Read Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam Marcus 8 Bible Online

Marcus 8 - Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam bible

Marcus 8

¹In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis :

²Misereor super turbam : quia ecce jam triduo sustinent me, nec habent quod manducent :

³et si dimisero eos jejunos in domum suam, deficient in via : quidam enim ex eis de longe venerunt.

⁴Et responderunt ei discipuli sui : Unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine ?

⁵Et interrogavit eos : Quot panes habetis ? Qui dixerunt : Septem.

⁶Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.

⁷Et habebant pisciculos paucos : et ipsos benedixit, et jussit apponi.

⁸Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.

⁹Erant autem qui manducaverunt, quasi quatuor millia : et dimisit eos.

¹⁰Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.

¹¹Et exierunt pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.

¹²Et ingemiscens spiritu, ait : Quid generatio ista signum quærit ? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.

¹³Et dimittens eos, ascendit iterum navim et abiit trans fretum.

¹⁴Et obliti sunt panes sumere : et nisi unum panem non habebant secum in navi.

¹⁵Et præcipiebat eis, dicens : Videte, et cavete a fermento pharisæorum, et fermento Herodis.

¹⁶Et cogitabant ad alterutrum, dicentes : quia panes non habemus.

¹⁷Quo cognito, ait illis Jesus : Quid cogitatis, quia panes non habetis ? nondum cognoscetis nec intelligitis ? adhuc cæcatum habetis cor vestrum ?

¹⁸oculos habentes non videtis ? et aures habentes non auditis ? nec recordamini,

¹⁹quando quinque panes fregi in quinque millia : quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis ? Dicunt ei : Duodecim.

²⁰Quando et septem panes in quatuor millia : quot sportas fragmentorum tulistis ? Et dicunt ei : Septem.

²¹Et dicebat eis : Quomodo nondum intelligitis ?

²²Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.

²³Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum : et exspuens in oculos ejus impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.

²⁴Et aspiciens, ait : Video homines velut arbores ambulantes.

²⁵Deinde iterum imposuit manus super oculos ejus : et cœpit videre : et restitutus est ita ut clare videret omnia.

²⁶Et misit illum in domum suam, dicens : Vade in domum tuam : et si in vicum introieris, nemini dixeris.

²⁷Et egressus est Jesus, et discipuli ejus in castella Cæsareæ Philippi : et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis : Quem me dicunt esse homines ?

²⁸Qui responderunt illi, dicentes : Joannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.

²⁹Tunc dicit illis : Vos vero quem me esse dicitis ? Respondens Petrus, ait ei : Tu es Christus.

³⁰Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.

³¹Et cœpit docere eos quoniam oportet Filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus et scribis, et occidi : et post tres dies resurgere.

³²Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.

³³Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens : Vade retro me Satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.

³⁴Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis : Si quis vult me sequi, deneget semetipsum : et tollat crucem suam, et sequatur me.

³⁵Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam : qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.

³⁶Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum et detrimentum animæ suæ faciat ?

³⁷Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua ?

³⁸Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis.

³⁹Et dicebat illis : Amen dico vobis, quia sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei veniens in virtute.