Read Biblia SEPT Xoán 10 Bible Online

Xoán 10 - Biblia SEPT bible

Xoán 10

¹Con toda verdade volo aseguro: o que non entra pola porta no curral das ovellas, senón que sobe por outra parte, é un ladrón e un bandido.

²En cambio, quen entra pola porta é o pastor das ovellas.

³A ese ábrelle o porteiro, e as ovellas escoitan a súa voz. Chama as súas polo nome e lévaas a fóra.

⁴Cando as dá sacado todas, vai diante delas e as ovellas ségueno, pois recoñecen a súa voz.

⁵Pero a un alleo non o seguirán, senón que fuxirán del, pois non coñecen a voz dos alleos.

⁶Díxolles Xesús esta alegoría mais eles non coñeceron que era o que lles daba a entender.

⁷Entón díxolles de novo: Con toda verdade volo aseguro: eu son a porta das ovellas.

⁸Todos os que viñeron antes ca min eran ladróns e bandidos; pero as ovellas non os escoitaron.

⁹Eu son a porta; se alguén entra por min, salvarase: entrará e sairá e atopará pasto.

¹⁰O ladrón non entra senón para roubar, matar e estragar. Eu vin para que teñan vida e para que a teñan de abondo.

¹¹Eu son o Bo Pastor. O Bo Pastor dá a súa vida polas ovellas.

¹²O criado, que non é pastor, de quen non son as ovellas, cando ve vir o lobo, deixa as ovellas e foxe e o lobo rapínaas e dispérsaas;

¹³porque el anda ó xornal e as ovellas non lle importan.

¹⁴Eu son o Bo Pastor: coñezo as miñas e as miñas coñécenme a min.

¹⁵Igual que o Pai me coñece a min e eu coñezo o Pai, e dou a miña vida polas ovellas.

¹⁶Teño ademais outras ovellas que non son deste curro: tamén a esas as teño que guiar, e escoitarán a miña voz e farase un único rabaño e un único pastor.

¹⁷Por iso ámame o Pai: porque eu dou a miña vida, para tomala de novo.

¹⁸Ninguén ma quita; non, eu douna voluntariamente. Teño poder para dala e teño poder para tomala de novo. Este mandato recibino do meu Pai.

¹⁹Fíxose de novo unha división entre os xudeus por estas palabras.

²⁰Moitos deles dicían: Ten o demo e está tolo. Por que o escoitades?

²¹Pero outros replicaban: Estas palabras non son dun tolo endemoñado; ou é que un demoño pode darlles la vista ós ollos dos cegos?

²²Era xa inverno e celebrábase daquela en Xerusalén, a Festa da Dedicación.

²³Xesús paseaba polo Templo no Pórtico de Salomón.

²⁴Rodeárono entón os xudeus e preguntáronlle: Ata que día nos terás en suspenso? Se es ti o Mesías, dínolo abertamente.

²⁵Xesús respondeulles: Xa volo dixen e mais non credes: as obras que eu fago no nome do meu Pai son o meu aval.

²⁶Pero vós non credes, porque non sodes das miñas ovellas.

²⁷As miñas ovellas escoitan a miña voz: eu coñézoas e elas séguenme;

²⁸eu doulles vida eterna, e non se perderán para sempre: ninguén mas quitará da man.

²⁹Meu Pai, que mas deu, é máis ca todos, e ninguén pode repañalas da man do Pai.

³⁰Meu Pai e mais eu somos un.

³¹Colleron outra vez pedras os xudeus, para o apedraren.

³²Xesús replicoulles: Moitas boas obras fixen diante de vós de parte do meu Pai. Por cal delas me apedrades?

³³Respondéronlle os xudeus: Non te apedramos por ningunha obra boa, senón por blasfemia, pois ti, sendo home, faste Deus.

³⁴Xesús replicoulles: Non está escrito na vosa Lei Eu dixen: sodes deuses?

³⁵Se lles chamou deuses a aqueles sobre os que veu a palabra de Deus e non pode a Escritura perder a súa forza,

³⁶por que me acusades de blasfemia a min, a quen o Pai santificou e mandou ó mundo, por dicir que "Son Fillo de Deus"?

³⁷Se non fago as obras do meu Pai, seguide sen crerme.

³⁸Pero se as fago, aínda que non creades en min, crede nas obras, para que comprendades e recoñezades que o Pai está en min e eu estou no Pai.

³⁹Unha vez máis trataban entón de o prender; pero Xesús liscóuselles das mans.

⁴⁰E foi de novo á outra banda do Xordán, ó sitio onde estivera Xoán bautizando ó comezo e permaneceu alí.

⁴¹E acudiron moitos onda el e dicían: "Xoán non fixo ningún sinal, mais todo canto Xoán dixo acerca deste, era verdade".

⁴²E moitos comezaron a crer nel alí.