Read Biblia SEPT Eclesiástico 23 Bible Online

Eclesiástico 23 - Biblia SEPT bible

Eclesiástico 23

¹Señor, pai e dono da miña vida, non me deixes caer por culpa deles. Non me abandones ó seu antollo.

²Quen zorregará nas miñas matinacións e porá na miña mente unha disciplina sabia que non pase por alto os meus erros nin lle fuxan os meus pecados?

³Para que non medren as miñas ignorancias nin se acrecenten as miñas culpas, de xeito que vaia caer diante dos meus contrarios e se alede á miña conta o meu inimigo?

⁴Señor, pai e Deus da miña vida,

⁵non me consintas ter ollos fachendosos e aparta de min a concupiscencia,

⁶non me asoballen a gula e a luxuria nin me abandones a un espírito impuro.

⁷Escoitade, filliños, o ensino sobre o falar; a quen o garde non o atraparán.

⁸Polos labios enguedéllase o pecador, por eles tropezan o maldicente e o soberbio;

⁹non afagas a túa boca ó xuramento nin adoites pronunciar o nome santo,

¹⁰pois así como o criado vixiado de continuo non fuxirá sen azoutes, tamén quen xura e o nomea a cada momento non ficará libre de pecado.

¹¹Home que moito xura abunda en impiedade e non afastará a tralla da súa casa. Se foi por descoido, leva enriba o pecado; se o fai á lixeira, pecou dúas veces; se xurou en falso, non o absolverán e a súa casa encherase de desgrazas.

¹²Verbas hai de tal caste que semellan a morte: que non se dean na herdanza de Xacob! As xentes piadosas refúganas para non se revolveren nos pecados.

¹³Non acostumes a boca á grosería impura: tamén nela se atopa motivo de pecado.

¹⁴Pensa no teu pai e na túa nai cando sentes entre os grandes, non sexa que o esquezas diante deles e te comportes coma un tolo; desexarías non nacer e maldicirías o día do teu nacemento.

¹⁵Home afeito a aldraxar non se corrixirá en toda a vida.

¹⁶Dúas castes de seres amorean pecados e a terceira atrae a carraxe:

¹⁷A paixón ardente coma o lume aceso que non esmorece ata ensumirse, o home impúdico con alguén do seu sangue que non cesa mentres o lume non o abrase (para o home impúdico todo pan é doce, non vai repousar ata que morra),

¹⁸o home que peca contra o propio leito e di para o seu interior: —"Quen me ve? Rodéame a sombra, encóbrenme as paredes, non me ha de ollar ninguén, de que vou ter medo? Nin sequera o Altísimo lembrará ós meus pecados".

¹⁹Teme a ollada dos homes sen se decatar de que os ollos do Señor aluman mil veces máis có sol, esculcan todos os comportamentos humanos e dexergan os recunchos máis recónditos;

²⁰coñece El canto pasa antes de que suceda e, do mesmo xeito, despois de rematar.

²¹Ese será polo tanto castigado na praza pública, será atrapado onde menos o espere.

²²Parella sorte corre a muller que deixa ó marido e lle dá por herdeiro un fillo alleo,

²³pois, primeiro, desobedece a lei do Altísimo; segundo, fáltalle ó seu marido; e, terceiro, lixouse cun adulterio xerando fillos dun home estraño.

²⁴Esa será arrastrada diante da asemblea, farase enquisa sobre seus fillos,

²⁵fillos semellantes non botarán raigaños e as súas pólas non darán froito;

²⁶deixará unha lembranza maldita, non se limpará o seu escarnio;

²⁷entón decataranse os que veñen atrás que nada vale máis có temor do Señor, e que nada hai máis doce que gardar os seus mandados.