Read Biblia SEPT Sabedoría 12 Bible Online

Sabedoría 12 - Biblia SEPT bible

Sabedoría 12

¹Pois o teu sopro incorruptible mora en todas as cousas.

²Por iso corrixes pouco a pouco a aqueles que tropezan e amoéstalos lembrándolles os seus erros para que, deixando a maldade, crean en ti, Señor.

³Deste xeito foi como ós antigos moradores da túa terra santa

⁴os aborreciches, por culpa das súas prácticas infames, feitizos e impías iniciacións;

⁵inmisericordes sacrificadores de seus fillos, devoradores das vísceras e carnes humanas, e iniciados co sangue, no curso de xuntanzas orxiásticas,

⁶pais asasinos de vidas sen defensa; a eses tales determinaches exterminalos pola man de nosos pais,

⁷de xeito que aquela terra, para ti a máis cara de todas, puidese recibir unha colonia digna de fillos de Deus,

⁸mais mesmo con estes, coma homes que eran, amosaches moderación enviándolles tabáns, precursores do teu exército, para que os fosen exterminando pouco a pouco.

⁹Ben podías someter nunha batalla os impíos ós xustos ou aniquilalos dunha vez por medio de bestas feroces cunha verba inflexible,

¹⁰mais, sentenciándoos paulatinamente, décheslles oportunidade de se arrepentiren, por máis que non ignorabas que a maldade lles viña de caste, que a malicia lles era connatural e que nunca trocarían as súas matinacións,

¹¹porque eran una raza maldita desde o principio. Tampouco non foi que por medo de alguén deixases sen pena os seus delitos,

¹²xa que, quen pode demandarche: —"Que fixeches"? Ou quen pode rebater o teu veredicto? Quen te vai convocar a xuízo pola destrución de nacións que ti creaches? Ou quen se constituirá contra ti en vingador de homes inxustos?

¹³Non hai, fóra de ti, un Deus que se considere de todas as cousas, a quen tiveses que probar que non xulgaches inxustamente;

¹⁴nin hai rei nin tirano que poida encararse contigo demandando a razón de por que os castigaches.

¹⁵Ti es xusto e todo o dispós xustamente, de xeito que condenar a quen non merece castigo considéralo indigno do teu poder.

¹⁶Xa que o teu poder é a fonte da xustiza, e seres ti o dono de todo lévate a amosarte indulxente.

¹⁷Só fas proba da túa forza cando non se dá creto á totalidade dese poder confundindo a audacia dos que o coñecen;

¹⁸Así, dominando a túa forza, xulgas con equilibrio gobernándonos con toda consideración, pois na man tes o poderío cando queres.

¹⁹Con feitos semellantes ensinaches ó teu pobo que ó xusto lle cómpre ser humano; e a teus fillos décheslles a ditosa esperanza de concederlles despois dos pecados tempo de se arrepentir.

²⁰Pois se ós inimigos de teus fillos, merecentes da morte, castigáchelos con tanta consideración e indulxencia dándolles tempo e lugar para se afastar da maldade,

²¹con canto meirande coidado non xulgarías os teus fillos se a seus pais lles concediches xuramentos e alianzas de promesas magníficas?

²²De sorte que mentres a nós nos corrixes, flaxelas os inimigos nosos con mesura para que, ó xulgarmos, cavilemos na túa bondade, e ó sermos xulgados, esperemos na misericordia.

²³De maneira que ós que perversamente pasaban a vida na necidade atormentáchelos cos seus propios obxectos abominables.

²⁴Extraviáranse, de feito, moi lonxe por vieiros errados, chegando a considerar deuses mesmo ós máis viles e repugnantes animais, deixándose enganar coma nenos sen siso.

²⁵Foi así que, como a meniños sen razón, os fixeches sufrir un xuízo de burla.

²⁶Mais os que non se deixaron emendar coas correccións enganosas tiveron que soportar un castigo digno de Deus,

²⁷porque se irritaban contra os que os facían sufrir, contra aqueles mesmos ós que consideraban deuses e polos que eran castigados, ollando agora e confesando coma verdadeiro Deus a quen noutrora se negaran a recoñecer; por tal razón veu sobre eles a condena plena.