Read Biblia SEPT Números 15 Bible Online

Números 15 - Biblia SEPT bible

Números 15

¹Faloulle o Señor a Moisés:

²—"Dilles ós fillos de Israel: Cando esteades dentro do país que será a morada que eu vos vou dar,

³e queirades celebrar unha ofrenda de comida (un holocausto ou un sacrificio en cumprimento de voto ou como ofrenda voluntaria ou con motivo das vosas solemnidades sacrificando bois ou ovellas, en recendo grato ó Señor),

⁴quen así ofreza a súa ofrenda ó Señor, ofrecerá como sacrificio un quilo e medio de flor de fariña amasada cun litro de aceite;

⁵engadiraslle ó holocausto ou á oblación viño para as libacións en cantidade dun litro, por cada cordeiro.

⁶E por cada carneiro, ofrecerás como oblación tres quilos de flor de fariña amasada cun litro e cuarto de aceite;

⁷e do viño para a libación, un litro e cuarto, que ofrecerás como aroma de suavidade ó Señor.

⁸Pero se desexas sacrificar un xovenco en holocausto ou sacrificio, en cumprimento dun voto ou como ofrenda pacífica ó Señor,

⁹ofrecerás ademais do xovenco, en concepto de oblación, catro quilos e medio de flor de fariña amasada con dous litros de aceite;

¹⁰e para a libación ofrecerás dous litros de viño: sacrificio de comida, como aroma suavísimo para o Señor.

¹¹Isto farase con cada xovenco e con cada carneiro, año ou cabrito.

¹²Calquera que sexa o número de vítimas que inmoledes, faredes así con cada unha delas.

¹³Todo nativo procederá dese xeito, ó presentar unha ofrenda na brasa, de flagrante recendo para o Señor.

¹⁴E cando resida convosco un estranxeiro ou alguén viva no medio de vós nas vosas sucesivas xeracións e desexe facer un sacrificio de comida de recendo agradable ó Señor, do modo que vós facedes, así fará el.

¹⁵A mesma regra vale tanto para vós como para o estranxeiro, regra perpetua, de agora para adiante nas xeracións sucesivas: igual ca vós será o estranxeiro diante do Señor.

¹⁶Unha soa lei e unha soa norma teredes vós e mais o estranxeiro que mora convosco".

¹⁷Faloulle o Señor a Moisés:

¹⁸—"Dilles ós fillos de Israel: Cando entredes no país, no que eu vos vou meter,

¹⁹e comades do seu pan, reservaredes unha ofrenda para o Señor.

²⁰Como primicias da vosa fariña reservaredes unha torta coma oblación; coma a oblación da eira, así a debedes de elevar.

²¹Das primicias da vosa fariña daredes a Iavé unha ofrenda nas vosas sucesivas xeracións.

²²Se faltades sen darvos conta, descoidando un destes preceptos que o Señor lle deu a Moisés,

²³é dicir, todo o que o Señor vos mandou por medio de Moisés, desde o día no que o Señor vos deu os seus mandamentos, e de alí en adiante por todas as xeracións;

²⁴se é toda a comunidade a que faltou sen o saber, sacrificarase un xovenco coa súa ofrenda e a súa libación, conforme o rito prescrito, e un chibo en sacrificio expiatorio.

²⁵O sacerdote fará a expiación por toda a asemblea dos israelitas, e seralles perdoado, porque foi un pecado involuntario e porque presentaron a súa ofrenda ó Señor.

²⁶O perdón será conseguido para toda a comunidade israelita e tamén para o estranxeiro que habita entre eles, porque é unha culpa que todo o pobo cometeu sen se dar conta.

²⁷Se foi unha soa persoa a que pecou sen se dar conta, ofrecerá unha cabra dun ano en sacrificio expiatorio.

²⁸O sacerdote fará a expiación diante do Señor por esa persoa que pecou sen se dar conta, e quedará perdoada.

²⁹Esta será a única lei para o que peca sen se dar conta, sexa israelita de nacemento ou estranxeiro que habite entre eles.

³⁰Pero o que peque deliberadamente, indíxena ou estranxeiro, aldraxa ó Señor, e debe ser expulsado do seu pobo.

³¹Por desprezar a palabra do Señor e por violar os seus preceptos, será expulsado: cargará coa súa iniquidade".

³²Estando aínda os fillos de Israel no deserto, aconteceu que pillaron un home que recollía leña no día do sábado.

³³Os que o pillaron collendo leña, levárono diante de Moisés, de Aharón e de toda a asemblea.

³⁴Puxérono baixo custodia, porque aínda non fora estipulado o que se había de facer con el.

³⁵E o Señor díxolle a Moisés: —"Ese home debe morrer; que o apedre toda a asemblea fóra do campamento".

³⁶E, tirándoo para fóra toda a asemblea, apedrárono e morreu, coma o Señor lle ordenara a Moisés.

³⁷Faloulle o Señor a Moisés:

³⁸—"Dilles ós fillos de Israel que se fagan unhas borlas nas extremidades das súas capas, e que poñan un cordón de púrpura violeta nas fitas.

³⁹Tales fitas serviranvos para que, cando as vexades, vos lembredes de todos os preceptos do Señor e os poñades en práctica; e para que non vos deixedes arrastrar pola inclinación do voso corazón e dos vosos ollos, que vos levan á infidelidade.

⁴⁰Así lembrarédesvos de todos os meus mandatos e cumprirédelos, e estaredes consagrados ó voso Deus.

⁴¹Eu son o Señor, o voso Deus, que vos tirei do país do Exipto para ser o voso Deus. Eu son o Señor, o voso Deus!"