Read Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam Lucas 24 Bible Online

Lucas 24 - Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam bible

Lucas 24

¹Una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum, portantes quæ paraverant aromata :

²et invenerunt lapidem revolutum a monumento.

³Et ingressæ non invenerunt corpus Domini Jesu.

⁴Et factum est, dum mente consternatæ essent de isto, ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti.

⁵Cum timerent autem, et declinarent vultum in terram, dixerunt ad illas : Quid quæritis viventem cum mortuis ?

⁶non est hic, sed surrexit : recordamini qualiter locutus est vobis, cum adhuc in Galilæa esset,

⁷dicens : Quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum, et crucifigi, et die tertia resurgere.

⁸Et recordatæ sunt verborum ejus.

⁹Et regressæ a monumento nuntiaverunt hæc omnia illis undecim, et ceteris omnibus.

¹⁰Erat autem Maria Magdalene, et Joanna, et Maria Jacobi, et ceteræ quæ cum eis erant, quæ dicebant ad apostolos hæc.

¹¹Et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista, et non crediderunt illis.

¹²Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum : et procumbens vidit linteamina sola posita, et abiit secum mirans quod factum fuerat.

¹³Et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum, quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Jerusalem, nomine Emmaus.

¹⁴Et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quæ acciderant.

¹⁵Et factum est, dum fabularentur, et secum quærerent : et ipse Jesus appropinquans ibat cum illis :

¹⁶oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent.

¹⁷Et ait ad illos : Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem ambulantes, et estis tristes ?

¹⁸Et respondens unus, cui nomen Cleophas, dixit ei : Tu solus peregrinus es in Jerusalem, et non cognovisti quæ facta sunt in illa his diebus ?

¹⁹Quibus ille dixit : Quæ ? Et dixerunt : De Jesu Nazareno, qui fuit vir propheta, potens in opere et sermone coram Deo et omni populo :

²⁰et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotes et principes nostri in damnationem mortis, et crucifixerunt eum :

²¹nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israël : et nunc super hæc omnia, tertia dies est hodie quod hæc facta sunt.

²²Sed et mulieres quædam ex nostris terruerunt nos, quæ ante lucem fuerunt ad monumentum,

²³et non invento corpore ejus, venerunt, dicentes se etiam visionem angelorum vidisse, qui dicunt eum vivere.

²⁴Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum : et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt, ipsum vero non invenerunt.

²⁵Et ipse dixit ad eos : O stulti, et tardi corde ad credendum in omnibus quæ locuti sunt prophetæ !

²⁶Nonne hæc oportuit pati Christum, et ita intrare in gloriam suam ?

²⁷Et incipiens a Moyse, et omnibus prophetis, interpretabatur illis in omnibus scripturis quæ de ipso erant.

²⁸Et appropinquaverunt castello quo ibant : et ipse se finxit longius ire.

²⁹Et coëgerunt illum, dicentes : Mane nobiscum, quoniam advesperascit, et inclinata est jam dies. Et intravit cum illis.

³⁰Et factum est, dum recumberet cum eis, accepit panem, et benedixit, ac fregit, et porrigebat illis.

³¹Et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum : et ipse evanuit ex oculis eorum.

³²Et dixerunt ad invicem : Nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via, et aperiret nobis Scripturas ?

³³Et surgentes eadem hora regressi sunt in Jerusalem : et invenerunt congregatos undecim, et eos qui cum illis erant,

³⁴dicentes : Quod surrexit Dominus vere, et apparuit Simoni.

³⁵Et ipsi narrabant quæ gesta erant in via, et quomodo cognoverunt eum in fractione panis.

³⁶Dum autem hæc loquuntur, stetit Jesus in medio eorum, et dicit eis : Pax vobis : ego sum, nolite timere.

³⁷Conturbati vero et conterriti, existimabant se spiritum videre.

³⁸Et dixit eis : Quid turbati estis, et cogitationes ascendunt in corda vestra ?

³⁹videte manus meas, et pedes, quia ego ipse sum ; palpate et videte, quia spiritus carnem et ossa non habet, sicut me videtis habere.

⁴⁰Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et pedes.

⁴¹Adhuc autem illis non credentibus, et mirantibus præ gaudio, dixit : Habetis hic aliquid quod manducetur ?

⁴²At illi obtulerunt ei partem piscis assi et favum mellis.

⁴³Et cum manducasset coram eis, sumens reliquias dedit eis.

⁴⁴Et dixit ad eos : Hæc sunt verba quæ locutus sum ad vos cum adhuc essem vobiscum, quoniam necesse est impleri omnia quæ scripta sunt in lege Moysi, et prophetis, et Psalmis de me.

⁴⁵Tunc aperuit illis sensum ut intelligerent Scripturas,

⁴⁶et dixit eis : Quoniam sic scriptum est, et sic oportebat Christum pati, et resurgere a mortuis tertia die :

⁴⁷et prædicari in nomine ejus pœnitentiam, et remissionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Jerosolyma.

⁴⁸Vos autem testes estis horum.

⁴⁹Et ego mitto promissum Patris mei in vos ; vos autem sedete in civitate, quoadusque induamini virtute ex alto.

⁵⁰Eduxit autem eos foras in Bethaniam, et elevatis manibus suis benedixit eis.

⁵¹Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis, et ferebatur in cælum.

⁵²Et ipsi adorantes regressi sunt in Jerusalem cum gaudio magno :

⁵³et erant semper in templo, laudantes et benedicentes Deum. Amen.