Read Biblia SEPT Eclesiástico 43 Bible Online

Eclesiástico 43 - Biblia SEPT bible

Eclesiástico 43

¹Esplendor das alturas é o firmamento na súa enxebreza e a fasquía dos ceos é un espectáculo maxestoso.

²Érguese o sol espallando a calor, —que admirable feitura do Señor!—

³ó mediodía abura a terra: quen pode facer fronte á súa quentura?

⁴Forno ben atizado pon candente o metal fundido, as raiolas do sol incendian os montes; unha labarada do astro consome a terra habitada, é un facho que cega os ollos.

⁵Abofé, grande é o Señor que o fixo, coas súas verbas fai brillar os seus seres poderosos.

⁶Tamén a lúa reloce en tempos sucesivos medindo os períodos coma sinal constante;

⁷ela determina festas e datas coa súa luz suave que vai esmorecendo;

⁸renóvase mes tras mes: que admirable nas súas fases! Axuda para as caravanas, candea celeste que aluma o firmamento co seu esplendor.

⁹As estrelas son fermoso ornamento do ceo, a súa luz resplandece nas alturas divinas,

¹⁰ó mandado de Deus seguen quedas no seu lugar e non ceden dos seus postos de vixía.

¹¹Olla para o arco da vella e bendice a quen o fixo. Que marabilloso no seu esplendor!

¹²Cingue o ceo cun círculo glorioso, é a man de Deus a que o tende.

¹³O seu poderío fai coruscar o lóstrego e fulxir as faíscas de acordo cunha orde;

¹⁴A este fin creou os seus piornos e fixo voar as nubes coma voitres;

¹⁵A súa potencia condensa as nubes e esfaragulla as pedras da sarabia.

¹⁶O seu trebón bruante arrepía á terra e coa súa forza tremen as montañas;

¹⁷á súa orde érguese o vento do sur, o nordés, a treboada e a galerna;

¹⁸coma banda de paxaros esparexe a neve que cae coma cando pousan os saltóns; o brillar da súa brancura enfeitiza os ollos, ó farrapear fica o ánimo arroubado.

¹⁹Espalla a xeada coma o sal e as súas floriñas resplandecen coma zafiros.

²⁰Ceiba o fría xistra que conxela a lagoa coma unha codia, pon un cobertor sobre toda superficie de auga e reviste a fonte dunha coiraza;

²¹do mesmo xeito que a seca, queima a vexetación dos montes e os pasteiros da campía coma unha chama;

²²menciña disto todo é a súbita nube de orballo que se esparexe para amolecer o sequeiro.

²³Co seu plan puxo orde no océano e plantou illas no mar;

²⁴os mariñeiros contan dos seus confíns e ó escoitalos cos nosos oídos ficamos abraiados;

²⁵nel atópanse as máis estrañas das súas criaturas, toda caste de bestas e monstros oceánicos;

²⁶grazas a el o mensaxeiro cumpre co seu mandado e as súas verbas levan a cabo o intento.

²⁷Non é cousa de seguir repetindo outro tanto; en conclusión: —"El éo todo".

²⁸Continuaremos a loalo pois non é doado definilo, El é meirande ca todas as súas obras.

²⁹O Señor é digno de toda admiración e as súas empresas son marabillosas.

³⁰Vós que enxalzades o Señor, erguede a voz con todos os azos, pois sempre será pouco; os que entoades, renovade os folgos sen darvos cansos, que non o esgotaredes.

³¹Quen o viu para poder describilo? A quen lle é dado enxalzalo como é?

³²Moitas cousas hai máis arcanas ca estas; eu só considerei un anaquiño das súas obras;

³³porque o Señor fíxoo todo e ós piadosos concédelles a Sabedoría.