Read Biblia SEPT Zacarías 2 Bible Online

Zacarías 2 - Biblia SEPT bible

Zacarías 2

¹Erguín os ollos e tiven unha visión: e velaí catro cornos.

²Logo díxenlle ó anxo que falaba comigo: "Que é isto?" El contestou: "Estes son os cornos que espallaron a Xudá, a Israel e a Xerusalén".

³Logo o Señor fíxome ver catro ferreiros.

⁴Eu dixen: "Que veñen facer estes?" El respondeume: "Aqueles son os cornos que espallaron a Xudá, de xeito que ninguén puido levantar a súa cabeza e estoutros veñen para espantalos, para botar fóra os cornos das nacións, que levantaron o seu corno contra o país de Xudá para o espallaren".

⁵Logo erguín os meus ollos e tiven unha visión: Velaí un home e na súa man un cordel de medir.

⁶Díxenlle: "Onde vas ti?" e el contestou: "Medir a Xerusalén, para ver cal é a súa longura e cal é a súa anchura".

⁷O anxo que falaba comigo saíu, e outro anxo veu ó seu encontro,

⁸e díxolle: "Corre e fálalle a ese mozo nestes termos: Xerusalén debe seguir sendo cidade aberta. Por mor do fato de homes e animais que haberá dentro dela.

⁹Eu voume converter —oráculo do Señor— na súa muralla de lume todo arredor e convertereime na súa gloria no medio dela".

¹⁰Ai! Ai!, fuxide do país do norte —é o Señor quen fala—, que vos vou esparexer coma os catro ventos do ceo —é o Señor quen fala—.

¹¹Ai, Sión!: escapa, ti que habitas na casa de Babilonia.

¹²Porque así fala o Señor dos Exércitos, quen despois da súa manifestación gloriosa me enviou contra as nacións que vos teñen saqueado: "Si, quen vos fere, fere a meniña do meu ollo.

¹³Velaquí que eu movo a miña man contra eles, e serán presa dos seus servos: entón recoñeceredes que o Señor dos Exércitos me mandou".

¹⁴"Exulta e alégrate, filla de Sión, pois, velaí, eu chego, e habitarei no medio de ti —é o Señor quen fala—.

¹⁵No día aquel pobos numerosos uniranse ó Señor, serán o meu pobo. Habitarei no medio de ti, e entón recoñecerás que o Señor dos Exércitos me mandou onda ti.

¹⁶O Señor collerá en herdanza a Xudá, que é o seu quiñón na Terra Santa, tamén volverá escoller a Xerusalén.

¹⁷Silencio, carne toda, por mor da presenza do Señor! Si, esperta e sae da súa Morada Santa!"