Read Biblia SEPT Xudas 1 Bible Online

Xudas 1 - Biblia SEPT bible

Xudas 1

¹Xudas, servidor de Xesús Cristo e irmán de Santiago, saúda ós chamados, os benqueridos de Deus Pai e gardados para Xesús Cristo:

²Que a misericordia, a paz e o amor se realicen en vós con toda abundancia.

³Queridiños, levado polo empeño que poño en vos escribir acerca da nosa común salvación, crin de necesidade dirixirme a vós para vos pedir un esforzo especial na loita pola fe que dunha vez por todas se lle entregou ó pobo santo.

⁴Pois á disimulada metéronse algunhas persoas impías, xa de vello apuntadas para esta condenación, que converten en libertinaxe a graza do noso Deus e rexeitan o noso único Dono e Señor Xesús Cristo.

⁵Aínda que estas cousas as teñades xa ben sabidas, quérovos, non obstante, lembrar que o Señor, despois de sacar o seu pobo da escravitude de Exipto, acabou logo cos que non creran.

⁶E tamén que os anxos que non mantiveran a súa dignidade e abandonaran a súa morada, tenos gardados nas tebras, encadeados con cadeas eternas ata o día do gran xuízo.

⁷O mesmo ca Sodoma e Gomorra e as cidades veciñas que, por se deixaren levar coma eles por inmoralidades e por vicios contrarios á natureza, están coma escarmento sufrindo o castigo do lume eterno.

⁸Pois estes, igual: deixándose levar das súas matinacións, lixan a carne, aldraxan o Señorío e maldín os Seres Gloriosos.

⁹O mesmo arcanxo Miguel, cando andaba ás retesías co demo, discutindo sobre o corpo de Moisés, non tivo o atrevemento de lle botar unha sentencia aldraxante senón que dixo: "Que o Señor te reprenda".

¹⁰Pero estes, por unha banda, maldín do que non coñecen; e, pola outra, corrómpense naquelas cousas que como as bestas coñecen por instinto.

¹¹Pobres deles! Colleron polo camiño de Caín e polos cartos deixáronse caer no erro de Balaam e morreron na revolta de Coré.

¹²Estes son os que deshonran os vosos xantares de irmandade, con enchentes desaxeitadas e cebándose; nubes sen auga, levadas polos ventos de acá para acolá; árbores outonizas sen froito, dúas veces mortas, desenraizadas;

¹³Ardentías do mar que rebotan coma escuma as súas porcalladas; estrelas errantes, ás que lles agardan unhas tebras pechas para sempre.

¹⁴Destes tamén profetizou Henoc, o sétimo despois de Adán, cando dixo: "Velaquí vén o Señor rodeado de milleiros de anxos,

¹⁵para facer xuízo a todos e para demostrarlles a todos os malvados as impiedades todas que ruinmente fixeron e todos as insolencias que contra El esbardallaron estes impíos pecadentos".

¹⁶Sonvos murmuradores, ándanse a queixar decote, camiñan seguindo as súas cobizas, os seus labios pronuncian verbas abraiantes, afagan as persoas buscando o propio interese.

¹⁷Pero vós, queridiños, facede lembranza do que predixeron os apóstolos do noso Señor Xesús Cristo.

¹⁸Eles dicíanvos que no intre derradeiro xurdirían homes burlóns, que camiñarían na impiedade, seguindo as súas cobizas.

¹⁹Ben, pois estes sonvos os tales, provocadores de divisións, homes "animais" que non teñen espírito.

²⁰Pero vós, queridiños, edificádevos enriba dos alicerces da vosa fe santísima; rezade no Espírito Santo;

²¹mantédevos no amor de Deus, agardando que a misericordia do noso Señor Xesús Cristo vos dará a vida eterna.

²²Compadecédevos dos que dubidan:

²³salvade a algúns, arrincándoos do lume; e dos outros tede piedade; pero con receo, aborrecendo mesmo a roupa lixada polos seus baixos vicios.

²⁴A Aquel que é potente para vos gardar sen pecado e así presentarvos na súa presenza sen mancha e con alegría,

²⁵ó único Deus, noso Salvador por Xesús Cristo o noso Señor, a El, digo, deamos a gloria, a maxestade e a autoridade suprema desde o principio, agora e por todos os séculos dos séculos. Amén.