Read Biblia SEPT Baruc 4 Bible Online

Baruc 4 - Biblia SEPT bible

Baruc 4

¹Ela é o libro dos mandamentos de Deus, a Lei que permanece para sempre. Todos os que a aprecian terán a vida, e os que a deixan a un lado perecerán.

²Convértete, Xacob, e abrázaa; camiña cara á claridade, ó encontro da súa luz.

³Non lle deas a outro a túa gloria; nin os teus privilexios a unha nación estranxeira.

⁴Somos felices, Israel, porque o que agrada a Deus déusenos a coñecer.

⁵Ten coraxe, meu pobo, memorial de Israel!

⁶Fostes vendidos ás nacións, pero non para a perdición; por anoxardes a Deus fostes entregados ós vosos inimigos,

⁷pois enchestes de ira ó voso creador, ofrecendo sacrificios ós demos e non a Deus.

⁸Esquecestes o Deus eterno que vos deu de comer, e entristecestes a Xerusalén, que vos alimentou.

⁹Velaí, Xerusalén viu a ira que viña contra vós de parte de Deus, e dixo: "Escoitade, veciñas de Sión, Deus trae sobre min unha gran dor,

¹⁰pois vin a deportación dos meus fillos e das miñas fillas, que o Eterno fixo vir sobre eles.

¹¹Crieinos con gozo, pero mandeinos con xemidos e con dores.

¹²Que ninguén se alegre por min, viúva e abandonada de todos. Volvinme un deserto polos pecados dos meus fillos, porque se apartaron da Lei de Deus

¹³e non coñeceron os seus preceptos, nin camiñaron polos camiños dos seus mandamentos, nin marcharon polos vieiros da educación conforme a súa xustiza.

¹⁴Que veñan as veciñas de Sión! Si, lembrádevos da catividade dos meus fillos e das miñas fillas, da catividade que o Eterno lles botou enriba,

¹⁵pois trouxo contra eles unha nación de lonxe, unha nación fachendosa, e de lingua estraña, que non tivo respecto ó ancián nin piedade co meniño,

¹⁶que levou os fillos queridos da viúva e que a deixou soa, privada das súas fillas.

¹⁷E eu, en que vos podo axudar?

¹⁸Pero o que trouxo estas calamidades sobre vós, libraravos das mans dos inimigos.

¹⁹Camiñade, filliños, camiñade, que eu quedei feita un deserto.

²⁰Xa quitei a roupa da fartura e vestín o saco da miña súplica, clamarei ó Eterno durante os meus días.

²¹Tede ánimo, filliños. Clamade a Deus, que El vos librará da tiranía, da man dos inimigos,

²²pois eu puxen no Eterno a esperanza da vosa salvación, e xa me veu do Santo unha ledicia, pola misericordia que moi logo vos virá do voso eterno Salvador.

²³Pois mandeivos con dor e xemidos, pero Deus devolveravos a min con ledicia e gozo para sempre.

²⁴Como as veciñas de Sión viron o voso desterro, así verán axiña a salvación que vén do voso Deus; salvación que vos virá coa grande gloria e co esplendor do Eterno.

²⁵Filliños, aguantade con paciencia a ira de Deus que veu sobre vós. O teu inimigo perseguiute, pero ben logo verás a súa ruína e camiñarás sobre as súas cabezas.

²⁶Os meus meniños mimados marcharon por camiños esgrevios, fóronme arrebatados coma un rabaño roubado polos inimigos.

²⁷Animo, meniños: clamade a Deus, que o que vos castigou lembrarase de vós.

²⁸Como discorrestes para vos apartardes de Deus, así, unha vez convertidos a El, buscádeo con moitos máis azos.

²⁹Porque o que vos mandou estas desgrazas, Mandaravos a alegría eterna xunto coa vosa salvación".

³⁰Animo, Xerusalén! Que o que che deu o seu nome consolarate.

³¹Malditos os que che fixeron mal e se alegraron coa túa caída.

³²Malditas as cidades ás que serviron teus fillos, maldita a que recibiu os teus fillos,

³³pois, o mesmo que se alegrou da túa caída e se encheu de gozo pola túa ruína, así entristecerá por quedar erma ela mesma.

³⁴Certo, quitareille a alegría á súa poboación numerosa, e a súa fachenda converterase en dor.

³⁵Pois o Eterno fará vir sobre ela un incendio durante moitos días, e estará habitada polos demos durante moito tempo.

³⁶Mira para o nacente, Xerusalén, e olla a ledicia que vén de Deus.

³⁷Velaí veñen os teus fillos, os que ti deixaches marchar, veñen desde o nacente ata o poñente, reunidos pola palabra do Santo, alegrándose coa gloria de Deus.