Read Biblia SEPT Xeremías 29 Bible Online

Xeremías 29 - Biblia SEPT bible

Xeremías 29

¹Estas son as palabras do escrito que desde Xerusalén mandou Xeremías, o profeta, ó resto dos anciáns desterrados, ós sacerdotes, ós profetas e a todo o pobo, que deportou Nabucodonosor de Xerusalén a Babilonia,

²despois de que o rei Ieconías, a raíña nai, o persoal da corte, os principais de Xudá e de Xerusalén, os técnicos e os ferreiros deixaron Xerusalén.

³Mandouno a Nabucodonosor, rei de Babilonia, por Elasah fillo de Xafán, e por Guermarías, fillo de Hilquías, ós que Sedecías, o rei de Xudá mandaba a Babilonia.

⁴Así fala o Señor dos Exércitos, o Deus de Israel, a todos os desterrados que eu deportei de Xerusalén a Babilonia:

⁵Construíde casas e habitádeas, plantade terreos e comede os seus froitos.

⁶Casade e tende fillos e fillas, tratade de casar ós vosos fillos e ás vosas fillas, para que vos dean netos e netas; multiplicádevos aí, e non minguedes.

⁷Procurade a fartura da cidade a onde eu vos desterrei, rezade ó Señor por ela, xa que a súa fartura será a vosa fartura.

⁸Así fala o Señor dos Exércitos, o Deus de Israel: Que non vos enganen os profetas que están entre vós, nin os vosos adiviños: Non lles fagades caso ós vosos soños, que vós mesmos provocades.

⁹Ollade que vos profetizan ilusións no meu Nome, Eu non os mandei —é o Señor quen fala—.

¹⁰—Así fala o Señor: tan axiña como se lle cumpran a Babilonia os setenta anos, heivos facer unha visita, para cumprir convosco a miña promesa de vos traer outra vez a este lugar.

¹¹Soamente eu coñezo os proxectos que eu planeo para vós —é o Señor quen fala—, proxectos de fartura e non de desgraza, de darvos un porvir e unha esperanza.

¹²Habédesme invocar e viredes onda min; rezarédesme a min, e eu escoitareivos.

¹³Andaredes á miña procura e habédesme atopar. Buscarédesme de todo corazón,

¹⁴e eu deixarei que me atopedes —é o Señor quen fala— para cambiar a vosa sorte: xuntareivos de entre todas as nacións e lugares a onde vos dispersei —é o Señor quen fala— e fareivos volver de novo a este lugar de onde vos levei cativos.

¹⁵Si, vós dicides: "O Señor suscitounos profetas en Babilonia".

¹⁶Así fala o Señor acerca do rei que senta no trono de David e de toda a xente que vive nesta cidade, os vosos irmáns que non saíron convosco para a catividade.

¹⁷Así fala o Señor dos Exércitos: —Vede: vou mandar contra eles a espada, a fame e a peste e vounos volver coma figos pasados, que de malos non se poden comer.

¹⁸Vounos perseguir coa espada, coa fame e coa peste, e convertelos en algo arrepiante para todos os reinos da terra, que se nomeará nas maldicións: desolación, burla e vergonza entre todas as nacións a onde os dispersei.

¹⁹Xa que non escoitaron as miñas palabras —é o Señor quen fala— aínda que eu lles mandei os meus servos, os profetas: madruguei a mandalos, pero non fun escoitado —é o Señor quen fala—.

²⁰E vós, todos os deportados que eu mandei de Xerusalén a Babilonia, escoitade a palabra do Señor:

²¹—Así fala o Señor dos Exércitos, o Deus de Israel, acerca de Acab, fillo de Colaías e de Sedecías, fillo de Maseías, que profetizan mentiras no meu Nome: "Mirade que os entrego no poder de Nabucodonosor, rei de Babilonia, para que os axustice diante dos vosos mesmos ollos.

²²Todos os desterrados de Xudá que viven en Babilonia recollerán da súa historia esta maldición: que te trate o Señor coma a Sedecías e coma a Acab, a quen o rei de Babilonia asou no lume.

²³Pola súa culpa cometeuse unha deshonra en Israel: cometeron adulterio coa muller do seu próximo e dixeron cousas falsas no meu Nome, cousas que eu non lles mandei. Quen o sabe e é testemuña son eu —é o Señor quen fala—".

²⁴Dille a Xemaías, o de Nehelam:

²⁵—Así fala o Señor dos Exércitos, o Deus de Israel: ti mandaches no teu nome uns escritos a toda a poboación que reside en Xudá e ó sacerdote Sefanías, fillo de Maseías, e a todos os sacerdotes, dicíndolles:

²⁶"O Señor constitúete sacerdote, sucesor do sacerdote Iehoiadá para seres o responsable do templo e de todo aquel que se considere profeta da destrución: a este tal méteo no cepo e na cadea.

²⁷Entón por que non reprendiches a Xeremías, natural de Anatot, quen se considera o voso profeta?

²⁸Canta culpa ten! Chegou a nos mandar dicir en Babilonia: A cousa vai para lonxe: facede casas e vivide nelas, plantade terreos e comede os seus froitos".

²⁹O sacerdote Sefanías leulle esta carta a Xeremías, o profeta.

³⁰E veulle a Xeremías esta palabra do Señor:

³¹—Mándalles dicir a todos os deportados: Así fala o Señor acerca de Xemaías, o nehelamita: "Xa que Xemaías vos anunciou oráculos sen que eu o mandase, e deste xeito vos fixo confiar en ilusións, inxustamente,

³²Así fala o Señor: Velaquí que eu lle pedirei contas a Xemaías, o nehelamita, e á sua descendencia, non terá ningún descendente que habite con este pobo, compracéndose do ben que eu lle farei ó meu pobo, —é o Señor quen fala— xa que predicou a rebeldía contra o Señor".