Read Biblia SEPT Eclesiástico 20 Bible Online

Eclesiástico 20 - Biblia SEPT bible

Eclesiástico 20

¹Hai correccións fóra de tempo e tamén hai quen, calando, amosa siso.

²Canto mellor é corrixir que alporizarse.

³O que confesa a culpa líbrase dun mal peor.

⁴Coma o eunuco que arela desflorar unha virxe é quen quere impor a xustiza pola forza.

⁵Hai quen cala e pasa por sabio e quen fala de máis e non hai quen o ature.

⁶Hai quen cala por non ter resposta e quen cala porque agarda a súa quenda.

⁷O Sabio cala ata o momento xusto, o parvo non ten en conta a ocasión.

⁸O paroleiro faise odioso e quen se adxudica a autoridade será aborrecido.

⁹Un home en angustias pode acadar fortuna mais tamén pode que unha ganancia traia ruína.

¹⁰Hai regalos sen proveito e regalos polos que pagar dobrado.

¹¹Hai quen por certos honores queda humillado e quen desde a humillación ergue a cabeza.

¹²Hai quen merca moito a baixo prezo e quen paga sete veces polo mesmo.

¹³O Sabio con pouco faise amar, os favores dos necios bótanse a perder.

¹⁴A dádiva do necio non che é de proveito pois espera unha compensación sete veces meirande;

¹⁵o que el dá é pouco, mais bótao moito en cara, abrindo a boca coma pregoeiro, presta hoxe e reclama mañá; un home así é de aborrecer.

¹⁶Di o parvo:— "Non teño amigos, ninguén agradece os meus regalos";

¹⁷os que lle comen o pan son malas linguas; cantas veces e cantos se burlan del!

¹⁸Trae máis conta esvarar no chan que esvarar coa lingua; —tan axiña chega a caída dos perversos—.

¹⁹Un home sen xeito é coma unha saída a destempo: atópase de continuo na boca dos ignorantes.

²⁰Na boca do parvo o refrán estrágase: nunca o dirá no momento xusto.

²¹Hai quen non pode pecar por pobreza e así cando acouga non ten remorsos.

²²Hai quen se perde por respecto humano e quen se perde por descaro.

²³Hai quen por timidez fai promesa a un amigo e para si gaña un inimigo sen necesidade.

²⁴Chata grave no home é a mentira, atópase sempre na boca dos malvados.

²⁵Un ladrón é de preferir ó que mente a eito, ámbolos dous herdarán a perdición;

²⁶o ámbito do mentireiro é a mala sona, quédalle para sempre esa vergonza.

²⁷Quen ten sabias razóns progresa e un home asisado agrada ós grandes.

²⁸Quen traballa a terra acrecenta os seus monllos, e a quen lles dá gusto ós grandes perdóano.

²⁹Regalos e agasallos cegan ollos sabios, coma buceira na boca conteñen os reproches.

³⁰Sabedoría oculta e tesouro escondido, para que serven entrambos?

³¹Máis vale o que esconde a súa tolemia có que esconde a súa sabedoría.