Read Biblia SEPT Romanos 3 Bible Online

Romanos 3 - Biblia SEPT bible

Romanos 3

¹—Cal é, logo, a vantaxe do xudeu? Para que vale a circuncisión?

²Moita, en todos os sentidos. En primeiro lugar porque se lle confiaron as palabras de Deus.

³Que importa que algúns non cresen? Ou é que a incredulidade deles vai anular a fidelidade de Deus?

⁴De ningunha maneira. Quede ben claro que Deus é veraz, e que todo home é mentireiro, como está escrito: Os teus argumentos amosarán a túa inocencia e no xuízo sairás vencedor.

⁵Pero se a nosa inxustiza fai salientar a xustiza de Deus, que diremos? Falando ó xeito humano: non será inxusto Deus, descargando a súa ira?

⁶De ningunha maneira. Se así fose, como vai xulgar Deus ó mundo?

⁷Xa, pero se, por contraste coa nosa mentira, a verdade de Deus queda destacada para a gloria súa, por que por riba se me condena como pecador?

⁸E por que non dicir xa (como algúns con calumnia din que dicimos nós): "Fagamos o mal para que resulte o ben?". Esa xente merece a condenación.

⁹En resumidas contas, temos algunha vantaxe? En definitiva, ningunha, pois acabamos de deixar convictos tanto ós xudeus coma ós gregos, de estaren todos baixo o pecado.

¹⁰Como está escrito: Non hai nin sequera un xusto,

¹¹non hai nin un ben asisado, nin un que busque a Deus.

¹²Todos se extraviaron, xuntamente se perderon; non hai quen faga o ben, non hai nin un.

¹³Sartego aberto é a súa gorxa, coas súas linguas tecen dolos, veleno de víbora hai nos seus beizos.

¹⁴A súa boca está chea de maldición e amargura.

¹⁵Lixeiros son os seus pés para verter sangue,

¹⁶sufrimento e miseria deixan nos seus camiños,

¹⁷non atoparon camiño de paz.

¹⁸O temor de Deus non existe para eles.

¹⁹Ora, sabemos que canto se di na Lei se refire ós que están baixo a Lei: para que toda boca quede pechada, e todo o mundo quede convicto ante Deus.

²⁰Porque ninguén se poderá xustificar ante El polas obras da Lei, xa que a Lei só serve para dar conciencia do pecado.

²¹Mais agora, con total independencia da Lei, manifestouse a xustiza de Deus; a que atestaran a Lei e mais os Profetas.

²²Esta é a xustiza de Deus por medio da fe en Xesús Cristo, para todos os que cren. Porque non hai distinción ningunha:

²³todos pecaron, e carecen da gloria de Deus.

²⁴Pero todos quedan xustificados, sen o mereceren, pola súa graza, mediante a redención que se realizou en Cristo Xesús.

²⁵Pois Deus púxoo a El coma propiciatorio no que, pola fe, se expían os pecados mediante o seu sangue. Así mostra que era xusto cando deixaba sen castigo os pecados cometidos antes,

²⁶no tempo da paciencia de Deus, ó demostrar agora a súa xustiza no tempo presente; de xeito que se vexa que El é xusto e que xustifica a quen ten fe en Xesús.

²⁷Onde está, logo, o orgullo? Quedou eliminado. Por que Lei? Pola das obras? Non; pola lei da fe.

²⁸Pois afirmamos que o home é xustificado pola fe, con independencia das obras da Lei.

²⁹Ou é que Deus é Deus dos xudeus soamente? Non o é tamén dos xentís? Certo, tamén dos xentís.

³⁰Porque hai un só Deus, que xustificará a ambos: ós circuncisos pola fe, e ós incircuncisos tamén pola fe.

³¹Logo coa fe derrogamos a Lei? De ningunha maneira, máis ben a confirmamos.