Read Biblia SEPT Ezequiel 46 Bible Online

Ezequiel 46 - Biblia SEPT bible

Ezequiel 46

¹Así fala o meu Señor, Iavé: A porta do adro interior que dá ó nacente estará pechada os seis días de traballo; pero o sábado e o día da lúa nova abrirase,

²para que desde fóra entre o príncipe polo vestíbulo da porta e se quede de pé xunto ós marcos desta porta. Logo, os sacerdotes ofrecerán o seu holocausto e o seu sacrificio de comuñón, e el prostrarase no vestíbulo da porta, e logo sairá. A porta non se pechará ata o serán.

³Os sábados e pola lúa nova a xente toda do país prostrarase diante do Señor, á entrada desta porta.

⁴O holocausto que ofrecerá o príncipe ó Señor será este: os sábados, seis años sen defecto e un carneiro sen defecto,

⁵e mais a ofrenda dun efah de fariña; polo carneiro e polos años, a ofrenda da súa libre vontade; e un hin de aceite, por cada efah de fariña.

⁶Os días da lúa nova constituirán o holocausto do príncipe un becerro, fillo de vaca, sen defecto, seis años e un carneiro, sen defecto.

⁷O príncipe tamén fará a ofrenda dun efah de fariña polo becerro e un efah polo carneiro e polos años, segundo libremente queira, e mais un hin de aceite por efah de fariña.

⁸Cando entre o príncipe, entrará polo vestíbulo da referida porta, e logo sairá polo seu mesmo camiño.

⁹Pero cando, durante as festas, a xente toda do país entre diante do Señor, os que entren pola porta do norte para prostrarse en adoración, sairán pola porta do sur; e os que entren pola porta do sur, sairán pola porta do norte: non se volverán atrás pola mesma porta pola que entraron, sairán por enfronte desta porta.

¹⁰O príncipe entrará con eles, cando eles entren; e, cando saian, sairán xuntos.

¹¹Nas festas de romarías e nas solemnidades, a ofrenda consistirá nun efah de fariña polo becerro; e un efah, polo carneiro; e polos años, segundo a súa libre vontade; e un hin de aceite, por efah de fariña.

¹²Cando o príncipe queira ofrecer ó Señor un holocausto da súa libre vontade ou un sacrificio de comuñón da súa libre vontade, abriráselle a porta que mira ó nacente e fará o seu holocausto e o seu sacrificio de comuñón como o fai os sábados; logo sairá e pecharase a porta, despois de que el saia.

¹³Ofrecerás ó Señor en holocausto diario un año, fillo de ovella, sen defecto; ofreceralo todas as mañás.

¹⁴Como ofrenda, ti ofrecerás todas as mañás a sexta parte dun efah de fariña e a terceira parte dun hin de aceite para mollar a fariña: será unha ofrenda ó Señor de obrigación perpetua para sempre.

¹⁵Ofrecerán todas as mañás o año, a ofrenda e o aceite en holocausto perpetuo.

¹⁶Así fala meu Señor, Iavé: —Cando o príncipe lle faga un regalo a algún dos seus fillos, ese regalo será para os seus fillos; a súa parte de herdanza e o dereito de propiedade deles será por herdanza.

¹⁷Cando o príncipe lle faga un regalo, do que lle pertence como herdanza, a un dos seus servidores, o regalo será del ata o ano da liberación: entón volverá ó príncipe; a súa herdanza só será para os seus fillos: é a eles a quen lles pertence.

¹⁸O príncipe non collerá nada do que é xa herdanza do pobo, expropiando as súas posesións. Das súas posesións só fará herdeiros ós seus fillos, para que ninguén do meu pobo se disperse, privado da súa propiedade.

¹⁹Pola entrada que está ó lado da porta, fíxome entrar nas habitacións do santuario reservadas ós sacerdotes, as que miran ó norte. E velaí que alí había un local na parte de atrás, cara ó poñente.

²⁰Entón díxome: —Este é o local onde os sacerdotes farán ferver as vítimas dos sacrificios de expiación e dos sacrificios polo pecado, e onde cocerán no forno a ofrenda, para, deste xeito, non saíren ó adro exterior e non consagraren o pobo.

²¹Logo fíxome saír ó patio exterior e fíxome pasar polas catro esquinas do adro, e había un patio nunha esquina do adro e outro patio na outra esquina do adro.

²²Nas catro esquinas do adro había patios cercados, de corenta cóbados de longo por trinta de ancho: os catro patios das esquinas medían o mesmo.

²³Os catro tiñan unha fila de claraboias todo ó redor delas, e cociñas preparadas por debaixo das claraboias todo arredor.

²⁴Entón díxome: —Estas son as cociñas, onde os servidores do templo cocerán os sacrificios do pobo.