Read Biblia SEPT 2 Macabeos 3 Bible Online

2 Macabeos 3 - Biblia SEPT bible

2 Macabeos 3

¹Mentras na Cidade Santa se vivía en paz e se observaban con moito coidadiño as leis, grazas á piedade do Sumo Sacerdote Onías e á súa severidade contra o mal,

²Ata os reis honraban o lugar santo e facíanlle ricos e farturentos regalos.

³Así Seleuco, rei de Asia, sacaba das súas rendas para cubrir os gastos necesarios con que ofrecer sacrificios.

⁴Pero un tal Simón, da familia de Bilgah, nomeado inspector do templo, enfadouse co Sumo Sacerdote por mor da fiscalización do mercado da cidade.

⁵Simón, ó ver que non se podía impoñer a Onías, foi ver a Apolonio, fillo de Tarso, daquela gobernador da Celesiria,

⁶e díxolle que o tesouro de Xerusalén estaba cheíño de riquezas innumerables, que a suma dos fondos era incalculable e que o rei se podería apoderar deles pois sobraba moito dos gastos necesarios para os sacrificios.

⁷Entón Apolonio foi xunto ó rei e púxoo ó tanto das riquezas denunciadas. O rei escolleu a Heliodoro, ministro da Facenda, e mandouno coa orde de apoderarse das riquezas.

⁸Heliodoro púxose en camiño de contado e facía que ía visitando as cidades de Celesiria e de Fenicia, pero o que de verdade intentaba era cumprir as ordes do rei.

⁹O chegar a Xerusalén foi moi ben recibido polo Sumo Sacerdote da cidade; deulle conta a este do que lle comunicaran e da razón da súa viaxe, e preguntoulle se todos aqueles ditos eran certos.

¹⁰O Sumo Sacerdote explicoulle, en contra da opinión do desleigado Simón, que se trataba de fondos para as viúvas e os orfos,

¹¹fóra dunha cantidade que pertencía a Hircano, fillo de Tobías, home de moi boa condición social; que a suma de todo o que había era de 400 talentos de prata e douscentos de ouro,

¹²e que de ningunha maneira se podía prexudicar ós que se fiaran da santidade do lugar e da inviolabilidade do templo venerado en todo o mundo.

¹³Pero Heliodoro contestoulle que, seguindo as ordes do rei, aquelas riquezas tiñan que pasar ó tesouro real.

¹⁴Sinalou un día e dispúxose a entrar para facer un reconto do tesouro. Isto provocou unha grande inquedanza na cidade.

¹⁵Os sacerdotes estaban botados polo chan diante do altar coas vestiduras sacerdotais, pedíndolle ó Deus do ceo, instaurador das leis dos depósitos, para que gardase intactos os cartos da xente que alí os deixara.

¹⁶Non se podía ollar o rostro do Sumo Sacerdote sen que lle doera a un o corazón, ata tal punto a súa cara e cor cambiadas deixaban ver a angustia que levaba dentro;

¹⁷o medo que o invadiu e o tremer do seu corpo daban fe a quen o ollase da fonda mágoa do seu corazón.

¹⁸A xente saía en riolas das súas casas para participar nas rogativas públicas en favor do lugar santo a piques de ser aldraxado.

¹⁹As mulleres, cinguindo o peito con sacos, enchían as rúas; as mozas, que estaban recollidas nas casas, unhas corrían cara ás portas da cidade, outras cara ás murallas e outras debruzábanse nas ventás;

²⁰todos rezaban erguendo as mans cara ó ceo.

²¹Daba pena ver toda aquela chea de xente angustiada botándose por terra, e a ansiedade do Sumo Sacerdote cheo de ansiedade.

²²Mentres todos lle pedían ó Señor todopoderoso que gardase intactos os cartos da xente que alí os metera,

²³Heliodoro comezou a levar a cabo o seu plano.

²⁴Estaba xa coa súa escolta ó pé do tesouro, cando o Soberano dos espíritos e de todo poder se manifestou de forma extraordinaria, de xeito que todos os que se atreveron a entrar quedaron sen forzas e atordados, feridos polo poder de Deus.

²⁵Aparecéuselles un cabalo enfeitado con moita riqueza e montado por un cabaleiro terrible; nunha arrincada violenta botouse contra Heliodoro coas patas dianteiras; o cabaleiro levaba posta unha armadura de ouro.

²⁶Aparecéronselles tamén dous mozos fortes e varudos, vestidos magnificamente, que se colocaron un a cada lado de Heliodoro, e azoutándoo déronlle unha malleira grandísima.

²⁷De súpeto Heliodoro caeu no chan envolto nunha negrura pecha, e tivérono que recoller e colocárono nunha liteira.

²⁸Así quen había pouco entrara no tesouro con grande acompañamento e cunha forte escolta, saía agora levado por outros sen se poder valer, e cunha boa experiencia da soberanía de Deus.

²⁹Mentres el, ferido pola forza de Deus, estaba alí deitado, mudo e sen moita esperanza de salvación,

³⁰os xudeus loaban ó Señor porque manifestara a súa gloria no lugar santo, e o templo, pouco antes cheo de medo e de inquedanza, reloucaba agora de alegría e xúbilo pola aparición do Señor todopoderoso.

³¹Algúns dos compañeiros de Heliodoro foron de seguida pedirlle a Onías que invocase ó Altísimo para que lle dese a vida a aquel que estaba a morrer.

³²O Sumo Sacerdote, temendo que o rei puidese sospeitar que os xudeus atentaran contra Heliodoro, ofreceu un sacrificio pola súa cura.

³³No momento en que o Sumo Sacerdote ofrecía o sacrificio de expiación, aparecéronselle outra vez a Heliodoro os mesmos mozos, coa mesma vestimenta, e dixéronlle: —"Xa lle podes dar grazas ó sumo sacerdote Onías, pois por el concédeche o Señor a vida.

³⁴E xa que fuches castigado por Deus, anuncia a todo o mundo o seu grande poder". En dicindo isto, desapareceron.

³⁵Heliodoro, despois de ofrecer un sacrificio ó Señor e de facer grandes promesas a quen lle outorgara a vida, despediuse de Onías e volveuse coas súas tropas para onda o rei,

³⁶e daba fe diante de todos dos milagres do Deus altísimo que vira cos seus mesmos ollos.

³⁷E cando lle preguntou o rei quen sería o máis apropiado para mandalo a Xerusalén, contestoulle:

³⁸—"Se tes algún inimigo ou alguén que conspire contra o teu reino, mándao alá, e ti has ver como volve ben castigado; iso si é que volve con vida, porque naquel sitio ten que haber unha forza divina.

³⁹O que habita no ceo pousa os ollos naquel lugar para gardalo, e castiga coa morte ós que alí se achegan para facer mal".

⁴⁰Esta foi a historia de Heliodoro e da conservación do tesouro.