lle dá ó rei grandes vitorias e mostra misericordia ó seu unxido, a David e á súa liñaxe, para sempre.