Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 1 Ks. Kronik 16 Bible Online

1 Ks. Kronik 16 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

1 Ks. Kronik 16

¹ [1] Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania.

²Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana.

³I potem rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyznom jak i kobietom, każdemu po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kubku wina.

⁴Ustanowił przed Arką Pańską niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Pana, Boga Izraelowego:

⁵Asafa - przełożonym, Zachariasza - jego zastępcą, potem Uzzjela [2], Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obed-Edoma i Jejela, na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by grał na cymbałach;

⁶Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego.

⁷Owego dnia postanowił Dawid po raz pierwszy, aby tak wielbiono Pana za pośrednictwem Asafa i jego braci:

⁸ [3] Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów!

⁹Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda.

¹⁰Szczyćcie się świętym Jego imieniem, niech się weseli serce szukających Pana!

¹¹Rozważajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza:

¹²Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego.

¹³Potomstwo Izraela, Jego sługi, synowie Izraela, Jego wybrańcy!

¹⁴On, Pan, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świat cały.

¹⁵Na wieki pamięta [4] o swoim przymierzu - obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.

¹⁶Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi.

¹⁷Ustanowił dla Jakuba jako prawo wieczne przymierze dla Izraela,

¹⁸mówiąc: «Dam tobie ziemię Kanaanu na waszą własność dziedziczną»,

¹⁹gdy was było niewielu - nieliczni i obcy w niej.

²⁰Wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,

²¹a nie pozwolił nikomu ich uciskać i z ich powodu karał królów:

²²«Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!»

²³ [5] Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy, z dnia na dzień głoście Jego zbawienie!

²⁴Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda - wśród wszystkich narodów,

²⁵bo wielki jest Pan, godzien wielkiej chwały: wzbudza On większy lęk niż wszyscy bogowie.

²⁶Bo wszyscy bogowie pogan to ułuda, a Pan uczynił niebiosa.

²⁷Przed Nim kroczą majestat i piękno, potęga i jasność w Jego przybytku.

²⁸Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i potęgę,

²⁹oddajcie Panu chwałę Jego imienia. Nieście ofiary i wchodźcie przed Jego oblicze, oddajcie pokłon Panu, w święte szaty odziani [6].

³⁰W obliczu Jego zadrżyj, ziemio cała! Umocnił On świat, by się nie poruszył.

³¹Niech cieszy się niebo i ziemia raduje. Mówcie wśród pogan: «Pan jest królem».

³²Niech szumi morze i co je napełnia, niech się weselą pola i wszystko, co na nich.

³³Niech tak się uradują drzewa leśne w obliczu Pana, bo nadchodzi, aby rządzić ziemią.

³⁴ [7] Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.

³⁵Mówcie: «Ratuj nas, Boże zbawienia naszego, zgromadź nas i wybaw spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały».

³⁶Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki. A cały naród odpowiedział: «Amen» i chwalił Pana.

³⁷[Dawid] pozostawił tam przed Arką Przymierza Pańskiego Asafa i jego braci, aby pełnili służbę ustawicznie przed Arką, według porządku każdego dnia;

³⁸i Obed-Edoma z jego sześćdziesięciu ośmiu braćmi, Obed-Edoma, syna Jedutuna [8], i Chosę jako odźwiernych;

³⁹kapłana Sadoka i braci jego, kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która jest w Gibeonie,

⁴⁰aby stale ofiarowali Panu ofiary całopalne na ołtarzu całopalenia, rano i wieczorem - według wszystkiego, co napisane jest w Prawie Pana, które On zlecił Izraelowi.

⁴¹Z nimi byli Heman i Jedutun i reszta wybranych, imiennie wyznaczonych, aby dzięki czynić Panu, bo na wieki Jego łaskawość.

⁴²U Hemana i Jedutuna były przechowywane trąby i cymbały dla grających i instrumenty towarzyszące pieśni Bożej. A synowie Jedutuna byli przy bramie.

⁴³I wrócił się cały lud - każdy do swego domu. Powrócił też Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu [9].