Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Rodzaju 9 Bible Online

Ks. Rodzaju 9 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Rodzaju 9

¹Po czym Bóg pobłogosławił Noego i jego synów, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i mnóżcie się, abyście zaludnili ziemię.

²Wszelkie zaś zwierzę na ziemi i wszelkie ptactwo powietrzne niechaj się was boi i lęka. Wszystko, co się porusza na ziemi i wszystkie ryby morskie zostały oddane wam we władanie.

³Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko.

⁴Nie wolno wam tylko jeść mięsa z krwią życia [1].

⁵Upomnę się o waszą krew przez wzgląd na wasze życie [2] - upomnę się o nią u każdego zwierzęcia. Upomnę się też u człowieka o życie człowieka i u każdego - o życie brata.

⁶[Jeśli] kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego, bo człowiek został stworzony na obraz Boga [3].

⁷Wy zaś bądźcie płodni i mnóżcie się; zaludniajcie ziemię i miejcie nad nią władzę».

⁸Potem Bóg tak rzekł do Noego i do jego synów:

⁹«Ja, Ja zawieram przymierze [4] z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie;

¹⁰z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi.

¹¹Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię».

¹²Po czym Bóg dodał: «A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy:

¹³Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią.

¹⁴A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach,

¹⁵wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego jestestwa.

¹⁶Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, patrząc na niego, wspomnę na przymierze wieczne między mną a wszelką istotą żyjącą w każdym ciele, które jest na ziemi».

¹⁷Rzekł Bóg do Noego: «To jest znak przymierza, które zawarłem między Mną a wszystkimi istotami, jakie są na ziemi».

¹⁸Synami Noego, którzy wyszli z arki, byli Sem, Cham i Jafet. Cham był ojcem Kanaana.

¹⁹Ci trzej byli synami Noego i od nich to zaludniła się cała ziemia.

²⁰Noe był rolnikiem i on to pierwszy zasadził winnicę.

²¹Gdy potem napił się wina, odurzył się [nim] i leżał nagi w swym namiocie.

²²Cham, ojciec Kanaana, ujrzawszy nagość swego ojca, powiedział o tym dwu swym braciom, którzy byli poza namiotem.

²³Wtedy Sem i Jafet wzięli płaszcz i trzymając go na ramionach weszli tyłem do namiotu i przykryli nagość swego ojca; twarzy zaś swych nie odwracali, aby nie widzieć nagości swego ojca.

²⁴Kiedy Noe obudził się po odurzeniu winem i dowiedział się, co uczynił mu jego młodszy syn,

²⁵rzekł: «Niech będzie przeklęty Kanaan! [5] Niech będzie najniższym sługą swych braci!»

²⁶A potem dodał: «Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg Sema! Niech Kanaan będzie sługą Sema!

²⁷Niech Bóg da i Jafetowi dużą przestrzeń i niech on zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie mu sługą».

²⁸Noe żył po potopie trzysta pięćdziesiąt lat.

²⁹I umarł Noe w wieku lat dziewięciuset pięćdziesięciu.