Read Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam ad Romanos 11 Bible Online

ad Romanos 11 - Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam bible

ad Romanos 11

¹Dico ergo : Numquid Deus repulit populum suum ? Absit. Nam et ego Israëlita sum ex semine Abraham, de tribu Benjamin :

²non repulit Deus plebem suam, quam præscivit. An nescitis in Elia quid dicit Scriptura ? quemadmodum interpellat Deum adversum Israël :

³Domine, prophetas tuos occiderunt, altaria tua suffoderunt : et ego relictus sum solus, et quærunt animam meam.

⁴Sed quid dicit illi divinum responsum ? Reliqui mihi septem millia virorum, qui non curvaverunt genua ante Baal.

⁵Sic ergo et in hoc tempore reliquiæ secundum electionem gratiæ salvæ factæ sunt.

⁶Si autem gratia, jam non ex operibus : alioquin gratia jam non est gratia.

⁷Quid ergo ? Quod quærebat Israël, hoc non est consecutus : electio autem consecuta est : ceteri vero excæcati sunt :

⁸sicut scriptum est : Dedit illis Deus spiritum compunctionis : oculos ut non videant, et aures ut non audiant, usque in hodiernum diem.

⁹Et David dicit : Fiat mensa eorum in laqueum, et in captionem, et in scandalum, et in retributionem illis.

¹⁰Obscurentur oculi eorum ne videant : et dorsum eorum semper incurva.

¹¹Dico ergo : Numquid sic offenderunt ut caderent ? Absit. Sed illorum delicto, salus est gentibus ut illos æmulentur.

¹²Quod si delictum illorum divitiæ sunt mundi, et diminutio eorum divitiæ gentium : quanto magis plenitudo eorum ?

¹³Vobis enim dico gentibus : Quamdiu quidem ego sum gentium Apostolus, ministerium meum honorificabo,

¹⁴si quomodo ad æmulandum provocem carnem meam, et salvos faciam aliquos ex illis.

¹⁵Si enim amissio eorum, reconciliatio est mundi : quæ assumptio, nisi vita ex mortuis ?

¹⁶Quod si delibatio sancta est, et massa : et si radix sancta, et rami.

¹⁷Quod si aliqui ex ramis fracti sunt, tu autem cum oleaster esses, insertus es in illis, et socius radicis, et pinguedinis olivæ factus es,

¹⁸noli gloriari adversus ramos. Quod si gloriaris : non tu radicem portas, sed radix te.

¹⁹Dices ergo : Fracti sunt rami ut ego inserar.

²⁰Bene : propter incredulitatem fracti sunt. Tu autem fide stas : noli altum sapere, sed time.

²¹Si enim Deus naturalibus ramis non pepercit : ne forte nec tibi parcat.

²²Vide ergo bonitatem, et severitatem Dei : in eos quidem qui ceciderunt, severitatem : in te autem bonitatem Dei, si permanseris in bonitate, alioquin et tu excideris.

²³Sed et illi, si non permanserint in incredulitate, inserentur : potens est enim Deus iterum inserere illos.

²⁴Nam si tu ex naturali excisus es oleastro, et contra naturam insertus es in bonam olivam : quanto magis ii qui secundum naturam inserentur suæ olivæ ?

²⁵Nolo enim vos ignorare, fratres, mysterium hoc (ut non sitis vobis ipsis sapientes), quia cæcitas ex parte contigit in Israël, donec plenitudo gentium intraret,

²⁶et sic omnis Israël salvus fieret, sicut scriptum est : Veniet ex Sion, qui eripiat, et avertat impietatem a Jacob.

²⁷Et hoc illis a me testamentum : cum abstulero peccata eorum.

²⁸Secundum Evangelium quidem, inimici propter vos : secundum electionem autem, carissimi propter patres.

²⁹Sine pœnitentia enim sunt dona et vocatio Dei.

³⁰Sicut enim aliquando et vos non credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis propter incredulitatem illorum :

³¹ita et isti nunc non crediderunt in vestram misericordiam : ut et ipsi misericordiam consequantur.

³²Conclusit enim Deus omnia in incredulitate, ut omnium misereatur.

³³O altitudo divitiarum sapientiæ, et scientiæ Dei : quam incomprehensibilia sunt judicia ejus, et investigabiles viæ ejus !

³⁴Quis enim cognovit sensum Domini ? aut quis consiliarius ejus fuit ?

³⁵aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei ?

³⁶Quoniam ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt omnia : ipsi gloria in sæcula. Amen.