Read Biblia SEPT Sabedoría 11 Bible Online

Sabedoría 11 - Biblia SEPT bible

Sabedoría 11

¹facendo prosperar as súas obras por medio dun profeta santo.

²Percorreron un deserto inhabitado e cravaron as tendas en lugares intransitables;

³fixeron fronte a guerreiros e rebateron inimigos.

⁴Cando tiveron sede berraron por ti, e unha rocha fragosa deulles auga, curounos da sede un duro penedo;

⁵canto serviu para castigar os seus inimigos foi para eles axuda na dificultade.

⁶No sitio de manancial perenne, dun río túrbido de sangue e po,

⁷pena do decreto infanticida, décheslles a eles inesperadamente auga abonda,

⁸mostrándolles por medio daquela sede de que xeito castigaras os seus adversarios.

⁹Porque cando os puxeches a proba, se ben corrixíndoos con piedade, comprenderon como eran atormentados os impíos xulgados con ira;

¹⁰xa que a eles os probaras coma un pai que amoesta, mais ós outros examináchelos coma un rei inflexible que condena;

¹¹Ausentes e presentes, por igual esmorecían:

¹²unha dobrada tristura apreixábaos e tamén un salaio coa lembranza do pasado,

¹³pois, ó oíren que por medio das súas probas outros se beneficiaban, percibían niso a presenza do Señor.

¹⁴A quen noutrora deixaran abandonado e rexeitaran burlóns, tiveron que admiralo ó remate dos sucesos, sufrindo unha sede moi diversa da dos xustos.

¹⁵En razón das súas desaxeitadas tolemias polas que, extraviados, adoraron réptiles irracionais e viles bestas, enviaches contra eles, en vinganza, unha grea de animais sen razón

¹⁶para que comprendesen que cadaquén é castigado naquilo no que peca.

¹⁷Abofé que non lle faltaban modos á túa man omnipotente, que creara o universo da materia informe, para lles botar enriba bandas de osos e de feros leóns

¹⁸ou feras de nova invención, descoñecidas, furibundas, exhalando un bafo de lume ou botando un alento fumegante, ou fulminando polos ollos muxicas arrepiantes,

¹⁹que ben poderían exterminalos non xa coas súas feridas senón destruílos só coa súa estarrecente ollada.

²⁰E sen chegar a tanto, cun simple aire, podían caer perseguidos pola túa vinganza e varridos polo teu potente sopro, mais arranxáchelo todo con medida, número e peso,

²¹pois sempre tes a disposición o usar do teu gran poder e quen poderá oporse á forza do teu brazo?

²²Porque o universo todo, de fronte a ti, é coma un lixo na balanza e coma pinga de orballo da alborada caendo sobre a terra.

²³E con todo compadecícheste de todo, pois todo o podes e pasas por alto os pecados dos homes para que se convertan,

²⁴pois amas a todos os seres e non rexeitas nada do que fixeches: se algo che dese noxo, xa non o crearías.

²⁵Como podería algo subsistir se ti non o queres ou conservarse o que ti non chamas?

²⁶Mais ti todo o perdoas porque todo é teu, Señor, amigo da vida.