Read Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam Ecclesiastes 7 Bible Online

Ecclesiastes 7 - Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam bible

Ecclesiastes 7

¹Quid necesse est homini majora se quærere, cum ignoret quid conducat sibi in vita sua, numero dierum peregrinationis suæ, et tempore quod velut umbra præterit ? aut quis ei poterit indicare quod post eum futurum sub sole sit ?

²Melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa, et dies mortis die nativitatis.

³Melius est ire ad domum luctus quam ad domum convivii ; in illa enim finis cunctorum admonetur hominum, et vivens cogitat quid futurum sit.

⁴Melior est ira risu, quia per tristitiam vultus corrigitur animus delinquentis.

⁵Cor sapientium ubi tristitia est, et cor stultorum ubi lætitia.

⁶Melius est a sapiente corripi, quam stultorum adulatione decipi ;

⁷quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla, sic risus stulti. Sed et hoc vanitas.

⁸Calumnia conturbat sapientem, et perdet robur cordis illius.

⁹Melior est finis orationis quam principium. Melior est patiens arrogante.

¹⁰Ne sis velox ad irascendum, quia ira in sinu stulti requiescit.

¹¹Ne dicas : Quid putas causæ est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt ? stulta enim est hujuscemodi interrogatio.

¹²Utilior est sapientia cum divitiis, et magis prodest videntibus solem.

¹³Sicut enim protegit sapientia, sic protegit pecunia ; hoc autem plus habet eruditio et sapientia, quod vitam tribuunt possessori suo.

¹⁴Considera opera Dei, quod nemo possit corrigere quem ille despexerit.

¹⁵In die bona fruere bonis, et malam diem præcave ; sicut enim hanc, sic et illam fecit Deus, ut non inveniat homo contra eum justas querimonias.

¹⁶Hæc quoque vidi in diebus vanitatis meæ : justus perit in justitia sua, et impius multo vivit tempore in malitia sua.

¹⁷Noli esse justus multum, neque plus sapias quam necesse est, ne obstupescas.

¹⁸Ne impie agas multum, et noli esse stultus, ne moriaris in tempore non tuo.

¹⁹Bonum est te sustentare justum : sed et ab illo ne subtrahas manum tuam ; quia qui timet Deum nihil negligit.

²⁰Sapientia confortavit sapientem super decem principes civitatis ;

²¹non est enim homo justus in terra qui faciat bonum et non peccet.

²²Sed et cunctis sermonibus qui dicuntur ne accomodes cor tuum, ne forte audias servum tuum maledicentem tibi ;

²³scit enim conscientia tua quia et tu crebro maledixisti aliis.

²⁴Cuncta tentavi in sapientia. Dixi : Sapiens efficiar : et ipsa longius recessit a me,

²⁵multo magis quam erat. Et alta profunditas, quis inveniet eam ?

²⁶Lustravi universa animo meo, ut scirem et considerarem, et quærerem sapientiam, et rationem, et ut cognoscerem impietatem stulti, et errorem imprudentium :

²⁷et inveni amariorem morte mulierem, quæ laqueus venatorum est, et sagena cor ejus ; vincula sunt manus illius. Qui placet Deo effugiet illam ; qui autem peccator est capietur ab illa.

²⁸Ecce hoc inveni, dixit Ecclesiastes, unum et alterum ut invenirem rationem,

²⁹quam adhuc quærit anima mea, et non inveni. Virum de mille unum reperi ; mulierem ex omnibus non inveni.

³⁰Solummodo hoc inveni, quod fecerit Deus hominem rectum, et ipse se infinitis miscuerit quæstionibus. Quis talis ut sapiens est ? et quis cognovit solutionem verbi ?