Read Biblia SEPT Ezequiel 37 Bible Online

Ezequiel 37 - Biblia SEPT bible

Ezequiel 37

¹A man do Señor pousou sobre min e fíxome saír coa forza do seu espírito, e púxome no medio do val, que estaba cheo de ósos.

²Fíxome pasar ante eles dando voltas: e velaí que había moitísimos sobre a superficie do val, e estaban totalmente resecos.

³Entón díxome: Fillo de Adam, poderán revivir estes ósos? Eu repuxen: Señor, Iavé, ti sábelo.

⁴Logo díxome: —Pronuncia un oráculo sobre estes ósos e dilles: —Osos resecos, escoitade a palabra do Señor:

⁵Así lles fala o meu Señor, Iavé, a estes ósos: —Velaí: vou traer sobre vós o alento e reviviredes.

⁶Porei sobre vós tendóns e farei que criedes carne; cubrireivos con pel, porei en vós o alento, e reviviredes. Entón recoñeceredes que eu son o Señor.

⁷Eu pronunciei o oráculo tal como se me mandara; e mentres eu pronunciaba o oráculo, houbo un trono e logo un terremoto, e os ósos xuntáronse cada un co seu compañeiro.

⁸Logo ollei e vin que sobre eles había tendóns, a carne ía medrando e a pel íaselles estendendo por riba. Pero non había neles alento.

⁹Logo díxome: —Pronúncialle un oráculo ó espírito, pronúnciao, fillo de Adam, e dille ó espírito: Así fala o meu Señor, Iavé: —Desde os catro ventos, vén, espírito, e sopra nestes cadáveres, para que revivan.

¹⁰Eu pronunciei o oráculo, conforme me mandara. Entón o espírito entrou neles, e reviviron, e tíñanse de pé sobre as súas pernas: era un exército enormemente grande.

¹¹Entón díxome: —Fillo de Adam, estes ósos son a Casa de Israel enteira. Velaí o que din: os nosos ósos están resecos, a nosa esperanza está perdida; estamos esnaquizados.

¹²Por iso profetiza e dilles: así fala o meu Señor, Iavé: —Velaí que eu vou abrir as vosas sepulturas, e vouvos facer subir das vosas sepulturas, meu pobo, e vouvos levar á terra de Israel.

¹³Recoñeceredes que eu son o Señor, cando eu abra as vosas sepulturas, e cando vos faga subir das vosas sepulturas, meu pobo.

¹⁴Vou poñer en vós o meu espírito e vouvos facer revivir na vosa terra. Así recoñeceredes que eu, o Señor, o digo e o fago —é o Señor quen fala—.

¹⁵Veume a palabra do Señor nestes termos:

¹⁶—Oe ti, fillo de Adam, colle un pau e escribe nel "Xudá e os fillos de Israel, os seus aliados"; logo colle outro pau e escribe nel "Xosé, pai de Efraím e toda a Casa de Israel, os seus aliados".

¹⁷E que alguén chos empalme un co outro para que formen un só pau e dos dous resulte na túa man un só pau.

¹⁸Cando che digan os fillos do teu pobo: "Non nos explicas que queren dicir para ti estas cousas?",

¹⁹respóndelles: —Así fala o meu Señor, Iavé: —Velaí que eu vou coller o pau de Xosé, que está na man de Efraím, e os cetros de Israel, os seus compañeiros, e poreinos sobre o cetro de Xosé, xunto co pau de Xudá, e convertereinos nun só pau, para que resulten un só pau, para que resulten un só na miña man.

²⁰Os dous paus, nos que escribas, teralos na túa man á vista deles,

²¹e haslles dicir: Así fala o meu Señor, Iavé: —Sabede que eu recollerei os fillos de Israel de entre os pobos onde marcharon, xuntareinos do arredor, e traereinos á súa terra.

²²Convertereinos en nación única no seu país, nos montes de Israel, e un único rei fará de rei para todos eles, e ese pobo non se volverá converter en dous, nin se volverá dividir en dous reinos nunca máis.

²³E nunca máis se volverán manchar cos seus ídolos, nin coas súas abominacións, nin con todos os seus pecados, senón que os librarei de todos os lugares onde viven, nos que pecaron. Purificareinos e serán para min o meu pobo, e eu serei para eles o seu Deus.

²⁴E o meu servidor David será o seu rei, o pastor único de todos eles, e camiñarán conforme as miñas leis, gardarán os meus preceptos e cumpriranos.

²⁵Entón habitarán no país que eu lle dei ó meu servidor Xacob, no que habitaron vosos pais, e habitarán nel para sempre, eles, os fillos e os fillos de seus fillos; e o meu servidor David será o seu príncipe para sempre.

²⁶Establecerei con eles unha alianza perfecta, e o sinal que eu lles darei é que a alianza será eterna, e farei que se multipliquen. Porei para sempre o meu santuario no medio deles,

²⁷e a miña morada estará no medio deles; serei o seu Deus e eles serán o meu pobo.

²⁸E cando o meu santuario estea no medio deles para sempre, recoñecerán que eu son o Señor, o que consagra a Israel.