Read Biblia SEPT Baruc 3 Bible Online

Baruc 3 - Biblia SEPT bible

Baruc 3

¹Señor todopoderoso, Deus de Israel, un ánimo angustiado e un espírito esmorecido está clamando a ti.

²Escoita, Señor, e ten piedade, pois pecamos contra ti.

³Ti es Rei para sempre, pero nós para sempre estamos perdidos.

⁴Señor todopoderoso, Deus de Israel, escoita a súplica dos desgraciados de Israel, dos fillos que pecaron contra ti, que non fixeron caso da voz do Señor, o seu Deus, e, por isto, nos perseguiron desgrazas.

⁵Non te lembres das inxustizas dos nosos pais, lémbrate nesta hora do teu poder e do teu Nome,

⁶porque ti es o Señor, noso Deus, e loarémoste, Señor.

⁷Para isto puxeches a fe en ti no noso corazón, para que o teu Nome fose invocado e para que te loásemos no noso desterro. Apartamos xa do noso corazón toda a iniquidade dos nosos pais, que pecaron contra ti.

⁸Ollanos aquí no noso desterro, onde nos dispersaches, convertidos no escarnio, na maldición e no pago de toda a iniquidade de nosos pais, que se apartaron do Señor, noso Deus.

⁹Escoita, Israel, mandamentos de vida; atende ben, para aprender a discernir.

¹⁰Que sucede, Israel? Por que estás no país dos inimigos, e avellentaches nun país estranxeiro?

¹¹Por que te volviches impuro cos seus cadáveres, e fuches contado cos que van ó Hades?

¹²Abandonaches a fonte da sabedoría.

¹³Se camiñases polo vieiro de Deus, habitarías en paz para sempre.

¹⁴Aprende onde está o discernir, onde está a forza, onde está a intelixencia para coñecer; aprende tamén onde está a vida longa e a felicidade, onde está a luz dos ollos e a paz.

¹⁵Quen atopou o seu lugar? Quen entrou nos seus tesouros?

¹⁶Onde están os xefes das nacións e os señores das feras da terra?

¹⁷Os que xogan cos paxaros do ceo e fan os seus tesouros con prata e con ouro —o ouro no que os homes tiñan posta a súa confianza—, aqueles dos que a cobiza non ten fin?

¹⁸U—los que labran con todo coidado o ouro, e nin sequera hai invención ningunha nas súas obras?

¹⁹Desapareceron e baixaron ó Hades, e outros ocuparon o seu posto.

²⁰Outros máis novos viron a luz e habitaron na terra, pero o camiño da sabedoría non o coñeceron,

²¹nin fixeron caso dos seus vieiros, nin se preocuparon dela; os seus fillos quedaron atrás dos mesmos pais.

²²Non se oíu en Canaán, nin se viu en Temán,

²³nin os fillos de Agar que procuran o saber sobre a terra, nin os arrieiros de Merrán e de Temán, os expertos en mitos e os que buscan o saber, non coñeceron o camiño da sabedoría nin se lembraron dos seus vieiros.

²⁴Israel, que grande é a Casa do teu Deus! Que ancho é o lugar dos seus dominios!

²⁵Grande, e non ten fin; alto, e non ten medida.

²⁶Alí foron xerados os famosos xigantes dun tempo, foron grandes, expertos na guerra.

²⁷Pero a estes non os escolleu Deus, nin lles ensinou o camiño da ciencia,

²⁸e pereceron por non teren discernimento, pereceron por falta de reflexión.

²⁹Quen subiu ó ceo para coller a sabedoría e facela baixar desde as nubes?

³⁰Quen pasou á outra beira do mar, para buscala e traela a prezo de ouro precioso?

³¹Non hai quen coñeza o seu camiño, nin quen discorra o seu vieiro.

³²Pero o que o sabe todo, coñécea, invéntaa co seu saber. O que formou a terra para a eternidade, encheuna de animais de catro patas.

³³O que lle manda á luz que veña, chamouna e ela obedeceu con temor.

³⁴As estrelas refulxiron ledas nos seus escondedoiros,

³⁵El chamounas e respondéronlle: "Aquí estamos!" Refulxiron con ledicia para o seu Creador.

³⁶Este é o noso Deus, non hai outro a El comparable.

³⁷El inventou todo o camiño da sabedoría e ensinoullo a Xacob, o seu servo, e a Israel, o seu benquerido.

³⁸Despois disto, a sabedoría apareceu sobre a terra e viviu entre os homes.