Read Biblia SEPT Eclesiástico 13 Bible Online

Eclesiástico 13 - Biblia SEPT bible

Eclesiástico 13

¹A quen toca o pez pégaselle a man, quen se xunta co burlón aprende ó seu xeito.

²Non queiras erguer peso co que non podes nin te asocies co máis rico ca ti, non xuntes a cunca co pote: se este peta nela, esnaquízaa; do mesmo xeito non se dan xuntado rico e pobre.

³O rico asoballa e aínda por riba gábase, o pobre é humillado e aínda pide desculpas.

⁴Mentres lle sexas útil, servirase de ti; cando afrouxes, prescindirá de ti.

⁵Mentres teñas do teu, falarache composto, mais empobrecerate sen chisco de remorso.

⁶Se lle cómpres, farache as beiras, rirá contigo, darache esperanzas, dirache falangueiro: —"De que tes necesidade?".

⁷Cos seus banquetes confundirate. Mentres lle es de proveito, entrámpate; por dúas ou tres veces meterache medo; despois, cando te vexa, pasará de largo e abaneará a cabeza en contra túa.

⁸Gárdate de facer o fachendoso para non semellares ós insensatos.

⁹Achégaseche un principal? — Ti afástate; e canto máis, hate convidar.

¹⁰Non te aproximes para non seres apartado, nin te arredes de xeito que te aborreza.

¹¹Non ouses falarlle abertamente nin deas creto ás súas moitas razóns, pois os seus numerosos discursos son para probarte e entre sorrisos anda examinándote.

¹²Cruel é quen goberna e non se apiada da vida de moitos.

¹³Cóidate e está atento, non fagas compaña a homes violentos.

¹⁴Se escoitas estas cousas en soños, esperta: Ama o Señor durante toda a vida e invócao para que te salve.

¹⁵Todo animal ama ós da súa caste e así todo home ó seu semellante.

¹⁶Todo animal emparella cos da súa especie, tamén o home se une á súa raza.

¹⁷Que é o que une ó lobo co año? —O mesmo que une ó malvado co xusto.

¹⁸Como se van levar a hiena e mais o can? —Pois tampouco haberá paz entre o rico e o pobre.

¹⁹A presa do león son os asnos da estepa e o pasto do rico son os pobres.

²⁰Para a soberbia a humildade é de aborrecer, para o rico é de aborrecer o pobre.

²¹Cando o rico tropeza, ten apoio no amigo; se abanea o pobre: empúxano de veciño en veciño.

²²Discursea un rico: deféndeo unha morea de xente; por máis que diga parvadas danse por boas. Fala un pobre e berran: Veña, veña!; xa pode ter razóns asisadas, que para el non hai posto.

²³Un rico parola: faise silencio e poñen polas nubes a súa discreción. Fala o pobre e din: —"E quen será este?". E se tropeza, aínda por riba o empuxan.

²⁴É boa a riqueza cando é sen pecado e a pobreza é ruín se a produce a soberbia.

²⁵A conciencia do home trócalle a faciana, sexa para ben, sexa para mal.

²⁶Sinal de boa lei é un rostro ledo; o xesto preocupado, sinal dun triste matinar.