Read Biblia SEPT 1 Macabeos 2 Bible Online

1 Macabeos 2 - Biblia SEPT bible

1 Macabeos 2

¹Daquela xurdiu Matatías, fillo de Xoán, fillo de Simeón, sacerdote da familia de Ioarib; era de Xerusalén, pero vivía en Modín.

²Tiña cinco fillos: Xoán, alcumado Cadix;

³Simón, alcumado Tasí;

⁴Xudas, alcumado Macabeo;

⁵Elazar, alcumado Avarán, e Ionatán, alcumado Aptos.

⁶O ver Matatías as abominacións que se estaban cometendo en Xudá e mais en Xerusalén,

⁷dixo: —"Pobre de min! Por que nacín eu para ver a desfeita do meu pobo e da cidade santa? Eu aquí sentado mentres a cidade está en poder do inimigo, e o seu santuario en mans alleas!

⁸O seu templo é coma un home deshonrado;

⁹os seus vasos preciosos foron levados coma botín; os seus neniños foron asasinados nas prazas; os seus mozos caeron baixo a espada inimiga.

¹⁰Que nación non ocupou os seus pazos, e non se apoderou dos seus espolios?

¹¹Roubáronlle toda a súa fermosura, era libre e fixérona escrava.

¹²Velaí o noso santuario: era o noso honor e a nosa gloria, e está desolado e profanado polos pagáns.

¹³Para que seguir vivindo?".

¹⁴Matatías e os seus fillos racharon os seus vestidos, puxéronse un saio e fixeron un dó moi grande.

¹⁵No intre chegaron a Modín os enviados do rei para facer apostatar pola forza mediante a ofrenda do incenso;

¹⁶moitos israelitas fixeron o que lles mandaban, mentres Matatías e os seus fillos quedaron a un lado.

¹⁷E os enviados do rei dixéronlle: —"Ti es un personaxe de sona e grande nesta cidade, amparado por moitos fillos e parentes;

¹⁸Así que achégate ti, o primeiro, e fai o que o rei mandou, como xa o fan todas as nacións, os mesmos xudeus e os que quedaron en Xerusalén. Ti e mais os teus fillos seredes amigos do rei e hásevos dar ouro e prata e moitos regalos".

¹⁹Matatías respondeulle en voz alta: —"Aínda que todas as nacións do Imperio abandonen a relixión de seus pais e obedezan ó rei,

²⁰eu e mais os meus fillos e parentes viviremos segundo a alianza de nosos pais.

²¹Deus nos libre de abandonar a Lei e os nosos costumes!

²²Non faremos caso ás ordes do rei, non nos apartaremos da nosa relixión nin á dereita nin á esquerda".

²³Aínda non acabara de falar, cando saíu un xudeu alí ó medio de todos para ofrecer incenso sobre a ara de Modín, segundo o que mandara o rei.

²⁴O velo, a Matatías deulle tanto noxo que ata tremía de carraxe, e levado dunha arroutada santa foi correndo e cortoulle a cabeza a aquel home enriba do altar.

²⁵E no mesmo acto matou ó enviado do rei que obrigaba a sacrificar, e desfixo o altar.

²⁶Así mostrou o seu celo pola Lei, como fixera Pinhás con Zimrí, o fillo de Xalum.

²⁷Logo empezou a berrar Matatías na cidade, e dicía: —"Todo o que sinta celo pola Lei e queira manter a alianza, que me siga!"

²⁸E botouse ó monte cos seus fillos, deixando na cidade todo canto tiña.

²⁹Por aquel tempo moitos que querían vivir segundo dereito e xustiza, baixaban ó deserto

³⁰cos seus fillos, as súas mulleres e o seu gando, e instaláronse alí, pois as desgrazas xa non tiñan medida.

³¹Os enviados do rei e ás tropas que había en Xerusalén chegoulles a nova de que algúns homes baixaran para esconderse no deserto despois de desobedecer as ordes do rei;

³²seguíronos moitos; deron con eles, e acamparon enfronte deles, e atacáronos un sábado.

³³Dicíanlles: —"Non vos avisamos máis. Saíde e cumpride as ordes do rei, e viviredes".

³⁴Pero eles contestaron: —"Non sairemos nin cumpriremos as ordes do rei profanando o sábado".

³⁵Os soldados atacáronos de seguida,

³⁶e eles non replicaron, nin lles tiraron unha pedra, nin cubriron os refuxios;

³⁷dicían: —"Morramos todos aínda sendo inocentes, e que o ceo e mais a terra sexan testemuñas de que nos matades inxustamente".

³⁸E atacáronos en sábado. E morreron eles, coas súas mulleres, os seus fillos e o seu gando; eran arredor de mil persoas.

³⁹Cando o souberon Matatías e os seus fillos, doeulles moito,

⁴⁰pero comentaban: —"Se todos facemos coma os nosos irmáns, e non loitamos contra os pagáns pola nosa vida e pola nosa Lei, axiña nos farán desaparecer da terra".

⁴¹E aquel mesmo día tomaron esta decisión: a calquera que nos ataque en sábado responderémoslle loitando, e non nos deixaremos matar todos, coma os nosos irmáns, nos nosos refuxios.

⁴²Entón xuntóuselles un grupo de asideos, israelitas loitadores, todos moi apegados á Lei;

⁴³xuntáronselles tamén todos os que escapaban dalgunha persecución, e con isto víronse reforzados,

⁴⁴Ata o punto de formar un exército, e con el cargaron con asañamento e carraxe contra os pecadentos e desleigados. Os que se libraban buscaban refuxio entre os pagáns.

⁴⁵Matatías e os seus partidarios percorreron as cidades desfacendo as aras

⁴⁶e obrigando a circuncidar a todos os pequenos non circuncidados de Israel e

⁴⁷perseguindo ós rebeldes. O seu poder medraba cada vez máis,

⁴⁸de xeito que defenderon a Lei contra os pagáns e os reis, e non se deixaron asoballar polos malvados.

⁴⁹Cando lle chegou a hora de morrer, Matatías díxolles ós seus fillos: —"Polo de agora triunfou a soberbia e o impudor; son tempos de subversión e de carraxe.

⁵⁰Meus fillos, sede celosos da Lei e dade a vida pola alianza dos vosos maiores.

⁵¹Lembrádevos das fazañas que os vosos antepasados fixeron no seu tempo e acadaredes gloria e sona sen medida.

⁵²Abraham permaneceu fiel no medio dos pobos, e isto consideróuselle como positivo.

⁵³Xosé gardou a Lei nos días difíciles, e chegou a ser amo de Exipto.

⁵⁴Pinhás, o noso pai, polo seu grande celo, recibiu a promesa do sacerdocio eterno.

⁵⁵Xosué por cumprir a Lei chegou a ser xuíz de Israel.

⁵⁶Caleb, polo seu testemuño diante do pobo, recibiu a herdade da terra.

⁵⁷David, pola súa misericordia, herdou o trono real polos séculos dos séculos.

⁵⁸Elías polo seu grande celo pola Lei foi arrebatado para o ceo.

⁵⁹Hananías, Azarías e Mixael, pola súa fe, foron librados do lume.

⁶⁰Daniel, pola súa inocencia, foi librado da boca dos leóns.

⁶¹Reparade deste xeito en todas as xeracións, e veredes como os que confían en Deus xamais non se senten burlados.

⁶²Non lles teñades medo ás ameazas dese malvado, pois que a súa galanura hase converter en esterco e vermes.

⁶³Hoxe anda todo fachendoso, pero mañá desaparecerá, volverá ó po e os seus planos quedarán en nada.

⁶⁴Vós, meus fillos, sede valentes e combatede coma homes pola Lei, e así chegaredes a ter moita gloria.

⁶⁵Eu ben sei que o voso irmán Simón é home asisado; escoitádeo sempre, e que el sexa coma un pai para vós.

⁶⁶Xudas o Macabeo é forte e valente xa desde mozo; que sexa o capitán das tropas e que dirixa a guerra contra o estranxeiro.

⁶⁷A ver se atraedes a todos os que gardan a Lei, e vingades as aldraxes do voso pobo.

⁶⁸Dádelles ós pagáns o seu merecido e tede moito coidado en cumprir os preceptos da Lei".

⁶⁹E despois de os bendicir, foise xuntar cos seus antepasados.

⁷⁰Morreu o ano 146. Os fillos enterrárono no sartego de seus pais, en Modín, e todo Israel fixo grandes funerais por el.