Read Biblia SEPT Eclesiástico 11 Bible Online

Eclesiástico 11 - Biblia SEPT bible

Eclesiástico 11

¹A Sabedoría do pobre faille andar coa cabeza alta e faino asentar entre os nobres.

²Non loes a un home pola súa beleza nin o refugues por ser mal parecido.

³Ben pequena é a abella entre os volátiles mais o seu froito é o produto máis exquisito.

⁴Non aldraxes a quen vai en farrapos nin rías dos que sofren días tristes, pois Iavé fai cousas sorprendentes e o seu obrar fica escondido para o home.

⁵Moitos asoballados sentaron despois no trono, xentes en quen ninguén pensaba cinguiron a diadema.

⁶Moitos homes importantes caeron moi baixo e xente de prestixio foi entregada en mans alleas.

⁷Non censures antes de te informares, inquire primeiro e despois reprende.

⁸Meu fillo, non respondas antes de escoitares e non interrompas no medio do discurso.

⁹Non te alporices polo que non che molesta e non te entremetas no preito dos poderosos.

¹⁰Meu fillo, non acrecentes as túas preocupacións: quen moito bole a facer fortuna non o fará sen culpa. Meu fillo, se non espertas, non chegarás; se non procuras, non atoparás.

¹¹Hai quen se esforza, bole e corre e con todo queda atrás.

¹²E hai quen é pobre e coitado, falto de todo e cheo de miserias, mais a ollada de Iavé obsérvao con favor para erguelo da lama que o lixa.

¹³Alzalle a cabeza e exáltao e moitos admíranse por causa del.

¹⁴Ben e mal, vida e morte, pobreza e facenda, veñen do Señor;

¹⁵Sabedoría e prudencia e o saber falar veñen do Señor. O erro e os camiños rectos veñen do Señor.

¹⁶A necidade e a tebra foron feitos para os pecadores e a desfeita failles compaña ós malvados.

¹⁷A recompensa do xusto vén do Señor e a súa benevolencia faino feliz para sempre.

¹⁸Hai quen se enriquece pasando estreituras, a quen sempre lle é pouco o que gaña,

¹⁹e cando di: —"Xa podo acougar, agora vou comer do que gañei" non se decata de cando será o día prefixado no que teña que deixar o seu a outros e morrer.

²⁰Meu fillo, mantente na túa tarefa e matina nela, que poidas chegar a vello no teu labor.

²¹Non admires ós malvados; afiúnza no Señor e agarda a súa luz pois ben doado é ós ollos do Señor enriquecer de súpeto a un pobre.

²²A bendición do Señor é a partilla do xusto no momento oportuno florecerá a súa esperanza.

²³Non digas: —"Que proveito tirei de facer o meu traballo? De que me serve agora?".

²⁴Non digas: —"Teño o que me cómpre; que mal me pode vir?".

²⁵O ben dun día fai esquecer a desgraza, o mal dun día fai esquecer a felicidade.

²⁶Ben doado é para o Señor retribuír ó home no día da súa morte segundo os seus feitos.

²⁷Chega o tempo da desgraza e fai esquecer os goces: é no remate cando un home amosa o que era.

²⁸Non chames a ninguén feliz antes de inquirilo con certeza, pois é no remate cando se mostra se o era de certo.

²⁹Non invites na túa casa a calquera pois o moinante coñece moitos trucos; coma gaiola chea de paxaros así son eles por dentro, cheos de enganos.

³⁰Coma ave pechada no cesto é o corazón do soberbio e coma un lobo axexando a presa. Moitos son os pecados do tratante: é coma un can a engulir facendas; violentamente chega o intermediario poñendo preitos sobre todos os bens. Axexa o moinante coma un oso o casal dos que o burlan e procúrase unha fenda, como fan os espías.

³¹O calumniador troca o ben en mal; atopa defectos no que ti máis aprecies.

³²Cunha faísca multiplícanse as brasas e o pérfido axexa para esparexer sangue.

³³Fuxe do malo porque xera o mal para que tes que levar unha chata permanente? Non te xuntes co malvado para que non torza o teu camiño e te afaste do teu compromiso.

³⁴Tes de hóspede un estranxeiro? Trocará os teus costumes e estrañarate dos teus.