Read Biblia SEPT Lucas 2 Bible Online

Lucas 2 - Biblia SEPT bible

Lucas 2

¹Saíu daquela un decreto do emperador Augusto, ordenando o empadroamento de todo o mundo.

²Foi o primeiro censo que se fixo; por entón era Quirino gobernador de Siria.

³E todos, en cadansúa cidade, fóronse empadroar.

⁴Tamén subiu Xosé desde Galilea, da vila de Nazaret, ata Xudea, á vila de David chamada Belén, pois pertencía á casa e familia de David,

⁵para empadroarse con María, a súa muller, que estaba embarazada.

⁶E resultou que, estando alí, chegoulle o tempo do parto,

⁷e deu á luz o seu fillo primoxénito. Envolveuno nuns capizos e deitouno nunha manxadoira, na corte das bestas, porque dentro da pousada non había lugar para eles.

⁸Había naquela comarca uns pastores que pasaban a noite ó descuberto vixiando o seu rabaño.

⁹Presentóuselles un anxo do Señor, e a gloria do Señor rodeounos co seu resplandor. Eles levaron un gran susto.

¹⁰Pero o anxo díxolles: Non vos asustedes, que vos veño anunciar unha boa nova: vai haber unha gran alegría para todo o pobo.

¹¹Hoxe na vila de David naceuvos un Salvador, o Mesías, Señor.

¹²Este é o sinal: atoparedes unha criatura envurullada e deitada nunha manxadoira, nunha corte.

¹³E, de súpeto, arredor do anxo apareceu unha multitude do exército celestial, que louvaba a Deus dicindo:

¹⁴Gloria a Deus no ceo e na terra paz ós homes que gozan do seu amor!

¹⁵Cando os anxos se retiraron marchándose ó ceo, comentaban os pastores entre eles: Vaiamos a Belén ver o que sucedeu e que o Señor nos manifestou.

¹⁶Foron a correr e atoparon a María e mais a Xosé, e á criatura deitada na manxadoira.

¹⁷O que o viron, contaron todo o que lles dixeran do meniño,

¹⁸deixando pasmados a cantos escoitaban o que tal dicían os pastores.

¹⁹María, pola súa parte, conservaba todas estas cousas no seu corazón.

²⁰Os pastores volveron, glorificando e loando a Deus por canto viran e oíran, tal como lles fora anunciado.

²¹Os oito días tocaba circuncidar o neno e puxéronlle de nome Xesús, tal como o chamara o anxo antes da súa concepción.

²²E cando chegou o tempo da purificación, conforme a Lei de Moisés, levaron o neno a Xerusalén, para llo presentaren ó Señor

²³(pois así está escrito na Lei do Señor: Todo varón primoxénito consagraredes ó Señor),

²⁴e tamén para faceren unha ofrenda , conforme se di na Lei do Señor: Un par de rulas ou dous pombiños.

²⁵Vivía nese tempo en Xerusalén un home xusto e piadoso, chamado Simeón, que agardaba a restauración de Israel. O Espírito Santo, que estaba con el,

²⁶tíñalle prometido que non había morrer sen ver o Unxido do Señor.

²⁷Movido polo Espírito, foi ó templo, e, cando entraban os pais do neno Xesús para cumpriren o mandado pola Lei do Señor,

²⁸el, colléndoo nos brazos, loou a Deus dicindo:

²⁹Agora podes, Señor, segundo a túa promesa, despedir en paz o teu servo,

³⁰porque xa os meus ollos viron o teu Salvador,

³¹o que preparaches para todos os pobos:

³²luz de revelación para os xentís e gloria do teu pobo Israel.

³³O pai e mais a nai do neno ficaron abraiados polo que tal dicía do neno.

³⁴Bendiciunos Simeón e díxolle a María, a nai: Mira, este está disposto para caída ou levantamento de moitos en Israel, para ser bandeira de discusión;

³⁵e a ti mesma unha espada hache atravesar a alma: así ficarán descubertas as cavilacións de moitos corazóns.

³⁶Había tamén unha profetisa moi vella chamada Ana, filla de Penuel, da tribo de Axer, que vivira sete anos co seu marido desde que casara,

³⁷e logo como viúva ata os oitenta e catro. Non se apartaba do templo nin de noite nin de día, servindo a Deus con xaxún e oracións.

³⁸Presentándose naquel intre no templo, glorificaba a Deus e falaba do neno a todos os que esperaban a redención de Xerusalén.

³⁹Cando remataron todo o ordenado pola Lei do Señor, volveron para Galilea, á vila de Nazaret.

⁴⁰O neno ía medrando lanzal, forte e intelixente; e a graza de Deus estaba con el.

⁴¹Polas festas da Pascua seus pais ían todos os anos a Xerusalén.

⁴²E así, cando o neno tivo doce anos, subiron á festa, conforme a tradición.

⁴³Pasados aqueles días, cando eles volvían o neno Xesús quedou en Xerusalén, sen que seus pais se decatasen.

⁴⁴Coidando que iría na comitiva, fixeron unha xornada de camiño; entón buscárono entre os parentes e coñecidos.

⁴⁵Pero como non deron con el, volveron a Xerusalén para buscalo.

⁴⁶E resulta que, ó cabo de tres días, atopárono no templo, sentado no medio dos doutores e dialogando con eles.

⁴⁷Todos os que o escoitaban estaban asombrados do seu talento e das súas contestacións.

⁴⁸O velo, ficaron moi impresionados, e a súa nai preguntoulle: Meu fillo! Como te portaches así connosco? Mira que o teu pai e mais eu andamos cheos de angustia en busca túa.

⁴⁹El respondeu: E logo por que me buscades? Seica non sabiades que eu teño que estar na casa de meu Pai?

⁵⁰Pero eles non entenderon a resposta.

⁵¹Baixou con eles a Nazaret, e vivía baixo a súa autoridade. A nai conservaba todas estas cousas no seu corazón.

⁵²Xesús medraba en estatura, en sabedoría e en graza diante de Deus e mais dos homes.