Read Biblia SEPT 2 Corintios 8 Bible Online

2 Corintios 8 - Biblia SEPT bible

2 Corintios 8

¹Facémosvos sabedores, irmáns, da graza que Deus lles concedeu ás igrexas de Macedonia.

²No medio de moitas e duras tribulacións, a súa abondosa alegría e a súa extrema pobreza rebordaron nun derramo de xenerosidade.

³Dou testemuño de que, segundo os seus posibles e por riba deles, espontaneamente e

⁴insistentemente pedíronnos o favor de poderen contribuír a axudar ós outros cristiáns.

⁵E non só como esperabamos, senón que se ofreceron a si mesmos, ante todo ó Señor e despois a nós, por vontade de Deus,

⁶Ata o punto de lle pedirmos a Tito que, xa que el a principiara, levase igualmente a bo termo entre vós esa obra de caridade.

⁷Xa que abundades en todo en fe, en palabras, en ciencia, en interese por todo e en amor a nós, que abundedes tamén nesta graza.

⁸Non é unha orde; só que, pola solicitude doutros, quede probada a enxebreza do voso amor.

⁹Ben sabedes o xeneroso que é o noso Señor Xesús Cristo: sendo rico, fíxose pobre por vós, para que vós vos fixésedes ricos coa súa pobreza.

¹⁰Nisto douvos un consello, pois convenvos: dado que o ano pasado tomastes a iniciativa non só na execución, senón incluso na mesma decisión,

¹¹levade a termo agora a execución da iniciativa, de modo que, á prontitude da decisión lle corresponda a prontitude na realización, conforme ás vosas posibilidades;

¹²pois se precede a boa disposición, acéptase con gusto o que se ten, non o que non se ten.

¹³Non se trata de que vós pasedes apuros por aliviardes a outros, senón de que exista igualdade.

¹⁴Neste momento a vosa abundancia pode remediar a carencia deles, para que a abundancia deles poida vir en auxilio da vosa carencia. Así haberá igualdade,

¹⁵de acordo co que está escrito: A quen recollía moito, non lle sobraba; e a quen recollía pouco, non lle faltaba.

¹⁶Doulle grazas a Deus porque puxo no corazón de Tito o mesmo interese por vós,

¹⁷porque non só aceptou a miña petición senón que, con toda dilixencia, saíu para onda vós por decisión propia.

¹⁸Mandamos con el o irmán tan coñecido en todas as igrexas polo anuncio que fai do Evanxeo:

¹⁹e mesmo isto o elixiron as comunidades, para que fose o meu compañeiro de viaxe nesta obra de caridade, administrada por nós para gloria do Señor, e como proba da nosa dilixencia.

²⁰Así evitamos que ninguén nos poida criticar pola administración desta farturenta colecta.

²¹Pois procuramos o que é bo, non só diante do Señor senón tamén diante dos homes.

²²Mandámosvos tamén con eles outro irmán noso: del temos comprobado que é moi espelido en variados asuntos; e agora véselle aínda, se cadra, máis interese pola confianza que ten en vós.

²³No que se refire a Tito, é compañeiro meu e colaborador nos vosos asuntos; os outros irmáns son delegados das igrexas e honra de Cristo.

²⁴Dádelles, logo, probas do voso agarimo e xustificade ante eles e ante as súas comunidades o noso orgullo por vós.