Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 2 Ks. Samuela 22 Bible Online

2 Ks. Samuela 22 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

2 Ks. Samuela 22

¹Dawid wygłosił na cześć Pana słowa pieśni. Było to wtedy, gdy Pan wyzwolił go z ręki wszystkich wrogów i z ręki Saula.

² [1] Mówił: «Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu!

³Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! Ty mnie wyzwalasz od wszelkiej przemocy.

⁴Wzywam Pana, godnego chwały, a będę wolny od moich nieprzyjaciół.

⁵Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę.

⁶Oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci.

⁷W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga. Usłyszał On głos mój ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu.

⁸Zatrzęsła się i zadrżała ziemia. Posady niebios się poruszyły, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem.

⁹Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust - pochłaniający ogień: ‹od Niego zapaliły się węgle>.

¹⁰Nagiął niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami.

¹¹Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły [2].

¹²Otoczył się mrokiem niby namiotem, ciemną wodą, gęstymi chmurami.

¹³Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste.

¹⁴Pan odezwał się z nieba grzmotem: to głos swój dał słyszeć Najwyższy.

¹⁵Wypuścił strzały i rozproszył [wrogów], błyskawice - i zamęt wśród nich wprowadził.

¹⁶Aż ukazało się łożysko morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Pana, od tchnienia wichru Jego nozdrzy.

¹⁷Wyciąga rękę z wysoka i chwyta mnie, wydobywa mnie z toni ogromnej.

¹⁸Wyrywa mnie od przemożnego nieprzyjaciela, od mocniejszych ode mnie, co mnie nienawidzą.

¹⁹Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan jest dla mnie obroną.

²⁰Wyprowadza mnie na miejsce przestronne, ocala, bo mnie miłuje.

²¹Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich.

²²Strzegłem bowiem dróg Pana i nie odszedłem przez grzech od mojego Boga,

²³bo mam wszystkie Jego przykazania przed sobą i nie odrzucam od siebie Jego poleceń,

²⁴lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się winy.

²⁵Pan mnie nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość ‹rąk moich> [3] przed Jego oczyma.

²⁶Jesteś miłościwy dla miłującego i względem nienagannego działasz nienagannie,

²⁷względem czystego okazujesz się czysty, względem przewrotnego jesteś przebiegły.

²⁸Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony, a oczy wyniosłe pognębiasz.

²⁹Bo Ty, o Panie, jesteś moim światłem: Pan rozjaśnia moje ciemności.

³⁰Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu.

³¹Bóg - Jego droga nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane, On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią.

³²Bo któż jest bogiem, prócz Pana lub któż jest skałą, prócz Boga naszego?

³³Bóg, co mocą mnie przepasuje [4] i nienaganną czyni moją drogę,

³⁴On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach.

³⁵On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku.

³⁶Dajesz mi tarczę Twą dla ocalenia i Twoja troskliwość czyni mnie wielkim.

³⁷Wydłużasz mi kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją.

³⁸Ścigam mych wrogów i niszczę, a nie wracam, póki nie zginęli.

³⁹Pobiłem ich - nie mogli się podnieść: upadli pod moje stopy.

⁴⁰Mocą mnie przepasałeś do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną,

⁴¹zmuszasz do ucieczki moich wrogów, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą.

⁴²Wołają - lecz nie ma wybawcy - do Pana - lecz im nie odpowiada.

⁴³Jak proch na wietrze ich rozrzucę [5], zdepczę jak błoto uliczne.

⁴⁴Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów.

⁴⁵Cudzoziemcy mi schlebiają, są mi posłuszni na pierwsze wezwanie.

⁴⁶Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą [6] ze swoich warowni.

⁴⁷Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg ‹Skała> [7] mojego zbawienia,

⁴⁸Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody,

⁴⁹wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad wrogów i uwalnia od gwałtowników.

⁵⁰Przeto będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię.

⁵¹Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki».