Read Biblia SEPT Eclesiástico 30 Bible Online

Eclesiástico 30 - Biblia SEPT bible

Eclesiástico 30

¹Quen ama a seu fillo dálle coa vara arreo, ó rematar a súa vida terá de que aledarse.

²Quen corrixe a seu fillo tirará del proveito, terá de que gabarse entre os coñecidos.

³Quen instrúe a seu fillo dá envexa ó seu inimigo, e gozarase del diante dos amigos;

⁴cando o pai fina é coma se non morrese pois deixa despois de si un semellante a el.

⁵De vivo tivo contento en ollalo, e non se entristeceu no seu pasamento.

⁶Deixou un vingador de fronte ós seus inimigos; e de cara ós amigos, quen devolva os favores.

⁷Quen moito aloumiña a un fillo xa lle vendará as feridas e cada berro conmoveralle as entrañas.

⁸Besta non domeada sae testana, fillo consentido sae teimudo.

⁹Afaga ó teu fillo, terás de que tremer; anda a xogos con el e hate contristar.

¹⁰Non rías con el para non chorares por el e para non ter ó remate que renxer os dentes.

¹¹Non o deixes ó seu antollo na mocidade nin pases por alto os seus malos costumes;

¹²faille baixar a cabeza namentres é rapazote, trabállalle os lombos mentres é pequeno, non che veña plantar cara e revirarse e se che troque en motivo de angustia.

¹³Corrixe a teu fillo, faille pesado o xugo para que non se che opoña nunha das súas arroutadas.

¹⁴Mellor é pobre san e rexo ca rico coa eiva no corpo.

¹⁵Prefiro vida sa ó ouro puro e o bo natural ás perlas.

¹⁶Non hai riqueza meirande ca un corpo rufo nin outro ben coma o corazón bondadoso.

¹⁷Mellor é a morte ca unha vida coitada e o acougo eterno cá doenza crónica.

¹⁸Lambetadas postas diante de boca pechada son coma ofrendas de comida diante dun ídolo;

¹⁹para que levar ofrendas a ídolos pagáns que nin comen nin olen? Pois así vén sucedendo co que ten facenda e non pode gozar dela;

²⁰óllaa coa vista e salaia como salaia o eunuco que apreixa unha moza.

²¹Non te deixes dominar pola tristura, non te abaixes por mor da túa culpa.

²²O corazón ledo é a vida do home e a ledicia faino comprensivo.

²³Abre o teu ánimo, colle folgos, afasta de ti a mágoa; pois a moitos ten matado a señardade e nada aproveita a coita.

²⁴Envexa e ira acurtan a vida e as arelas avellentan antes de tempo.

²⁵Para un ánimo feliz, durmir é xa un banquete e canto come aprovéitalle.