Read Biblia SEPT Feitos 10 Bible Online

Feitos 10 - Biblia SEPT bible

Feitos 10

¹Había en Cesarea un home chamado Cornelio, capitán da compañía chamada italiana.

²Era piadoso e seguidor da relixión xudía, así como todos os da súa casa. Dáballe moitas esmolas ó pobo e decote oraba a Deus.

³A iso das tres da tarde, tivo unha visión e viu claramente o anxo do Señor entrar cabo del e dicirlle: Cornelio!

⁴Cheo de medo, e mirando fixo para el, respondeu: Que é, Señor? O anxo respondeulle: As túas oracións e as túas esmolas subiron diante de Deus e tenas presentes;

⁵manda, logo, uns homes a Iope e manda chamar por un certo Simón, tamén chamado Pedro.

⁶Está parando en cas dun tal Simón, curtidor, que ten a casa á beira do mar.

⁷Cando marchou o anxo, chamou a dous criados e un soldado piadoso dos que lle eran máis fieis,

⁸contoulles todo e mandounos a Iope.

⁹Para o outro día, indo eles de camiño e xa cerca da cidade, subiu Pedro á azotea a orar. Era polo mediodía,

¹⁰e sentindo fame quixo tomar algo. Mentres llo preparaban, tivo unha éxtase:

¹¹viu o ceo aberto e como un gran lenzo, que, pendurado polas catro puntas, baixaba cara á terra.

¹²Había nel toda clase de cuadrúpedes e réptiles da terra e de todos os paxaros do ceo.

¹³Unha voz díxolle: Érguete, Pedro, mata e come!

¹⁴Mais Pedro respondeu: De ningunha maneira, Señor, porque nunca comín cousa impura ou profana.

¹⁵De novo, por segunda vez, chegoulle unha voz: O que Deus purificou non o chames ti profano.

¹⁶Isto sucedeu por tres veces, e, de súpeto, aquel obxecto volveuse para o ceo.

¹⁷Estaba Pedro moi sorprendido cavilando que quería dicir aquela visión que tivera, cando os homes mandados por Cornelio, ó acertaren coa casa de Simón, presentáronse na porta

¹⁸e, dando un berro, preguntaron se paraba alí Simón, o chamado Pedro.

¹⁹Estando Pedro matinando na visión, díxolle o Espírito: Hai aí uns homes que te buscan;

²⁰baixa e vaite con eles sen escrúpulos, porque os mandei eu.

²¹Pedro baixou ó encontro deles e díxolles: Son eu o que buscades, que é o que vos trae?

²²Eles responderon: O capitán Cornelio, home cabal e adepto ó xudaísmo, moi estimado por toda a nación xudía, recibiu aviso dun santo anxo para que te mandase chamar á súa casa e que te escoitase.

²³Entón Pedro fíxoos entrar e deulles pousada. Para o outro día levantouse e marchou con eles, acompañado por algúns irmáns de Iope,

²⁴e chegou a Cesarea ó outro día. Cornelio, que xuntara os seus parentes e amigos máis íntimos, xa os estaba agardando.

²⁵Cando Pedro ía entrar, foi Cornelio á porta e botándoselle os pés, prostrouse.

²⁶Pero Pedro levantouno, dicíndolle: Érguete, que eu tamén son un home.

²⁷E, falando con el, entrou. Encontrou moita xente xunta

²⁸e díxolles: Vós sabedes que non se lle permite a un xudeu ter trato cun estranxeiro ou entrar na súa casa; pero Deus ensinoume que non se debe chamar profano ou impuro a home ningún.

²⁹Por iso, ó me chamardes, vin sen reparos. E pregúntovos, logo: "por que me mandastes chamar?".

³⁰Respondeulle Cornelio: Hai catro días, ás tres da tarde, estaba eu rezando na miña casa, cando se presentou un home con vestiduras brancas que relucían

³¹e dixo: "Cornelio, a túa oración escoitouse, e as túas esmolas recórdanse diante de Deus;

³²manda, logo, uns homes a Iope, e manda buscar un tal Simón, tamén chamado Pedro, que para en cas Simón o curtidor, a rentes do mar".

³³Mandeiche recado de contado e tiveches a amabilidade de vir. Agora, todos nós estamos na presenza de Deus para oírmos todo o que o Señor che mandou.

³⁴Tomou entón Pedro a palabra e dixo: Abofé, vexo que Deus non fai distinción de persoas,

³⁵senón que acepta ó que lle é fiel e practica a xustiza, sexa da nación que sexa.

³⁶El mandoulles -la súa palabra ós fillos de Israel, anunciándolles a Boa Nova da paz por Xesús Cristo: este é o Señor de todos.

³⁷Vós sabedes o que pasou en toda a Xudea, comezando desde Galilea, despois do bautismo que Xoán predicou:

³⁸como Deus unxiu con Espírito Santo e con poder a Xesús de Nazaret, que pasou facendo o ben e curando a todos os que estaban asoballados por Satán; pois Deus estaba con el.

³⁹E nós somos testemuñas de todo o que fixo no país dos xudeus e mais en Xerusalén. Matárono, colgándoo dun madeiro.

⁴⁰A este resucitouno Deus ó terceiro día e concedeulle que se deixase ver,

⁴¹non de todo o pobo, senón das testemuñas escollidas de antemán por Deus: nós que comemos e bebemos con el, logo de que resucitou de entre os mortos.

⁴²E mandounos que predicásemos ó pobo e atestemos que el é quen foi constituído por Deus xuíz de vivos e de mortos.

⁴³El é de quen todos os profetas dan este testemuño: todos os que crean nel recibirán polo seu nome o perdón dos pecados.

⁴⁴Aínda Pedro estaba a dicir estas cousas, cando o Espírito Santo veu sobre todos os que escoitaban a palabra.

⁴⁵Todos os crentes da circuncisión, que viñeran con Pedro, ficaron cheos de asombro, ó veren que o don de Espírito Santo tamén se espallaba sobre os pagáns,

⁴⁶pois sentíanos falar en linguas e loar a Deus. Entón Pedro dixo:

⁴⁷Pode alguén negarlle a auga do bautismo ós que recibiron o Espírito Santo o mesmo ca nós?

⁴⁸E mandou que os bautizasen no nome de Xesús Cristo. Entón pedíronlle que quedase con eles algúns días.