Read Biblia SEPT Ezequiel 36 Bible Online

Ezequiel 36 - Biblia SEPT bible

Ezequiel 36

¹Fillo de Adam, profetiza sobre os montes de Israel e di: Montes de Israel, escoitade a palabra do Señor:

²Así fala o meu Señor, Iavé: —Por diciren os vosos inimigos: "Que ben! O outeiro perpetuo queda para nós en posesión",

³por iso, profetiza e di: Así fala o meu Señor, Iavé: —Xa que de propio intento vos desolaron e vos esmagaron por todo o arredor, para que vós fosedes posesión do resto dos pobos, e xa que andastes nas linguas difamadoras e calumniadoras dos pobos,

⁴por iso, montes de Israel, escoitade a palabra do meu Señor, Iavé: Así lles fala o meu Señor, Iavé, ós montes e ós outeiros, ás veigas e ós vales, ás ruínas desoladas e ás cidades abandonadas, que serviron de botín e de escarnio ó refugallo dos pobos do arredor:

⁵Ben certo que así fala o meu Señor, Iavé: —Xuro que no incendio dos meus celos falei contra o resto dos pobos e contra todo o Edom, porque lles entregaron a miña terra en posesión con alegría de todos os corazóns e con desprezo de todo afán lexítimo, xa que a superficie da miña terra lles servía de botín.

⁶Si, profetiza acerca da terra de Israel e dilles ós montes e ós outeiros, ás varcias e ós vales: Así fala o meu Señor, Iavé: —Velaí: nos meus celos e na miña ira dixen que cargásedes coa vergonza que vos causaron as nacións.

⁷Pero así fala o meu Señor, Iavé: —Eu xuro coa miña man levantada que as nacións que están ó voso arredor, elas cargarán coa súa ignominia.

⁸E vós, montes de Israel, floreceredes as vosas pólas e darédeslles os vosos froitos ó meu pobo Israel, porque el está para chegar.

⁹Pois sabede que eu vou cara a vós e me volvo cara a vós: seredes traballados e seredes sementados.

¹⁰Multiplicarei sobre vós a poboación da casa de Israel, toda ela, e as cidades serán habitadas e as ruínas serán reconstruídas.

¹¹Multiplicarei sobre vós a poboación e o gando que se multiplicará e dará crías, e fareivos habitar coma noutros tempos vosos, e fareivos mellores ca nos vosos comezos. Entón recoñeceredes que eu son o Señor.

¹²E farei camiñar sobre vós unha poboación, o meu pobo Israel; eles apoderaranse de ti e ti volveraste herdanza deles e nunca máis os volverás privar de fillos.

¹³Así fala o meu Señor, Iavé: —Porque dixeron de vós: "Ti es quen devora a poboación, ti es a que deixa sen fillos ó teu pobo".

¹⁴Por isto, non volverás devorar o teu pobo, nin o volverás deixar sen fillos —é o meu Señor, Iavé, quen fala—.

¹⁵Eu farei que non se volvan oír as burlas entre as nacións contra ti, e ti non volverás soportar os insultos dos pobos, e o teu pobo non volverá quedar sen fillos —é o meu Señor, Iavé, quen fala—.

¹⁶Veume a palabra do Señor nestes termos:

¹⁷—Fillo de Adam, cando a Casa de Israel habitaba na súa terra, volvérona impura co seu comportamento e cos seus feitos; o seu comportamento foi na miña presenza coma a impureza dunha muller na menstruación.

¹⁸Pero eu desafoguei o meu noxo neles polo sangue que verteron sobre a terra, e polos feitos cos que a mancharon.

¹⁹Entón eu esparexinos por entre os pobos e dispersáronse polos países; xulgueinos conforme o seu comportamento e conforme os seus feitos.

²⁰O entraren nas nacións onde foron, profanaron o meu santo Nome, e dicíase deles: "Estes son o pobo do Señor, e tiveron que saír da terra del".

²¹Entón eu tiven consideración co meu santo Nome, o que profanara a Casa de Israel entre os pobos onde fora.

²²Por isto, dille á Casa de Israel: Así fala o meu Señor, Iavé: —Casa de Israel, non por vós vou eu actuar, senón por mor do meu santo Nome, que vós profanastes entre as nacións onde fostes.

²³Pois vou facer que se recoñeza a santidade do meu grande Nome, profanado entre as nacións nas que vós o profanastes. Entón recoñecerán estas nacións que eu son o Señor —é o meu Señor, Iavé, quen fala—, cando eu vos faga recoñecer a miña santidade na súa presenza.

²⁴Pois recollereivos das nacións, xuntareivos de todos os países e traereivos á vosa terra.

²⁵Asperxerei sobre vós auga purificadora e quedaredes puros; de todas as vosas impurezas e de todas as vosas idolatrías heivos purificar.

²⁶Dareivos un corazón novo e poñerei nas vosas entrañas un espírito novo; sacarei da vosa carne o corazón de pedra e poreivos un corazón de carne.

²⁷Porei nas vosas entrañas o meu espírito e farei que camiñedes conforme os meus preceptos e que gardedes os meus mandamentos e os cumprades.

²⁸Viviredes no país que lles dei a vosos pais: seredes o meu pobo e eu serei o voso Deus.

²⁹Librareivos de todas as impurezas, chamarei polo pan, e farei que o haxa abondo: non vos impoñerei a fame.

³⁰Farei que abunden os froitos das árbores e os produtos dos campos, para que non volvades recibir de parte das nacións o desprezo de pasar fame.

³¹O lembrarvos do voso comportamento perverso e dos vosos feitos nada bos, sentiredes noxo en vós mesmos das vosas iniquidades e das vosas abominacións.

³²Que vos quede sabido que non é por vós que eu vou actuar; sentide a vergonza e a confusión do voso comportamento, Casa de Israel.

³³Así fala o meu Señor, Iavé: —O día que vos purifique das vosas iniquidades, farei que as cidades se habiten e que as ruínas se reconstrúan.

³⁴O país que estea desolado será traballado despois de estar ermo, á vista de todos os que o cruzaban.

³⁵Velaí o que estes dicían: "O país este, antes desolado, é agora coma o xardín do Edén; e as cidades, arruinadas, desoladas e esborralladas, son agora fortalezas inaccesibles".

³⁶As nacións que queden ó voso arredor recoñecerán que eu son o Señor, que reconstrúo o esborrallado e replanto o desolado, eu o Señor, díxeno e fareino.

³⁷Así fala o meu Señor, Iavé: —Volverei deixar que me busquen para isto, para lles facer ben; multiplicareinos coma un rabaño humano.

³⁸Coma os rabaños do templo, coma os rabaños de Xerusalén na súa asemblea pola festa, así as cidades arruinadas estarán cheas de rabaños humanos. Entón recoñecerán que eu son o Señor.