Read Biblia SEPT Feitos 25 Bible Online

Feitos 25 - Biblia SEPT bible

Feitos 25

¹Os tres días da súa chegada á provincia, subiu Festo de Cesarea a Xerusalén.

²Os sumos sacerdotes e os principais dos xudeus presentáronse ante el acusando a Paulo e pedíanlle

³de favor, con mala idea, que o fixese ir para Xerusalén, con mentes de prepararen eles unha trapela para o mataren no camiño.

⁴Pero Festo respondeu que Paulo estaba preso en Cesarea e que el mesmo marcharía axiña.

⁵E dixo: Que os principais de entre vós veñan comigo e, se hai algúns delito nese home, que o acusen.

⁶Logo de botar entre eles non máis de oito ou dez días, baixou a Cesarea e para o outro día sentou no tribunal e mandou traer a Paulo.

⁷Cando chegou, rodeárono os xudeus que baixaran de Xerusalén, presentando contra el moitas e graves acusacións, que non eran capaces de probar.

⁸Paulo, pola súa banda, defendíase dicindo: Non faltei en nada nin contra a Lei dos xudeus, nin contra o Templo nin contra o César.

⁹Entón Festo, querendo poñerse a ben cos xudeus, respondeulle a Paulo: Queres subir a Xerusalén e que te xulguen alí sobre todo isto na miña presenza?

¹⁰Pero Paulo respondeu: Estou diante do tribunal do César e é aquí onde se me debe xulgar. Non lles fixen mal ningún ós xudeus, como ti mesmo sabes ben.

¹¹Se son culpable e cometín algunha cousa que mereza a morte, non me nego a morrer; pero, se non hai fundamento en ningunha das cousas de que eles me acusan, ninguén ten o dereito de me entregar a eles. Apelo ó César!

¹²Entón Festo, logo de consultar os seus conselleiros, respondeu: Xa que apelas ó César, irás ó César!

¹³Pasados algúns días, o rei Agripa e Berenice chegaron a Cesarea, a saudar a Festo.

¹⁴Como botaron alí días, Festo informou ó rei do caso de Paulo, dicíndolle: Hai aquí un home que Fiz deixou preso,

¹⁵A quen acusaron os sumos sacerdotes e os senadores dos xudeus, estando eu en Xerusalén e pediron a súa condena.

¹⁶Respondinlles que non é costume romano entregar un home sen enfrontalo cos seus acusadores e dándolle a posibilidade de se defender da acusación.

¹⁷Viñeron comigo ata aquí e, sen demorarme nada, sentei para o outro día no tribunal e mandei traer o home.

¹⁸Os acusadores compareceron, pero non presentaron ningunha acusación dos delitos que eu sospeitaba;

¹⁹só tiñan en contra del unhas cuestións acerca da súa relixión e dun certo Xesús defunto, de quen Paulo afirma que vive.

²⁰Sen saber que decidir nestas cuestións, pregunteille se quería ir a Xerusalén para xulgalo alí;

²¹pero Paulo apelou, pedindo que o seu caso fose reservado ó xuízo do emperador e mandei que o gardasen ata mandarllo ó César.

²²Entón Agripa díxolle a Festo: Gustaríame a min tamén escoitar a ese home. Respondeulle: Mañá sentiralo.

²³O día seguinte, viñeron Agripa e Berenice con grande pompa, e entraron na sala da audiencia, rodeados dos tribunos e dos principais da cidade. A unha orde de Festo, levaron a Paulo.

²⁴Festo dixo: Rei Agripa e todos os que estades aquí presentes connosco: ese é o home contra quen todos os xudeus viñeron onda min, tanto en Xerusalén coma aquí, berrando que non debería vivir máis.

²⁵Eu recoñecín que non fixera nada que mereza a morte; pero, como el apelou ó emperador, decidín mandarllo.

²⁶Pero non sei que lle hei de escribir en concreto do seu caso ó emperador. Por iso mandeino traer á vosa presenza, sobre todo á túa, rei Agripa, para que, feito o interrogatorio, teña algunha cousa que escribir,

²⁷pois paréceme que non ten xeito mandar un preso sen indicar os cargos que hai contra el.