Read Biblia SEPT Deuteronomio 28 Bible Online

Deuteronomio 28 - Biblia SEPT bible

Deuteronomio 28

¹Se escoitas con actitude de obediencia a voz do Señor, o teu Deus, gardando e pondo en obra todos os seus mandamentos, que eu mando hoxe, o Señor, o teu Deus, converterate no máis grande de todos os pobos da terra.

²E todas estas bendicións que seguen, virán sobre ti e chegaranche a ti, xa que lle fas caso á voz do Señor, o teu Deus:

³Benia ti na cidade, e benia ti no campo.

⁴Benia o froito do teu ventre, o froito da túa terra e o froito do teu gando, o parto das túas vacas e as crías das túas ovellas.

⁵Benia túa cesta e mais a túa artesa.

⁶Benia ti cando entres e benia ti cando saias.

⁷Os teus inimigos, que contra ti se levanten, converteraos o Señor en derrotados na túa presenza: por un só vieiro saíron contra ti e por sete vieiros escaparán.

⁸O Señor ordenará que a bendición estea contigo nas túas arcas e nas empresas da túa man. El bendicirate no país que o Señor, o teu Deus, che vai dar.

⁹Constituirate o Señor nun pobo consagrado a El, tal como cho xurou, se ti cumpres os mandamentos do Señor, o teu Deus, e camiñas polos seus vieiros.

¹⁰Entón todos os pobos da terra verán que o nome do Señor se invoca sobre ti e teranche medo.

¹¹O Señor concederache ter bens de abondo: froitos do teu ventre, froitos do teu gando e froitos da túa terra, cando esteas na terra que o Señor lles xurou a teus pais que cha daría.

¹²O Señor abrirá no teu favor o seu precioso tesouro do ceo, mandando ao seu tempo a chuvia que precisa o teu país e bendicindo calquera obra da túa man de xeito que ti lles prestes a populosas nacións, mentres que ti non terás preciso de pedir prestado.

¹³O Señor porate á cabeza e non ao rabo, estarás sempre arriba e non abaixo, se lles fas caso ós mandamentos do Señor, o teu Deus, que hoxe che mando gardar e pór en práctica,

¹⁴e se non te desvías cara á dereita nin cara á esquerda de ningunha destas disposicións que eu vos mando hoxe, camiñando tras deuses alleos e dándolles culto.

¹⁵Pero se non lle fas caso á voz do Señor, o teu Deus, pondo coidado en cumprir todos os seus mandamentos e preceptos que eu che mando hoxe, entón todas estas maldicións virán enriba de ti e afectaranche:

¹⁶Maldito sexas ti na cidade e maldito sexas ti no campo.

¹⁷Maldito sexa o teu cesto e mais a túa artesa.

¹⁸Maldito sexa o froito do teu ventre, e o froito da túa terra, e do teu gando.

¹⁹Maldito sexas ao entrares e maldito ao saíres.

²⁰Que o Señor mande contra ti a maldición, a derrota e o castigo en todas as empresas da túa man, ata seres destruído e desapareceres, por causa da maldade dos feitos cos que me abandonaches.

²¹Que o Señor che apegue a peste ata facerte desaparecer de sobre a terra, na que ti entraches para tomala en posesión.

²²O Señor ferirate coa tise, con febres, con flegmóns, con queimaduras, e coa seca, coa peste do cornecho e do mildeu, que te perseguirán ata que desaparezas.

²³O ceo que está sobre a túa cabeza volverase bronce, e a terra que está debaixo de ti volverase ferro.

²⁴O Señor mandará, como chuvia para a túa terra, po; e cinsa baixará do ceo sobre ti, ata que te destrúa.

²⁵O Señor fará de ti un vencido diante dos teus inimigos; sairás contra eles por un só camiño, pero terás que fuxir da súa presenza por sete camiños. Volveraste o obxecto de vexación de todos os reinos da terra.

²⁶E o teu cadáver servirá de carnada para todas as aves do ceo e mais para os bechos da terra, e non haberá quen os espante.

²⁷O Señor ferirate coas úlceras de Exipto e cos tumores, coa sarna e coa tiña, das que non che será posible curar.

²⁸O Señor ferirate coa loucura, coa cegueira e co desvarío da túa mente.

²⁹A luz do mediodía terás que andar ás apalpadelas, como anda ás apalpadelas o cego na escuridade, e non poderás dar remate ós teus camiñares. Todos os días certo que serás maltratado e roubado, e non haberá quen te salve.

³⁰Casarás cunha muller, e outro home violaraa; construirás unha casa, e non habitarás nela; plantarás unha viña, e non collerás os primeiros froitos.

³¹O teu boi será degolado ós teus ollos, e ti non comerás del; o teu burro serache roubado na túa mesma presenza, e non volverá onda ti; o teu rabaño será entregado ós teus inimigos, e ti non terás quen te salve.

³²Os teus fillos e as túas fillas serán entregados a un exército estranxeiro; os teus ollos estarán véndoo, consumiranse de ollar para eles todo o día, pero nada estará no poder da túa man.

³³Os froitos da túa terra e todo o produto do teu traballo comerao un pobo que ti non coñecías. Ti non serás máis ca un oprimido e un esmagado para sempre.

³⁴Si, ti volveraste louco co que aparecerá ante os teus ollos, cando ti o vexas.

³⁵O Señor ferirate nos xeonllos e nas coxas cuns furunchos malignos, que non serás capaz de curar, desde a planta do teu pé ata o curuto.

³⁶O Señor farate marchar a ti e ao rei que ti constituíches sobre ti, xunto a un pobo que non coñecías nin ti nin os pais, e terás que darlles culto alí a deuses estranxeiros: de pau e madeira!

³⁷Ti volveraste o asombro, escarnio e o riso de todos os pobos a onde o Señor te conduza.

³⁸Botarás moita semente no campo, pero pouco recollerás, porque a comerá o saltón.

³⁹Plantarás viñas e traballaralas, pero o viño non o beberás nin o vendimarás, porque o comerá o pedreiro.

⁴⁰Terás oliveiras no teu territorio, pero con aceite non te unxirás, porque as túas olivas caerán no chan.

⁴¹Enxendrarás fillos e fillas, pero non os terás contigo, porque marcharán á catividade.

⁴²Todas as túas árbores e os froitos da túa terra recibiranos en herdanza os insectos.

⁴³Os emigrantes que hai no medio de ti subirán máis ca ti, cada vez máis arriba, mentres ti baixarás cada vez máis abaixo.

⁴⁴Eles prestaranche a ti, e ti non lles poderás prestar a eles, eles servirán de cabeza, e ti de rabo.

⁴⁵Todas estas maldicións virán contra ti, perseguirante e afectarante ata seres exterminado, xa que non lle fixeches caso á voz do Señor, o teu Deus, gardando os mandamentos e os preceptos que El che mandou.

⁴⁶Estas maldicións quedarán de sinal e de prodixio en ti e na túa descendencia para sempre.

⁴⁷Xa que non serviches o Señor, o teu Deus, con alegría e coa felicidade do corazón, por causa da abundancia en todo,

⁴⁸servirás os teus inimigos, onde o Señor te envíe —na fame, na sede, na nudez e na privación de todo—, e El porache un xugo de ferro no teu pescozo, ata acabar contigo.

⁴⁹Como unha aguia levanta o voo, así levantará o Señor contra ti un pobo que vén de lonxe, desde o cabo da terra, un pobo do que ti non oirás a lingua,

⁵⁰un pobo de rostro duro, que non ten respecto ao ancián nin ten compaixón do neno.

⁵¹Comerá o froito do teu gando e o froito da túa terra, ata que ti desaparezas, porque non che deixará trigo, nin mosto, nin aceite novo, nin os partos das túas vacas, nin as crías do teu rabaño ata facerte desaparecer.

⁵²Asediarate por todas as portas das túas cidades, ata botar abaixo as murallas altas e inaccesibles, nas que ti puñas a túa seguridade en todo o teu país. Si, asediarate por todas as portas das cidades que hai no teu país, que o Señor, o teu Deus, che deu.

⁵³Terás que comer o froito do teu ventre, a carne dos teus fillos e das túas fillas que o Señor, o teu Deus, che deu, cando sexa o asedio e a opresión coa que te oprimirá o teu inimigo.

⁵⁴O ollo do home máis delicado e máis elegante que hai en ti mirará con degaro para seu irmán, para a muller do seu seo e para o resto de seu fillo que deixa sobrante,

⁵⁵para non ter que compartir con eles a parte da carne do propio fillo que está comendo, non sexa que non lle quede todo para el, cando veñan o asedio e a opresión, coa que o teu inimigo te oprimirá en todas as portas das túas cidades.

⁵⁶A muller máis delicada e máis elegante que nin sequera se atrevía a pór na terra a planta do seu pé, de elegante e delicada que era, o seu ollo mirará con degaro para o home do seu seo, para o seu fillo e para a súa filla,

⁵⁷e para as libranzas que saen do seu seo e para os fillos que acaba de dar a luz. Si, comeraos ás agachadas por falta de todo, cando sexa o asedio e opresión con que o teu inimigo te oprimirá en todas as portas das túas cidades.

⁵⁸Se non coidas de cumprir todos os preceptos desta lei escrita neste libro, respectando este Nome glorioso e temible, O Señor, o teu Deus,

⁵⁹entón o Señor fará máis extraordinarios os teus castigos e os castigos da túa descendencia: uns castigos grandes e inflexibles, unhas enfermidades malignas e durísimas;

⁶⁰fará volverse contra ti todas as pragas do Exipto, que tanto medo che provocan, e apegaránseche a ti.

⁶¹Tamén fará rubir o Señor sobre ti todas as enfermidades e todos os castigos que non están descritos no libro desta lei, ata que desaparezas.

⁶²Vós quedaredes uns poucos homes, despois de serdes tan numerosos coma as estrelas do ceo, porque non lle fixeches caso á voz do Señor, o teu Deus.

⁶³E resultará que o mesmo que o Señor se compraceu en vós facéndovos o ben e multiplicándovos, así se compracerá tamén o Señor destruíndovos e facéndovos desaparecer, e seredes arrincados de sobre a terra, na que entrastes a tomar posesión dela.

⁶⁴O Señor esparexeravos por entre todos os pobos, desde unha punta da terra á outra punta, e ti daraslles culto alí a deuses alleos, que nin coñecías ti nin os teus pais: madeira e pedra!

⁶⁵Entre eses pobos non terás descanso, nin a planta do teu pé terá un lugar de acougo, senón que o Señor che dará alá un corazón asustado, ollos apagados e respiración ansiosa:

⁶⁶A túa vida estará pendurada dun fío diante de ti. Terás pavor de día e de noite, e non te fiarás da túa vida.

⁶⁷Pola mañá dirás: Quen me dera que fose a tarde; e pola tarde dirás: quen me dera que fose a mañá, por causa do pavor que abraiará o teu corazón, e por causa da visión que contemplarán os teus ollos.

⁶⁸O Señor farate volver en barcos a Exipto polo camiño que che dixo: Non volverás de novo ver ese camiño; e alí seredes vendidos ós teus inimigos coma escravos e escravas, e non haberá nin quen compre".

⁶⁹Estas son as palabras da Alianza, que o Señor lle mandou a Moisés pactar cos fillos de Israel no país de Moab, ademais da Alianza que pactou con eles no Horeb.