Read Biblia SEPT Lamentacións 3 Bible Online

Lamentacións 3 - Biblia SEPT bible

Lamentacións 3

¹(Alef) Eu son o home que probou a humillación, o pau da ira do Señor.

²Conduciume e fíxome camiñar na escuridade e non na luz.

³Si, volve e revolve todos os días contra min a súa man.

⁴(Bet) Consome a miña carne e a miña pel, rompe os meus ósos.

⁵Crea a miña ruína e asedia a capital e a súa altura.

⁶Faime morar nas tebras coma os mortos dos tempos pasados.

⁷(Guímel) Encérrame cun muro arredor e non podo saír, volve pesada a miña cabeza.

⁸Clamo en voz alta e pido axuda; El córtalle o paso á miña oración.

⁹Pecha o meu camiño con pelouros, volve intransitables as miñas corredoiras.

¹⁰(Dálet) El é para min o oso que axexa, o león nos escondedoiros,

¹¹que dá voltas arredor dos meus camiños para esnaquizarme e volverme unha desolación.

¹²Tensa o seu arco e faime ser o branco das súas frechas.

¹³(He) Fai entrar nos meus riles os dardos da súa alxaba.

¹⁴Eu son a burla para todos os pobos, a súa copla de cada día.

¹⁵Fártame de amargura e emborráchame de asente.

¹⁶(Vau) Límame os dentes con croios, esmágame contra o chan.

¹⁷Afasta a miña vida da fartura, esquézome da felicidade,

¹⁸e digo: "Acabouse a miña superioridade e a miña esperanza no Señor".

¹⁹(Zain) Lémbrate da miña miseria e do meu desterro, que son asente e veleno.

²⁰Lémbrate de que a miña culpa está mandando ó abismo a miña vida.

²¹Isto traio no meu corazón, por isto teño esperanza:

²²(Het) as bondades do Señor non se acabaron, nin tampouco desapareceron as súas misericordias,

²³pois son novas cada mañá, a túa fidelidade é grande.

²⁴O Señor é o quiñón da miña herdanza —di o meu corazón—, por isto teño esperanza nel.

²⁵(Tet) Bo é o Señor para quen espera nel, para aquel que o busca.

²⁶É bo que un espere en silencio a salvación do Señor.

²⁷Élle bo ó home cargar co xugo desde a súa xuventude;

²⁸(Iod) que se sinta só e que estea calado cando o ten que aguantar;

²⁹que poña a súa boca no po: quizais haxa aínda esperanza!;

³⁰que ofreza a meixela ó que lle bate e que se farte de oprobios.

³¹(Kaf) Certo, o Señor non se afasta para sempre (...);

³²se aflixe, compadécese conforme á abundancia das súas bondades;

³³non oprime de corazón nin aflixe os fillos do home.

³⁴(Lámed) Cando un esmaga debaixo dos seus pés a todos os prisioneiros do país,

³⁵cando se torcen os dereitos dun home ante a presenza do Altísimo,

³⁶cando se lle prexudica a un home no seu xuízo, o Señor non o vai ver?

³⁷(Mem) Quen é este que falou, e aconteceu? Non llo mandou o Señor?

³⁸Non sae o mal e o ben da boca do Altísimo?

³⁹De que se queixa o home? Da vida feliz? De que se queixa o home? Do castigo dos seus pecados?

⁴⁰(Nun) Investiguemos o noso comportamento e examinémolo. Convertámonos ó Señor.

⁴¹Levantemos o noso corazón, non as palmas das nosas mans, ó Deus que está no ceo.

⁴²Nós pecamos e rebelámonos. Ti non nos perdoaches!

⁴³(Sámek) Cubrícheste de ira e perseguíchesnos, mataches sen teres compaixón.

⁴⁴Cubrícheste coa túa nube, para que non pasase a oración.

⁴⁵Convértesnos en varredura e esterco, no medio dos pobos.

⁴⁶(Pé) Todos os nosos inimigos abren as súas bocas contra nós.

⁴⁷A nós tócanos o terror e o foxo, a destrución e a ruína.

⁴⁸O meu ollo verte regueiros de bágoas pola ruína da filla do meu pobo.

⁴⁹(Ain) Os meus ollos esbagullan, sen pararen, non teñen acougo,

⁵⁰Ata que o Señor olle desde arriba e vexa desde o ceo.

⁵¹Os meus ollos quítanme a respiración por causa de todas as fillas da miña cidade.

⁵²(Sade) Os meus inimigos cazáronme coma un paxariño, sen razón.

⁵³Quixeron perder a miña vida no pozo, botaron dentro pedras contra min.

⁵⁴Cubríronme de auga ata enriba da cabeza. Dixen: "Estou perdido".

⁵⁵(Qof) Invoquei o teu Nome, Señor, desde o pozo do abismo.

⁵⁶Ti escoitaches a miña voz; non tapaches o teu oído á miña liberación, ó meu clamor de auxilio.

⁵⁷Acercácheste o día que eu clamaba a ti. Dixeches: "Non teñas medo".

⁵⁸(Rex) Ti, Señor, defendiches a causa da miña existencia, redimiches a miña vida.

⁵⁹Ollaches, Señor, a miña opresión, a miña sentencia foi ditada con xustiza.

⁶⁰Viches toda a súa vinganza, todas as súas matinacións contra min.

⁶¹(Xin) Escoitaches, Señor, os seus insultos, todas as súas maquinacións contra min,

⁶²os discursos dos meus adversarios e os seus complots contra min todos os días.

⁶³Olla atentamente a súa conduta, que eu son a súa cántiga.

⁶⁴(Tau) Devólvelles, Señor, o merecido conforme a obra das súas mans.

⁶⁵Dálles a cegueira do corazón, que a túa maldición sexa para eles.

⁶⁶Persígueos con ira e fainos desaparecer de debaixo do ceo, Señor.