Read Biblia SEPT Romanos 10 Bible Online

Romanos 10 - Biblia SEPT bible

Romanos 10

¹Irmáns as arelas do meu corazón e a miña oración a Deus por eles é para que se salven.

²Eu dou fe en favor deles de que teñen fervor relixioso, pero non é un fervor ben entendido.

³Pois ignorando a xustificación de Deus, e procurando establecer a súa propia, non se someteron á xustificación de Deus.

⁴Porque a culminación da Lei é Cristo, para xustificar a todos os que cren.

⁵Pois Moisés escribe da xustificación que vén pola Lei: quen a practica, sálvase por ela.

⁶Pero a xustificación que vén pola fe di así: Non digas no teu corazón, quen subirá ó ceo? (é dicir, para facer baixar a Cristo).

⁷Ou quen baixará ó abismo? (é dicir, para facer subir a Cristo de entre os mortos).

⁸Que di, logo, positivamente? Cerca de ti está a palabra, na túa boca e no teu corazón. Esa é a palabra da fe que anunciamos.

⁹Porque, se confesas coa túa boca que Xesús é Señor e cres de corazón que Deus o resucitou dos mortos, serás salvo.

¹⁰Pois é crendo co corazón como se chega á xustificación; e é confesando coa boca como se chega a salvación.

¹¹Porque di a Escritura: todo o que crea nel non quedará defraudado.

¹²Pois non hai diferenza entre o xudeu e o grego, xa que un mesmo é o Señor de todos, rico para todos os que o invocan;

¹³por—que todo o que invoque o nome do Señor será salvo.

¹⁴Ora, como han de invocar a aquel en quen non creron? Como han de crer naquel de quen non oíron falar? Como han de oír, sen alguén que anuncie?

¹⁵Como han de anunciar, se non os mandan? Por iso está escrito: Benvidos os pés dos que anuncian o ben.

¹⁶Pero non todos aceptaron a Boa Nova. Pois xa di Isaías: "Señor, quen fixo caso da nosa predicación?".

¹⁷Polo tanto, a fe é suscitada pola predicación, e a predicación vén pola palabra de Cristo.

¹⁸E digo eu: Eles non oirían? Por forza! Por toda a terra se espallou a súa voz, e ata o cabo do mundo as súas palabras.

¹⁹Pero insisto: será que Israel non entendeu? Moisés é o primeiro en dicir: Eu vouvos meter celos por un pobo que nin tan sequera o é; por un pobo parvo vouvos enfurecer.

²⁰Isaías atrévese a dicir: Atopáronme os que non me buscaban, e manifesteime ós que non preguntaban por min.

²¹E referíndose a Israel, di: Todo o día estiven a estender as miñas mans cara a un pobo desobediente e teimudo.