Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Rodzaju 7 Bible Online

Ks. Rodzaju 7 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Rodzaju 7

¹A potem Pan rzekł do Noego: «Wejdź wraz z całą twą rodziną do arki, bo przekonałem się, że tylko ty jesteś wobec mnie prawy wśród tego pokolenia.

²Z wszelkich zwierząt czystych [1] weź z sobą siedem samców i siedem samic, ze zwierząt zaś nieczystych po jednej parze: samca i samicę;

³również i z ptactwa - po siedem samców i po siedem samic, aby w ten sposób zachować ich potomstwo dla całej ziemi.

⁴Bo za siedem dni spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padał czterdzieści dni i czterdzieści nocy, aby wyniszczyć wszystko, co istnieje na powierzchni ziemi - cokolwiek stworzyłem».

⁵I spełnił Noe wszystko tak, jak mu Pan polecił.

⁶Noe miał sześćset lat, gdy nastał potop na ziemi.

⁷Noe wszedł z synami, z żoną i z żonami swych synów do arki, aby schronić się przed wodami potopu.

⁸Ze zwierząt czystych i nieczystych, z ptactwa i ze wszystkiego, co pełza po ziemi,

⁹po dwie sztuki, samiec i samica, weszły do Noego, do arki, tak jak mu Bóg rozkazał.

¹⁰A gdy upłynęło siedem dni, wody potopu spadły na ziemię.

¹¹W roku sześćsetnym życia Noego, w drugim miesiącu roku, siedemnastego dnia miesiąca, w tym właśnie dniu trysnęły z hukiem wszystkie źródła Wielkiej Otchłani i otworzyły się upusty nieba;

¹²przez czterdzieści dni i przez czterdzieści nocy padał deszcz na ziemię.

¹³I właśnie owego dnia Noe oraz jego synowie, Sem, Cham, Jafet, żona Noego i trzy żony jego synów weszli do arki,

¹⁴a wraz z nimi wszelkie gatunki zwierząt, bydła, zwierząt pełzających po ziemi, wszelkiego ptactwa ‹i istot ze skrzydłami>.

¹⁵Wszelkie istoty, w których było tchnienie życia [2], weszły po parze do Noego do arki.

¹⁶Gdy już weszły do arki samiec i samica każdej istoty żywej, jak Bóg rozkazał Noemu, Pan zamknął za nim [drzwi].

¹⁷A potop trwał na ziemi czterdzieści dni i wody wezbrały, i podniosły arkę ponad ziemię.

¹⁸Kiedy przybywało coraz więcej wody i poziom jej podniósł się wysoko ponad ziemią, arka płynęła po powierzchni wód.

¹⁹Wody bowiem podnosiły się coraz bardziej nad ziemię, tak że zakryły wszystkie góry wysokie, które były pod niebem.

²⁰Wody się więc podniosły na piętnaście łokci ponad góry i zakryły je.

²¹Wszystkie istoty poruszające się na ziemi z ptactwa, bydła i innych zwierząt i z wszelkich jestestw, których było wielkie mnóstwo na ziemi, wyginęły wraz ze wszystkimi ludźmi.

²²Wszystkie istoty, w których nozdrzach było ożywiające tchnienie życia, wszystkie, które żyły na lądzie, zginęły.

²³I tak Bóg wygubił doszczętnie wszystko, co istniało na ziemi, od człowieka do bydła, zwierząt pełzających i ptactwa powietrznego; wszystko zostało doszczętnie wytępione z ziemi. Pozostał tylko Noe i to, co z nim było w arce.

²⁴A wody stale się podnosiły na ziemi przez sto pięćdziesiąt dni [3].