Read Biblia SEPT Xoán 16 Bible Online

Xoán 16 - Biblia SEPT bible

Xoán 16

¹Díxenvos estas cousas para que non vos escandalicedes.

²Hanvos expulsar das sinagogas; e mesmo chega a hora en que todo aquel que vos mate, coide que está dando culto a Deus.

³E farán iso, porque non coñeceron nin ó Pai nin a min.

⁴Mais díxenvos isto, para que, cando chegue a hora, recordedes que xa eu volo tiña dito. Non vos dixen isto desde o comezo, porque estaba convosco.

⁵Pero agora voume onda o que me mandou e ningún de vós me pregunta: "Onde vas?"

⁶O contrario porque vos dixen estas cousas, a tristura encheu os vosos corazóns.

⁷Pero eu dígovos a verdade: convenvos que eu me vaia; pois, se eu non me vou, non virá a vós o Paráclito; en cambio, se eu me vou, mandareino onda vós.

⁸E cando veña culpará ó mundo de pecado, xustiza e condena:

⁹pecado, porque non cren en min;

¹⁰xustiza, porque vou onda o Pai e xa non me veredes;

¹¹condena, porque o príncipe deste mundo xa resultou condenado.

¹²Aínda teño moitas cousas que vos dicir, pero non podedes con elas agora.

¹³Cando veña El, o Espírito da Verdade, havos encamiñar á verdade plena, pois non vos falará pola súa conta, senón que vos dirá o que escoitou e anunciaravos o que ha de pasar.

¹⁴El hame glorificar, pois recibirá do meu e interpretarávolo.

¹⁵Todo o que ten o Pai é meu, por iso díxenvos que recibirá do meu e volo interpretará a vós.

¹⁶Un pouquiño e xa non me veredes; e outro pouquiño, e volverédesme ver.

¹⁷Comentaron entón algúns dos seus discípulos: "Que é isto que nos di un pouquiño e xa non me veredes; e outro pouquiño, e volverédesme ver? E iso de porque vou onda o Pai?".

¹⁸E dicían: "Que é ese un pouquiño? Non sabemos o que quere dicir".

¹⁹Coñeceu Xesús que lle querían preguntar e díxolles: Matinades entre vós acerca disto que vos dixen, "un pouquiño e xa non me veredes, e outro pouquiño e volverédesme ver"?

²⁰Con toda verdade volo aseguro: choraredes e lamentarédesvos, mentres que o mundo se alegrará. Vós estaredes tristes, mais a vosa tristura volverase alegría.

²¹A muller, cando vai dar á luz, ten tristura, pois chegou a súa hora; pero cando deu á luz o neno, xa non lle acorda o apuro, pola alegría de que naceu un home para o mundo.

²²Así, tamén vós tedes agora tristura; pero heivos de ver de novo e o voso corazón alegrarase, e a vosa alegría ninguén vola poderá quitar.

²³E aquel día xa non me preguntaredes nada. Con toda verdade volo aseguro: o que lle pidades ó Pai no meu nome, El hávolo dar.

²⁴Ata agora non pedistes nada no meu nome. Pedide e recibiredes, de xeito que a vosa alegría sexa plena.

²⁵Díxenvos estas cousas en comparanzas. Vai chegar a hora en que xa non vos falarei en comparanzas, senón que vos falarei do Pai abertamente.

²⁶Naquel día pediredes no meu nome. E non vos digo que eu rogarei por vós ó Pai,

²⁷xa que o propio Pai vos ama, pois vós amástesme a min, e crestes que eu saín de Deus.

²⁸Saín do Pai e vin ó mundo; de novo deixo o mundo e vou onda o Pai.

²⁹Dixéronlle os seus discípulos: Mira, agora falas claro, sen andar con voltas.

³⁰Agora sabemos que o sabes todo, e non precisas que ninguén che pregunte: por iso cremos que saíches de Deus.

³¹Xesús respondeulles: Agora credes?

³²Mirade, vai chegar a hora, e xa chegou, en que vos espallaredes cada un pola súa banda, e a min deixarédesme só. Aínda que eu non estou só, pois está comigo o Pai.

³³Díxenvos estas cousas para que teñades paz grazas a min. No mundo haberedes ter apertos; pero tede ánimo: eu vencín o mundo.