Read Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam Machabæorum I 12 Bible Online

Machabæorum I 12 - Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam bible

Machabæorum I 12

¹Et vidit Jonathas quia tempus eum juvat, et elegit viros, et misit eos Romam statuere et renovare cum eis amicitiam :

²et ad Spartiatas, et ad alia loca misit epistolas secundum eamdem formam :

³et abierunt Romam, et intraverunt curiam, et dixerunt : Jonathas summus sacerdos, et gens Judæorum miserunt nos, ut renovaremus amicitiam et societatem secundum pristinum.

⁴Et dederunt illis epistolas ad ipsos per loca, ut deducerent eos in terram Juda cum pace.

⁵Et hoc est exemplum epistolarum, quas scripsit Jonathas Spartiatis :

⁶Jonathas summus sacerdos, et seniores gentis, et sacerdotes, et reliquus populus Judæorum, Spartiatis fratribus salutem.

⁷Jampridem missæ erant epistolæ ad Oniam summum sacerdotem ab Ario, qui regnabat apud vos, quoniam estis fratres nostri, sicut rescriptum continet, quod subjectum est.

⁸Et suscepit Onias virum, qui missus fuerat, cum honore : et accepit epistolas, in quibus significabatur de societate et amicitia.

⁹Nos cum nullo horum indigeremus, habentes solatio sanctos libros, qui sunt in manibus nostris,

¹⁰maluimus mittere ad vos renovare fraternitatem et amicitiam, ne forte alieni efficiamur a vobis : multa enim tempora transierunt, ex quo misistis ad nos.

¹¹Nos ergo in omni tempore sine intermissione in diebus solemnibus, et ceteris, quibus oportet, memores sumus vestri in sacrificiis quæ offerimus, et in observationibus, sicut fas est, et decet meminisse fratrum.

¹²Lætamur itaque de gloria vestra.

¹³Nos autem circumdederunt multæ tribulationes, et multa prælia, et impugnaverunt nos reges qui sunt in circuitu nostro.

¹⁴Noluimus ergo vobis molesti esse, neque ceteris sociis et amicis nostris in his præliis :

¹⁵habuimus enim de cælo auxilium, et liberati sumus nos, et humiliati sunt inimici nostri.

¹⁶Elegimus itaque Numenium Antiochi filium, et Antipatrem Jasonis filium, et misimus ad Romanos renovare cum eis amicitiam et societatem pristinam.

¹⁷Mandavimus itaque eis ut veniant etiam ad vos, et salutent vos, et reddant vobis epistolas nostras de innovatione fraternitatis nostræ.

¹⁸Et nunc benefacietis respondentes nobis ad hæc.

¹⁹Et hoc est rescriptum epistolarum quod miserat Oniæ :

²⁰Arius rex Spartiatarum Oniæ sacerdoti magno salutem.

²¹Inventum est in scriptura de Spartiatis, et Judæis, quoniam sunt fratres, et quod sunt de genere Abraham.

²²Et nunc ex quo hæc cognovimus, benefacitis scribentes nobis de pace vestra.

²³Sed et nos rescripsimus vobis : Pecora nostra, et possessiones nostræ, vestræ sunt : et vestræ, nostræ : mandavimus itaque hæc nuntiari vobis.

²⁴Et audivit Jonathas quoniam regressi sunt principes Demetrii cum exercitu multo supra quam prius, pugnare adversus eum :

²⁵et exiit ab Jerusalem, et occurrit eis in Amathite regione : non enim dederat eis spatium ut ingrederentur regionem ejus.

²⁶Et misit speculatores in castra eorum : et reversi renuntiaverunt quod constituunt supervenire illis nocte.

²⁷Cum occidisset autem sol, præcepit Jonathas suis vigilare, et esse in armis paratos ad pugnam tota nocte : et posuit custodes per circuitum castrorum.

²⁸Et audierunt adversarii quod paratus est Jonathas cum suis in bello : et timuerunt, et formidaverunt in corde suo : et accenderunt focos in castris suis.

²⁹Jonathas autem, et qui cum eo erant, non cognoverunt usque mane : videbant autem luminaria ardentia,

³⁰et secutus est eos Jonathas, et non comprehendit eos : transierant enim flumen Eleutherum.

³¹Et divertit Jonathas ad Arabas, qui vocantur Zabadæi : et percussit eos, et accepit spolia eorum.

³²Et junxit, et venit Damascum, et perambulabat omnem regionem illam.

³³Simon autem exiit, et venit usque ad Ascalonem, et ad proxima præsidia : et declinavit in Joppen, et occupavit eam

³⁴(audivit enim quod vellent præsidium tradere partibus Demetrii), et posuit ibi custodes ut custodirent eam.

³⁵Et reversus est Jonathas, et convocavit seniores populi, et cogitavit cum eis ædificare præsidia in Judæa,

³⁶et ædificare muros in Jerusalem, et exaltare altitudinem magnam inter medium arcis et civitatis, ut separaret eam a civitate, ut esset ipsa singulariter, et neque emant, neque vendant.

³⁷Et convenerunt ut ædificarent civitatem : et cecidit murus qui erat super torrentem ab ortu solis, et reparavit eum, qui vocatur Caphetetha :

³⁸et Simon ædificavit Adiada in Sephela, et munivit eam, et imposuit portas et seras.

³⁹Et cum cogitasset Tryphon regnare Asiæ, et assumere diadema, et extendere manum in Antiochum regem :

⁴⁰timens ne forte non permitteret eum Jonathas, sed pugnaret adversus eum, quærebat comprehendere eum, et occidere. Et exsurgens abiit in Bethsan.

⁴¹Et exivit Jonathas obviam illi cum quadraginta millibus virorum electorum in prælium, et venit Bethsan.

⁴²Et vidit Tryphon quia venit Jonathas cum exercitu multo ut extenderet in eum manus : timuit,

⁴³et excepit eum cum honore, et commendavit eum omnibus amicis suis, et dedit ei munera : et præcepit exercitibus suis ut obedirent ei, sicut sibi.

⁴⁴Et dixit Jonathæ : Ut quid vexasti universum populum, cum bellum nobis non sit ?

⁴⁵et nunc remitte eos in domos suas : elige autem tibi viros paucos, qui tecum sint, et veni mecum Ptolemaidam, et tradam eam tibi, et reliqua præsidia, et exercitum, et universos præpositos negotii : et conversus abibo : propterea enim veni.

⁴⁶Et credidit ei, et fecit sicut dixit : et dimisit exercitum, et abierunt in terram Juda.

⁴⁷Retinuit autem secum tria millia virorum : ex quibus remisit in Galilæam duo millia : mille autem venerunt cum eo.

⁴⁸Ut autem intravit Ptolemaidam Jonathas, clauserunt portas civitatis Ptolemenses, et comprehenderunt eum : et omnes qui cum eo intraverant, gladio interfecerunt.

⁴⁹Et misit Tryphon exercitum et equites in Galilæam et in campum magnum, ut perderent omnes socios Jonathæ.

⁵⁰At illi cum cognovissent quia comprehensus est Jonathas, et periit, et omnes qui cum eo erant, hortati sunt semetipsos, et exierunt parati in prælium.

⁵¹Et videntes hi qui insecuti fuerant, quia pro anima res est illis, reversi sunt :

⁵²illi autem venerunt omnes cum pace in terram Juda. Et planxerunt Jonathan, et eos qui cum ipso fuerant, valde : et luxit Israël luctu magno.

⁵³Et quæsierunt omnes gentes quæ erant in circuitu eorum conterere eos : dixerunt enim :

⁵⁴Non habent principem et adjuvantem : nunc ergo expugnemus illos, et tollamus de hominibus memoriam eorum.