Read Biblia SEPT Xoán 18 Bible Online

Xoán 18 - Biblia SEPT bible

Xoán 18

¹En dicindo isto, saíu cos seus discípulos para a outra banda do regueiro Cedrón, onde había unha horta, na que entrou el e mais os seus discípulos.

²Tamén Xudas, o que o había entregar, coñecía aquela horta, pois en moitas ocasións estivera alí Xesús cos seus discípulos.

³Xudas levaba a patrulla e a garda dos sumos pontífices e dos fariseos, chegou alí con farois, fachos e armas.

⁴Entón Xesús, sabendo todo o que lle viña enriba, adiantouse e preguntoulles: A quen buscades?

⁵Respondéronlle: A Xesús de Nazaret. Díxolles El: Eu son. Estaba tamén con eles Xudas, o que o entregaba.

⁶Cando lles dixo Eu son, botáronse para atrás e caeron ó chan.

⁷Entón, preguntoulles outra vez: A quen buscades? Eles contestaron: A Xesús de Nazaret.

⁸Xesús respondeulles: Díxenvos que "son eu": así que, se me buscades a min, deixade marchar a estes.

⁹Así cumpriuse a palabra que dixera: "non perdín ningún dos que me deches".

¹⁰Entón Simón Pedro, que tiña unha espada, desenvaiñouna e feriu ó garda do Sumo Sacerdote, rabenándolle a orella dereita. O nome do garda era Malco.

¹¹Pero Xesús díxolle a Pedro: Mete a espada na vaíña; e, logo, non hei beber o cáliz que me deu o Pai?

¹²Entón a patrulla, o tribuno e mais os gardas dos xudeus, agarraron a Xesús e prendérono.

¹³Levárono primeiro onda Anás, que era sogro de Caifás, o Sumo Sacerdote daquel ano.

¹⁴(Era Caifás aquel que lles dera ós xudeus o consello: "Convén que un home morra polo pobo").

¹⁵Seguían a Xesús Simón Pedro e mais outro discípulo. Este discípulo, por ser coñecido do Sumo Sacerdote, entrou con Xesús no adro do palacio do Sumo Sacerdote.

¹⁶Pedro estaba fóra, na porta. Entón saíu o outro discípulo o coñecido do Sumo Sacerdote, falou coa porteira, e fixo entrar a Pedro.

¹⁷A porteira preguntoulle a Pedro: Non es tamén ti dos discípulos dese home? El contestou: Non son.

¹⁸Estaban os criados e os gardas facendo unha fogueira, porque facía frío, e aquecíanse. Estaba tamén Pedro con eles, de pé, aquecéndose.

¹⁹Entón o Sumo Sacerdote interrogou a Xesús acerca dos seus discípulos e da súa doutrina.

²⁰Xesús respondeulle: Eu falei á vista do mundo, publicamente; eu sempre ensinei na sinagoga e no templo, onde se xuntan todos os xudeus, e non falei nada ás agachadas.

²¹Por que me preguntas a min? Pregúntalles ós que me oíron de que lles falei: eles saben ben o que dixen.

²²O dicir isto, un dos gardas alí presentes, deulle unha labazada a Xesús, dicindo: Así lle respondes ó Sumo Sacerdote?

²³Xesús replicoulle: Se falei mal, demóstrame en que; e se falei ben, por que me pegas?

²⁴Entón Anás mandouno amarrado onda Caifás, o Sumo Sacerdote.

²⁵Estaba Simón Pedro de pé, quentándose, e preguntáronlle: Non es tamén ti dos seus discípulos? El negouno, dicindo: Non son.

²⁶Un dos criados do Sumo Sacerdote, parente daquel a quen Pedro lle cortara a orella, replicoulle: E logo non te vin eu na horta con el?

²⁷Pedro negou outra vez; e naquel intre empezou a cantar un galo.

²⁸Levaron entón a Xesús de onda Caifás ó Pretorio. Era a amañecida. Eles non entraron no Pretorio para non se contaminaren e así poderen comer a Pascua.

²⁹Saíu entón fóra Pilato, onda eles, e preguntou: Que acusación traedes contra este home?

³⁰Eles responderon: Se este non fose un malfeitor, non cho entregabamos.

³¹Díxolles entón Pilatos: Collédeo vós e xulgádeo segundo a vosa Lei. Os xudeus contestáronlle: Non nos é lícito matar a ninguén.

³²Así se cumpriu a palabra de Xesús, sinalando con que morte había morrer.

³³Entón entrou Pilato outra vez no Pretorio, chamou por Xesús e preguntoulle: Es ti o Rei dos Xudeus?

³⁴Xesús respondeu: Dilo ti pola túa conta ou dixéroncho outros de min?

³⁵Pilato replicou: E logo son eu xudeu? A túa xente e os sumos sacerdotes entregáronte a min: que fixeches?

³⁶Xesús contestoulle: O meu reino non é deste mundo; se deste mundo fose, os meus oficiais loitarían para que ninguén me entregase ós xudeus; pero o meu reino non é de aquí.

³⁷Díxolle entón Pilato: Logo ti es Rei? Xesús respondeu: Tal como o estás dicindo, eu son Rei: para iso nacín e para iso vin ó mundo, para dar testemuño da verdade; todo o que está aberto á verdade, escoita a miña voz.

³⁸Pilato preguntoulle: Que é a verdade? E, dito isto, saíu onda os xudeus e díxolles: Eu non atopo nel culpa ningunha.

³⁹Hai entre vós o costume de que eu vos solte alguén pola Pascua. Queredes, logo, que vos solte ó Rei dos Xudeus?

⁴⁰Berraron entón outra vez, dicindo: Non. A ese non; a Barrabás. (O tal Barrabás era un bandido).