Read Biblia SEPT Proverbios 24 Bible Online

Proverbios 24 - Biblia SEPT bible

Proverbios 24

¹Non envexes os malvados nin areles xuntarte con eles,

²pois as súas mentes matinan destrución e os seus labios traman a desgraza.

³Un casal constrúese coa Sabedoría e afíncase co discernimento,

⁴As súas pezas énchense co saber dos bens máis prezados e elegantes.

⁵Máis baril é o sabio có forzudo, e persoa de saber afianza o poderío,

⁶pois coa estratexia gañarás a guerra e o triunfo está nos moitos conselleiros.

⁷A Sabedoría queda lonxe do parvo: o tal non abrirá a boca na asemblea da porta.

⁸O que matina para mal, levará alcume de intrigante;

⁹pecado é a intriga do necio e a xente refuga ó cínico.

¹⁰Se te mostras feble no tempo da proba, feble era a túa forza.

¹¹Libera ós condenados á morte, non negues axuda ós que van ser executados,

¹²xa que se despois dis: —"Nós non sabiamos tal", pensas que o que sopesa as intencións non se decata? O que vixía a túa vida ben que o sabe, el retribuirá a cadaquén conforme ós feitos.

¹³Filliño, toma mel, que che é bo, o panal é doce ó padal;

¹⁴tales son o coñecer a Sabedoría para a túa vida: se a acadas, terás futuro, e non será frustrada a túa esperanza.

¹⁵Non axexes o casal do home xusto nin destrúas o seu acougo,

¹⁶pois se sete veces cae o home honrado, outras tantas se ergue, mais os perversos tropezan e non se levantan.

¹⁷Non te alegres cando caia o inimigo nin botes risadas cando tropece,

¹⁸non sexa que, ó velo, desagrades ó Señor, e retire del a súa xenreira.

¹⁹Non te alporices contra os malvados nin envexes os perversos,

²⁰pois o impío non ten futuro e a candea dos perversos esmorece.

²¹Meu fillo, teme ó Señor e ó rei, non te comprometas cos que conspiran,

²²pois a súa desfeita sobrevén de súpeto, e quen sabe cando chegará a ruína das súas vidas.

²³Tamén estas máximas se atribúen ós Sabios: Dar un xuízo parcial non está ben.

²⁴A quen lle di ó culpable: —"tes a razón" maldino os pobos, detéstano as nacións,

²⁵mais os que os reprenden quedarán contentos, e virá sobre eles a bendición cumprida.

²⁶Bica nos labios quen responde francamente.

²⁷Pon orde no teu traballo exterior, arránxate na túa leira; despois poderás construír a casa.

²⁸Non fagas sen máis de testemuña contra o teu veciño, gústache enganar coa boca?

²⁹Non digas: —"Farei con el o que el fixo comigo; vaimas pagar conforme ó seu feito".

³⁰Pasei pola leira do preguiceiro, preto da viña do insensato,

³¹e estaba toda inzada de silveiras, toda cuberta de estripos e o valado de pedra derrubado.

³²O velo reflexionei, ollalo foi aprender unha lección:

³³dormes un pouco, moqueas outro pouco, cruzas os brazos un intre para repousar,

³⁴e achégaseche a pobreza coma un moinante e a necesidade coma un mendigo.