Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Hioba 16 Bible Online

Ks. Hioba 16 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Hioba 16

¹Hiob na to odpowiedział:

²«Podobnie mówiono mi często. Zamiast koić, wszyscy dręczycie.

³Czy koniec już pustym dźwiękom? Co skłania cię do mówienia?

⁴I ja bym przemawiał podobnie, ale gdy role zmienimy. Mowy bym do was układał, kiwałbym głową nad wami.

⁵Pocieszałbym was ustami, nie skąpiłbym słów współczucia.

⁶Lecz cierpień nie stłumię słowami. Czy odejdą ode mnie, gdy zmilknę?

⁷Ach, teraz jestem zmęczony, zniszczyłeś me wszystkie dowody;

⁸ścisnąłeś mnie, mój świadek mi wrogiem, oskarża mnie moja słabość.

⁹Sroży się w gniewie i ściga, zgrzytając na mnie zębami. Wróg zmierzył mnie wzrokiem.

¹⁰Usta swe na mnie rozwarli, po twarzy mnie bili okrutnie, społem się przeciw mnie złączyli.

¹¹Bóg mnie zaprzedał złoczyńcom [2], oddał mnie w ręce zbrodniarzy,

¹²zburzył już moją beztroskę, chwycił za grzbiet i roztrzaskał, obrał mnie sobie za cel.

¹³Łucznikami mnie zewsząd otoczył, nerki mi przeszył nieludzko, żółć moją wylał na ziemię.

¹⁴Wyłom czynił po wyłomie, jak wojownik natarł na mnie.

¹⁵Przywdziałem wór na swe ciało, czołem w proch uderzyłem,

¹⁶oblicze czerwone od płaczu, w oczach już widzę pomrokę,

¹⁷choć rąk nie zmazałem występkiem i modlitwa moja jest czysta.

¹⁸Ziemio, nie zakryj mej krwi [3], by krzyk ukojenia nie zaznał.

¹⁹Teraz mój Świadek jest w niebie, Ten, co mnie zna, jest wysoko.

²⁰[Gdy] gardzą mną przyjaciele, zwracam się z płaczem do Boga,

²¹by rozsądził spór człowieka z Bogiem, jakby człowieka z człowiekiem.

²²Jeszcze upłynie lat kilka, nim pójdę, skąd nie ma powrotu.