Read Biblia SEPT Xoán 8 Bible Online

Xoán 8 - Biblia SEPT bible

Xoán 8

¹E Xesús saíu para o Monte das Oliveiras.

²Pero á alborada, presentouse outra vez no templo e toda a xente veu onda el; el sentouse e empezou a ensinar.

³Os escribas e fariseos trouxéronlle unha muller sorprendida en adulterio; puxérona no medio e medio e

⁴preguntáronlle: Mestre, a esta muller collérona en flagrante adulterio.

⁵Moisés, na Lei, mandounos apedrar a esta xente. Ti que dis?

⁶Preguntábanllo á mala fe para teren así de que o acusar. Pero Xesús, abaixado, escribía co dedo na terra.

⁷Como lle seguían preguntando, ergueuse e díxolles: Quen de entre vós non teña pecado, que lle tire a primeira pedra,

⁸E, abaixándose outra vez, escribía na terra.

⁹Pero eles, ó que o escoitaron, foron liscando un a un, comezando polos máis vellos. Quedou el só coa muller, que seguía no medio.

¹⁰Ergueuse entón e preguntoulle: Muller onde van? Ninguén te condenou?

¹¹Ela respondeulle: Ninguén, Señor. Díxolle Xesús: Tampouco eu non te condeno: vaite e desde agora non peques máis.

¹²Xesús faloulles outra vez: Eu son a luz do mundo: quen me segue, non andará ás escuras, senón que terá a luz da vida.

¹³Dixéronlle entón os fariseos: Ti fas de testemuña en causa propia: o teu testemuño non vale.

¹⁴Xesús replicoulles: Aínda que eu faga de testemuña en causa propia, o meu testemuño é válido, porque eu ben sei de onde vin e a onde vou; mentres que vós non sabedes de onde veño nin onde vou.

¹⁵Os vosos xuízos seguen normas humanas, mentres que eu non xulgo a ninguén.

¹⁶E aínda que eu xulgase, o meu xuízo sería válido, porque non sería eu só a xulgar, senón eu e mais quen me mandou.

¹⁷E na vosa Lei está escrito que o testemuño de dúas testemuñas é valedoiro.

¹⁸Eu dou testemuño de min mesmo, pero tamén o dá o Pai que me mandou.

¹⁹Entón eles preguntáronlle: Onde está teu Pai? Xesús respondeulles: Nin me coñecedes a min, nin a meu Pai; se me coñecésedes a min, coñeceriades tamén a meu Pai.

²⁰Estas cousas díxoas el cando ensinaba no templo, no adro do tesouro; e ninguén o prendeu, porque aínda non chegara a súa hora.

²¹Díxolles outra vez: Eu voume e habédesme buscar e morreredes no voso pecado: onde eu vou, vosoutros non podedes vir.

²²Dicían entón os xudeus: El irase matar, porque di "onde vou eu, vosoutros non podedes vir"?

²³El seguiulles dicindo: Vós sodes de aquí abaixo, eu son de alá arriba; vós sodes deste mundo, eu non son deste mundo.

²⁴Díxenvos que habedes morrer nos vosos pecados; como non creades que "Eu son", morreredes nos vosos pecados.

²⁵Preguntáronlle entón: Pero, logo, ti quen es? Xesús contestoulles: O que vos veño dicindo desde o comezo.

²⁶Moito tería que falar de vós e xulgalo; mais quen me mandou é veraz e eu só lle falo ó mundo do que lle oín a El.

²⁷Pero eles non coñeceron que lles falaba do Pai.

²⁸Entón Xesús continuou: Cando ergades o Fillo do Home, entón comprenderedes que "Eu son", e que non fago nada pola miña conta, senón que falo do que o Pai me ensinou.

²⁹E quen me mandou está comigo: non me deixou só, pois eu fago sempre o que a El lle agrada.

³⁰O dicir estas cousas, moitos creron nel.

³¹E ós xudeus que creran nel dicíalles Xesús: Se permanecedes na miña palabra, seredes de verdade discípulos meus;

³²e coñeceredes a verdade e a verdade faravos libres.

³³Eles respondéronlle: Somos semente de Abraham e endexamais non fomos escravos de ninguén; como, logo, dis ti "seredes libres"?

³⁴Respondeulles Xesús: Con toda verdade volo aseguro: quen comete o pecado é escravo.

³⁵E o escravo non queda para sempre na casa; o fillo queda para sempre.

³⁶Logo, se o Fillo vos libera, seredes libres de verdade.

³⁷Ben sei que sodes semente de Abraham, pero tratades de me matar, porque a miña palabra non prende en vós.

³⁸Eu falo do que vin onda o Pai; e vós facedes o que oístes de voso pai.

³⁹Eles respondéronlle: O noso pai é Abraham. Xesús replicoulles: Se fósedes fillos de Abraham fariades as obras de Abraham,

⁴⁰mais agora procurades matarme, a min, que os dixen a verdade que oín de Deus: iso non o fixo Abraham.

⁴¹Vós facedes as obras de voso pai. Dixéronlle: Nós non nacemos da prostitución: temos un pai, Deus.

⁴²Contestoulles Xesús: Se o voso pai fose Deus, amariádesme a min porque eu de Deus saín e veño. Pois non vin por min mesmo, senón que El me enviou.

⁴³Por que non comprendedes a miña fala? Porque non podedes escoitar a miña palabra.

⁴⁴Vós sodes de voso pai o Satán, e queredes realizar os desexos de voso pai. Este foi asasino desde o comezo e non afincou na verdade, que nel non hai verdade. Se fala falsidade, fala do seu, pois é mentireiro e pai da mentira.

⁴⁵Polo contrario, a min, porque vos digo a verdade, non me credes.

⁴⁶Veña! Que probe un de vós que estou en pecado! Se vos falo a verdade, por que non me credes?

⁴⁷Quen é de Deus, escoita as palabras de Deus; por iso vós non escoitades, porque non sodes de Deus.

⁴⁸Os xudeus replicáronlle: Non dicimos con razón que ti es un samaritano e que tes o demo no corpo?

⁴⁹Xesús respondeulles: Eu non teño demo ningún, eu respecto a meu Pai; e vós estádesme inxuriando.

⁵⁰Eu non procuro o meu prestixio: hai quen o fai xa, e El fará xustiza.

⁵¹Con toda verdade volo aseguro: quen fai caso da miña palabra, non morrerá endexamais.

⁵²Entón dixéronlle os xudeus: Agora si que vemos que tes o demo: Abraham morreu e os profetas tamén, e ti dis "quen fai caso da miña palabra, non morrerá endexamais".

⁵³Seica es ti máis có noso pai Abraham, que morreu? E os profetas tamén morreron Por quen te queres facer pasar?

⁵⁴Xesús respondeu: Se eu me dou gloria a min mesmo, a miña gloria nada vale: pero quen me dá gloria é meu Pai, de quen vós dicides que é voso Deus.

⁵⁵Pero non o coñecedes, mentres que eu si o coñezo. Se dixese que non o coñezo, sería un mentireiro, coma vós; pero eu coñézoo e axústome á súa palabra.

⁵⁶Voso pai Abraham encheuse de ledicia na esperanza de ver o meu día; viuno e alegrouse.

⁵⁷Dixéronlle entón os xudeus: Aínda non tes cincuenta anos e xa viches a Abraham?

⁵⁸Xesús contestoulles: Con toda verdade volo aseguro: antes que Abraham chegase a existir, "Eu son".

⁵⁹Entón colleron pedras para llas tiraren, pero Xesús agachouse e saíu do Templo.