Read Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam Sapientia 14 Bible Online

Sapientia 14 - Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam bible

Sapientia 14

¹Iterum alius navigare cogitans, et per feros fluctus iter facere incipiens, ligno portante se, fragilius lignum invocat.

²Illud enim cupiditas acquirendi excogitavit, et artifex sapientia fabricavit sua.

³Tua autem, Pater, providentia gubernat : quoniam dedisti et in mari viam, et inter fluctus semitam firmissimam,

⁴ostendens quoniam potens es ex omnibus salvare, etiam si sine arte aliquis adeat mare.

⁵Sed ut non essent vacua sapientiæ tuæ opera, propter hoc etiam et exiguo ligno credunt homines animas suas, et transeuntes mare per ratem liberati sunt.

⁶Sed et ab initio cum perirent superbi gigantes, spes orbis terrarum ad ratem confugiens, remisit sæculo semen nativitatis quæ manu tua erat gubernata.

⁷Benedictum est enim lignum per quod fit justitia ;

⁸per manus autem quod fit idolum, maledictum est et ipsum, et qui fecit illud : quia ille quidem operatus est, illud autem cum esset fragile, deus cognominatus est.

⁹Similiter autem odio sunt Deo impius et impietas ejus ;

¹⁰etenim quod factum est, cum illo qui fecit tormenta patietur.

¹¹Propter hoc et in idolis nationum non erit respectus, quoniam creaturæ Dei in odium factæ sunt, et in tentationem animabus hominum, et in muscipulam pedibus insipientium.

¹²Initium enim fornicationis est exquisitio idolorum, et adinventio illorum corruptio vitæ est :

¹³neque enim erant ab initio, neque erunt in perpetuum.

¹⁴Supervacuitas enim hominum hæc advenit in orbem terrarum, et ideo brevis illorum finis est inventus.

¹⁵Acerbo enim luctu dolens pater, cito sibi rapti filii fecit imaginem ; et illum qui tunc quasi homo mortuus fuerat, nunc tamquam deum colere cœpit, et constituit inter servos suos sacra et sacrificia.

¹⁶Deinde interveniente tempore, convalescente iniqua consuetudine, hic error tamquam lex custoditus est, et tyrannorum imperio colebantur figmenta.

¹⁷Et hos quos in palam homines honorare non poterant propter hoc quod longe essent, e longinquo figura eorum allata, evidentem imaginem regis quem honorare volebant fecerunt, ut illum qui aberat, tamquam præsentem colerent sua sollicitudine.

¹⁸Provexit autem ad horum culturam et hos qui ignorabant artificis eximia diligentia.

¹⁹Ille enim, volens placere illi qui se assumpsit, elaboravit arte sua ut similitudinem in melius figuraret.

²⁰Multitudo autem hominum, abducta per speciem operis, eum qui ante tempus tamquam homo honoratus fuerat, nunc deum æstimaverunt.

²¹Et hæc fuit vitæ humanæ deceptio, quoniam aut affectui aut regibus deservientes homines, incommunicabile nomen lapidibus et lignis imposuerunt.

²²Et non suffecerat errasse eos circa Dei scientiam, sed et in magno viventes inscientiæ bello, tot et tam magna mala pacem appellant.

²³Aut enim filios suos sacrificantes, aut obscura sacrificia facientes, aut insaniæ plenas vigilias habentes,

²⁴neque vitam, neque nuptias mundas jam custodiunt : sed alius alium per invidiam occidit, aut adulterans contristat,

²⁵et omnia commista sunt : sanguis, homicidium, furtum et fictio, corruptio et infidelitas, turbatio et perjurium, tumultus bonorum,

²⁶Dei immemoratio, animarum inquinatio, nativitatis immutatio, nuptiarum inconstantia, inordinatio mœchiæ et impudicitiæ.

²⁷Infandorum enim idolorum cultura omnis mali causa est, et initium et finis.

²⁸Aut enim dum lætantur insaniunt, aut certe vaticinantur falsa, aut vivunt injuste, aut pejerant cito.

²⁹Dum enim confidunt in idolis quæ sine anima sunt, male jurantes noceri se non sperant.

³⁰Utraque ergo illis evenient digne, quoniam male senserunt de Deo, attendentes idolis, et juraverunt injuste, in dolo contemnentes justitiam.

³¹Non enim juratorum virtus, sed peccantium pœna, perambulat semper injustorum prævaricationem.