Read Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam ad Romanos 9 Bible Online

ad Romanos 9 - Biblia Sacra juxta Vulgatam Clementinam bible

ad Romanos 9

¹Veritatem dico in Christo, non mentior : testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto :

²quoniam tristitia mihi magna est, et continuus dolor cordi meo.

³Optabam enim ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei secundum carnem,

⁴qui sunt Israëlitæ, quorum adoptio est filiorum, et gloria, et testamentum, et legislatio, et obsequium, et promissa :

⁵quorum patres, et ex quibus est Christus secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in sæcula. Amen.

⁶Non autem quod exciderit verbum Dei. Non enim omnes qui ex Israël sunt, ii sunt Israëlitæ :

⁷neque qui semen sunt Abrahæ, omnes filii : sed in Isaac vocabitur tibi semen :

⁸id est, non qui filii carnis, hi filii Dei : sed qui filii sunt promissionis, æstimantur in semine.

⁹Promissionis enim verbum hoc est : Secundum hoc tempus veniam : et erit Saræ filius.

¹⁰Non solum autem illa : sed et Rebecca ex uno concubitu habens, Isaac patris nostri.

¹¹Cum enim nondum nati fuissent, aut aliquid boni egissent, aut mali (ut secundum electionem propositum Dei maneret),

¹²non ex operibus, sed ex vocante dictum est ei quia major serviet minori,

¹³sicut scriptum est : Jacob dilexi, Esau autem odio habui.

¹⁴Quid ergo dicemus ? numquid iniquitas apud Deum ? Absit.

¹⁵Moysi enim dicit : Miserebor cujus misereor : et misericordiam præstabo cujus miserebor.

¹⁶Igitur non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei.

¹⁷Dicit enim Scriptura Pharaoni : Quia in hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te virtutem meam : et ut annuntietur nomen meum in universa terra.

¹⁸Ergo cujus vult miseretur, et quem vult indurat.

¹⁹Dicis itaque mihi : Quid adhuc queritur ? voluntati enim ejus quis resistit ?

²⁰O homo, tu quis es, qui respondeas Deo ? numquid dicit figmentum ei qui se finxit : Quid me fecisti sic ?

²¹an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam ?

²²Quod si Deus volens ostendere iram, et notum facere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa iræ, apta in interitum,

²³ut ostenderet divitias gloriæ suæ in vasa misericordiæ, quæ præparavit in gloriam.

²⁴Quos et vocavit nos non solum ex Judæis, sed etiam in gentibus,

²⁵sicut in Osee dicit : Vocabo non plebem meam, plebem meam : et non dilectam, dilectam : et non misericordiam consecutam, misericordiam consecutam.

²⁶Et erit : in loco, ubi dictum est eis : Non plebs mea vos : ibi vocabuntur filii Dei vivi.

²⁷Isaias autem clamat pro Israël : Si fuerit numerus filiorum Israël tamquam arena maris, reliquiæ salvæ fient.

²⁸Verbum enim consummans, et abbrevians in æquitate : quia verbum breviatum faciet Dominus super terram :

²⁹et sicut prædixit Isaias : Nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodoma facti essemus, et sicut Gomorrha similes fuissemus.

³⁰Quid ergo dicemus ? Quod gentes, quæ non sectabantur justitiam, apprehenderunt justitiam : justitiam autem, quæ ex fide est.

³¹Israël vero sectando legem justitiæ, in legem justitiæ non pervenit.

³²Quare ? Quia non ex fide, sed quasi ex operibus : offenderunt enim in lapidem offensionis,

³³sicut scriptum est : Ecce pono in Sion lapidem offensionis, et petram scandali : et omnis qui credit in eum, non confundetur.