Read Biblia SEPT Eclesiástico 31 Bible Online

Eclesiástico 31 - Biblia SEPT bible

Eclesiástico 31

¹O insomnio do rico mírralle as carnes e a preocupación pola mantenza escorréntalle o sono;

²A coita do sustento impídelle o descanso e, máis ca unha grave doenza, non o deixa durmir.

³Ataréfase o rico para amorear facenda e cando repousa é para se encher de praceres;

⁴o pobre fatígase e sempre andará escaso, e se repousa, convértese en mendigo.

⁵Quen corre tralo ouro non quedará impune e quen ama o lucro por culpa del extraviarase.

⁶Moitos foron vítimas do ouro e afiuzaron nas perlas, mais non foron tales de libralos da desgraza nin de salvalos no día da ira;

⁷pois é un lazo para o necio e todo inxenuo enrédase nel.

⁸Feliz o home que foi atopado íntegro e non errou tralo diñeiro.

⁹Quen é este?, para agasallalo, xa que fixo marabillas no medio do seu pobo.

¹⁰Quen foi tentado e permaneceu indemne? Sexa para el motivo de gloria. Quen podendo extraviarse non se extraviou, podendo facer o mal, non o fixo?

¹¹A súa felicidade estará a seguro e a asemblea publicará a súa loanza.

¹²Filliño, se asentas á mesa dun magnate, non abras a boca diante dela nin digas: —"Canta fartura hai aquí!"

¹³Pensa no ruín que é o ollo malicioso —Deus refuga o ollo retranqueiro, non creou cousa peor ca el; por iso chora adoito—.

¹⁴Considérate do veciño coma de ti mesmo; ten en conta o que a ti non che gusta.

¹⁵Non botes a man ó que el ten de ollo, nin tropeces con el na bandexa.

¹⁶Xanta coma un home do que che sirvan e non o engulas ás présas para non dares noxo.

¹⁷Remata o primeiro coma ben educado e non recunques para que non te desprecen.

¹⁸E aínda que asentes con outros moitos non te sirvas antes có compañeiro.

¹⁹Abofé, ó home asisado con pouco lle abonda e despois no leito non rebole.

²⁰As dores, o insomnio, afogos, acoros e cólicos, tócanlle ó inmoderado; en troques, un sono saudable ó de estómago baleiro: erguerase de mañá ben aleuto.

²¹Se, non obstante, te sentes cheo co xantar, érguete, vomita, e acougarás.

²²Escoita, filliño, e non me despreces, máis tarde comprenderás o que che eu digo: serás moderado en todo o que fagas e non haberá mal que te alcance.

²³As bocas bendín ó hóspede xeneroso e a sona da súa liberalidade permanece.

²⁴Do hóspede mesquiño murmúrase polas rúas e tamén dura a sona da súa avaricia.

²⁵Diante do viño non presumas de forte pois o mosto ten feito tatexar a moitos.

²⁶A forxa pon a proba o traballo do ferreiro e o viño as liortas dos barís.

²⁷Para quen é san o viño? —Para o que bebe a modo. Que sería da vida sen viño se desde o comezo foi creado para a ledicia?

²⁸Animo xubiloso, troula e simpatía: o viño bebido ó seu tempo e con tino;

²⁹resaca, tristura e vergonza: viño bebido con rabia e carraxe.

³⁰O moito alcohol é unha trampa para o necio: tóllelle as forzas e éncheo de feridas.

³¹Cando bebas non corrixas o veciño nin o burles se se pon alegre; non lle digas verbas inxuriosas nin te poñas pesado con reclamacións.