Read Biblia SEPT Lucas 23 Bible Online

Lucas 23 - Biblia SEPT bible

Lucas 23

¹Cando se levantou a sesión, conduciron a Xesús ante Pilato.

²Alí empezárono a acusar, dicindo: Atopamos a este revolucionando ó pobo, impedíndolle pagar o tributo ó César, e declarándose ademais Mesías e rei.

³Pilato preguntoulle: Es ti o rei dos xudeus? Respondeulle: Ti o dis.

⁴Entón díxolles Pilato ós sumos sacerdotes e mais á xente: Eu non atopo delito ningún neste home.

⁵Pero eles teimaban dicindo: Anda encirrando á xente, ensinando por toda Xudea, desde Galilea ata aquí.

⁶Oíndo aquilo, Pilato preguntou se aquel home era galileo.

⁷O saber que pertencía á xurisdición de Herodes, remitiullo a el, que casualmente estaba por aqueles días en Xerusalén.

⁸Herodes, ó ver a Xesús, alegrouse moito, porque había tempo que o quería ver, polo moito que tiña oído falar del; de por parte esperaba ver algún milagre.

⁹Fíxolle moitas preguntas, pero Xesús non dixo palabra.

¹⁰Tamén estaban alí os sumos sacerdotes e mais os letrados acusándoo con ardor.

¹¹Herodes e mais os seus soldados aldraxárono, e, para faceren riso del, vestírono cunha roupa fachendosa; e despois Herodes mandoullo de volta a Pilato.

¹²E desde aquel día Herodes e Pilato, que se levaban moi mal, quedaron amigos.

¹³Pilato convocou os sumos sacerdotes, os xefes e mais o pobo

¹⁴e díxolles: Trouxéstesme este home coma se fose un revolucionario; pero eu, despois de o interrogar diante de vós, non atopei nel ningún delito deses dos que o acusades;

¹⁵nin tampouco Herodes, que nolo devolveu. Nada que mereza a morte cometeu;

¹⁶Así que voulle pór un escarmento, e despois vouno soltar.

¹⁷

¹⁸Pero todos empezaron a berrar, dicindo: Fóra ese, solta a Barrabás!

¹⁹(Este estaba na cadea por unha revolta con asasinato, ocorrido na cidade).

²⁰Pilato volveulles falar, pois quería librar a Xesús.

²¹Pero eles berraban: Crucifícao, crucifícao!

²²Pilato replicou por terceira vez: Pero que mal fixo? Ningún delito de morte atopei nel. Dareille un escarmento e soltareino.

²³Pero eles porfiaban a berros e pedían a crucifixión, facendo cada vez máis algareo.

²⁴Por fin Pilato sentenciou tal coma eles querían.

²⁵Soltou ó que reclamaban o encadeado por revolta e asasinato, e a Xesús entregóullelo ó seu antollo.

²⁶Cando o levaban, botaron man dun certo Simón de Cirene, que viña da leira, e cargáronlle a cruz, para que a levase detrás de Xesús.

²⁷Ía tras eles unha chea de xente e mulleres batendo no peito e laiándose por el.

²⁸Xesús volvéndose a elas, díxolles: Fillas de Xerusalén, non choredes por min: chorade máis ben por vós e polos vosos fillos.

²⁹Porque, mirade, veñen días nos que se dirá: "Afortunadas as estériles, os ventres que non xeraron e os peitos que non criaron".

³⁰E pediranlles ós montes: Caede enriba de nós!, e ós outeiros: tapádenos.

³¹Porque se isto fan coa árbore verde, que lle pasará á seca?

³²Levaban con el tamén a outros dous bandidos, para executalos.

³³E cando chegaron ó lugar chamado "A Caveira", crucificárono alí; e con el os dous bandidos: un á dereita e outro á esquerda del.

³⁴Xesús dicía: Meu Pai, perdóaos que eles non saben o que fan. E, botando á sorte, repartiron a roupa del.

³⁵A xente estaba a mirar, e os xefes moqueábanse del, dicindo: A outros salvounos. Pois que se salve agora el, se é o Mesías de Deus, o Elixido.

³⁶Tamén os soldados se burlaban del, e achegándose ofrecíanlle vinagre,

³⁷dicindo: Se ti es o rei dos xudeus, sálvate a ti mesmo.

³⁸E había un letreiro enriba del: "Este é o rei dos xudeus".

³⁹Un dos bandidos que estaban crucificados, insultábao tamén: Non es ti o Mesías? Pois sálvate ti e sálvanos a nós.

⁴⁰Pero contestoulle o outro, reprendéndoo: Seica non temes a Deus, ti que sofres a mesma condena ca el?

⁴¹Nós, polo menos, recibimos o que merecemos, pero este non fixo mal ningún.

⁴²E dicíalle: Xesús, lémbrate de min cando volvas coma rei.

⁴³Xesús respondeulle: Asegúroche que hoxe estarás comigo no paraíso.

⁴⁴Chegado o mediodía, a escuridade cubriu a terra ata a media tarde.

⁴⁵Pois houbo unha eclipse de sol. E o veo do Santuario rachou polo medio.

⁴⁶Entón Xesús, pegou un berro moi alto e dixo: Meu Pai! Nas túas mans entrego o meu espírito. E dicindo isto, morreu.

⁴⁷O centurión, vendo o que sucedera, glorificou a Deus, dicindo: Realmente este home era inocente.

⁴⁸E toda a xente que acudira ó espectáculo, ó ver o que pasaba, volvía batendo no peito.

⁴⁹Os seus coñecidos seguían todo de lonxe, e igual as mulleres que o acompañaran desde Galilea.

⁵⁰Un home bo e honrado, chamado Xosé, que era conselleiro

⁵¹aínda que el non estivera de acordo co proceder do Consello, natural de Arimatea, vila de Xudea, e que esperaba o Reino de Deus,

⁵²presentouse a Pilato e pediulle o corpo de Xesús.

⁵³Logo, despois de o baixar, envolveuno nunha saba e púxoo nun sepulcro cavado na rocha, que estaba sen estrear.

⁵⁴Era día da Preparación e xa despuntaba o sábado.

⁵⁵Tamén estiveron presentes as mulleres que o acompañaban desde Galilea, pois seguiron a Xosé, e viron o sepulcro e como o depositaba.

⁵⁶Cando regresaron, prepararon perfumes e bálsamos. Pero o sábado descansaron, conforme o mandado.