Read Biblia SEPT Marcos 1 Bible Online

Marcos 1 - Biblia SEPT bible

Marcos 1

¹Comezo do Evanxeo de Xesús Cristo, Fillo de Deus.

²Como está escrito no profeta Isaías: Mira: mándoche por diante un mensaxeiro, para que prepare o teu camiño.

³Unha voz clama no deserto: preparade o camiño do Señor, endereitade os seus vieiros.

⁴Presentouse Xoán no deserto bautizando: pregoando un bautismo de conversión, para lograr o perdón dos pecados.

⁵E ía onda el xente de toda a provincia de Xudea e de Xerusalén; confesaban os seus pecados e el bautizábaos no río Xordán.

⁶Xoán ía vestido con pelos de camelo e cun cinguideiro de coiro arredor do van, e mantíñase de saltóns e mel bravo.

⁷E proclamaba: Detrás miña está a chegar o que é máis forte ca min, ante quen non son digno de prostrarme para lle desatar os amallós do seu calzado.

⁸Eu bautizo con auga, pero el havos bautizar con Espírito Santo.

⁹E aconteceu por aqueles días que chegou Xesús desde Nazaret de Galilea, e Xoán bautizouno no Xordán.

¹⁰E de seguida, mentres saía da auga, viu abrirse o ceo e baixar sobre el, coma unha pomba, o Espírito Santo.

¹¹E unha voz deixouse oír desde o ceo: Ti es o meu fillo benquerido, o meu predilecto.

¹²Axiña o encamiñou o Espírito ó deserto.

¹³Alí permaneceu corenta días, alí o tentou Satán; vivía entre as feras, e servíano os anxos.

¹⁴Cando prenderon a Xoán, marchou Xesús a Galilea a anunciar a Boa Nova de Deus,

¹⁵dicindo: O tempo está cumprido, e chega o Reino de Deus; convertédevos, e crede na Boa Nova.

¹⁶Camiñando pola ribeira do mar de Galilea, viu a Simón e mais a Andrés, seu irmán, largando o aparello no mar: eran pescadores.

¹⁷Díxolles Xesús: Vide comigo, e fareivos pescadores de homes.

¹⁸E deixando de contado o aparello, seguírono.

¹⁹Un pouco máis adiante viu a Santiago, fillo de Zebedeo e mais a Xoán, seu irmán; estaban arranxando o aparello na barca. E de seguida os chamou.

²⁰Eles, deixando a seu pai, Zebedeo, e mais os seus tripulantes na barca, seguírono.

²¹Viñeron a Cafarnaún, e, ó chegar o sábado, púxose a ensinar na sinagoga.

²²Todos estaban abraiados da súa doutrina, pois ensinaba coma quen ten autoridade, non coma os letrados.

²³E cadrou que había naquela sinagoga un home posuído por un mal espírito, e púxose a berrar:

²⁴Que temos que ver contigo, Xesús de Nazaret? Seica viñeches para acabar connosco? Ben sei quen es ti: ti es o Santo de Deus.

²⁵Xesús mandoulle: Cala, e bótate fóra dese home.

²⁶O espírito malo sacudiuno, pegou un berro moi alto e saíu del.

²⁷Todos ficaron pasmados, e discutían entre si, dicindo: Que é isto? Unha nova doutrina, e con autoridade; enriba, dálles ordes ós espíritos malos, e eles obedéceno.

²⁸E a súa sona espallouse de contado por toda a rexión de Galilea.

²⁹Despois de saír da sinagoga, foi á casa de Simón e mais de Andrés, con Santiago e Xoán.

³⁰A sogra de Simón estaba na cama con febre, e axiña lle falaron dela.

³¹E, achegándose, colleuna pola man e ergueuna; desapareceulle a febre e púxose a servilos.

³²Chegada a tardiña, xa de sol posto, leváronlle todos os enfermos e endemoñados;

³³A vila enteira se amoreou na porta.

³⁴E sandou a moitos enfermos de varias doenzas e botou moitos demoños. Pero ós demoños non os deixaba falar, porque o coñecían ben.

³⁵Erguéndose moi cedo, aínda de noite, saíu para un lugar arredado, onde se puxo a orar.

³⁶Simón e mais os seus compañeiros fórono seguindo,

³⁷e cando o atoparon, dixéronlle: Todos te andan a buscar.

³⁸El respondeu: Vaiamos a outro sitio, ás aldeas veciñas, para predicarmos tamén alí, que para isto vin.

³⁹E foi predicando polas sinagogas de Galilea, botando fóra os demos.

⁴⁰Acercóuselles un gafo, e rogoulle de xeonllos: Ti, se queres, pódesme limpar.

⁴¹Xesús, estremecido, alongou a man, e tocouno, dicindo: Pois quero, queda limpo.

⁴²E no instante desapareceulle a lepra, quedando limpo.

⁴³E despediuno, e, poñéndose moi serio, mandoulle:

⁴⁴Mira, non lle vaias dicir nada a ninguén; preséntate ó sacerdote, e fai pola túa purificación as ofrendas mandadas por Moisés, para que lles conste.

⁴⁵Pero, mal se foi, aquel home botouse a pregoar a nova, espallándoa de tal xeito que Xesús xa non podía entrar en vila ningunha, senón que quedaba fóra, nos arredores apartados. Pero aínda así acudían a el de todas as partes.