Read Biblia SEPT Feitos 17 Bible Online

Feitos 17 - Biblia SEPT bible

Feitos 17

¹Atravesando por Anfípolis e Apolonia, chegaron a Tesalónica, onde había unha sinagoga dos xudeus.

²Como de costume, Paulo foi para onda eles e durante tres sábados discutiron. Apoiándose nas Escrituras,

³explicáballes que o Mesías tiña que sufrir e resucitar de entre os mortos, e que ese Mesías "é Xesús, a quen eu vos anuncio".

⁴Algúns deles convencéronse e uníronse a Paulo e Silas, así coma moitos gregos seguidores do xudaísmo e bastantes mulleres de categoría.

⁵Non obstante, os xudeus, cheos de envexa, xuntando algúns pillabáns dos peoriños, armaron un rebumbio na cidade, e presentáronse en casa de Iasón en busca deles, para levalos diante do pobo.

⁶Como non os encontraron, arrastraron a Iasón e algúns dos irmáns diante das autoridades locais, berrando: Eses, que andan revolucionando o mundo enteiro, tamén viñeron aquí,

⁷e Iasón recibiunos na súa casa. Todos van contra os decretos do emperador, dicindo que é rei un tal Xesús.

⁸Con isto desconcertaron ó pobo e ás autoridades locais que tal oían.

⁹Pero, despois de recibiren unha fianza de Iasón e dos demais, soltáronos.

¹⁰E axiña, de noite, os irmáns fixeron marchar a Paulo e Silas cara a Berea. O chegaren, dirixíronse á sinagoga dos xudeus.

¹¹Es-tes eran máis nobres cós de Tesalónica e recibiron a palabra con todo interese, investigando todos os días as Escrituras, para veren se aquilo era así.

¹²Moitos deles creron e tamén bastantes señoras gregas das máis distinguidas, así coma os homes.

¹³Cando os xudeus de Tesalónica souberon que tamén en Berea anunciara Paulo a palabra de Deus, foron alí enlizar e axitar a xente.

¹⁴Entón os irmáns, sen tardar, mandaron a Paulo cara ó mar. Silas e Timoteo ficaron alí.

¹⁵Os que conducían a Paulo levárono a Atenas e volveron coa encomenda de que Silas e Timoteo fosen con todo o apuro onda el.

¹⁶Mentres Paulo agardaba por eles en Atenas, consumíase por dentro, vendo que a cidade estaba chea de ídolos.

¹⁷Comezou, logo, a discutir na sinagoga cos xudeus e os seguidores do xudaísmo e na praza todos os días cos que aparecían por alí.

¹⁸Algúns filósofos epicúreos e estoicos conversaban con el; uns dicían: "que quererá dicir este lingoreteiro?". E outros: "parece ser un predicador de deuses estranxeiros". (É que anunciaba a Xesús e a resurrección).

¹⁹Entón levárono con eles ó Areópago, dicíndolle: Podemos saber que é esa nova doutrina que ensinas?

²⁰Porque ti dis cousas que nos sorprenden e queremos saber de que se trata.

²¹(Os atenienses e estranxeiros que vivían alí pasaban o tempo contando ou escoitando a última novidade).

²²Entón Paulo, de pé no medio do Areópago, dixo: Atenienses, vexo en todo que sodes moi relixiosos,

²³pois andando por aí e mirando para os vosos monumentos de culto, incluso atopei un altar con esta inscrición: "O deus descoñecido". Ben, pois o que venerades sen o coñecer, é o que eu vos anuncio:

²⁴o Deus que fixo o mundo e todo o que nel hai, o Señor do ceo e mais da terra, non habita en santuarios feitos pola man dos homes,

²⁵nin o serven mans humanas, coma se precisase de cousa ningunha El, que a todos dá vida e alento.

²⁶Dun só home quitou a raza humana, para que habitasen toda a terra, e estableceu os lindeiros dos seus tempos e mais dos seus territorios,

²⁷para que o buscasen a El e o encontrasen, aínda que fose atoutiñando. En realidade non está lonxe de cada un de nós,

²⁸posto que nel vivimos, nos movemos e existimos, como algúns dos vosos poetas dixeron: "porque somos incluso da súa caste".

²⁹Así que, sendo da liñaxe de Deus, non debemos pensar que a divindade sexa semellante ó ouro, á prata ou á pedra, traballados pola maña e a imaxinación do home.

³⁰Ora ben, pasando por alto os tempos de ignorancia, agora manda Deus ós homes que todos en todas partes se arrepintan.

³¹Porque estableceu un día no que ha xulgar o mundo con xustiza por medio do home que El determinou, dándonos a todos a garantía disto, resucitándoo de entre os mortos.

³²O sentiren falar de "resurrección de mortos", uns burlábanse e outros dicíanlle: Ben, home, ben. Diso xa te escoitaremos noutra ocasión.

³³Con estas, Paulo marchou do medio deles.

³⁴Mesmo así, xuntáronselle algúns homes e creron, entre eles Dionisio Areopaxita, unha muller chamada Dámaris e outros.