Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Hioba 31 Bible Online

Ks. Hioba 31 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Hioba 31

¹ [2] Zawarłem z oczami przymierze, by nawet nie spojrzeć na pannę.

²Czy mógłbym mieć cząstkę w górze u Boga, u Wszechmocnego dziedzictwo?

³Czyż złoczyńcy nie spotka zguba i klęska czyniących nieprawość?

⁴Czyż On nie widzi dróg moich, a kroków mych nie rachuje?

⁵Czym chodził do bożyszcz? Czy noga do oszustwa spieszyła? [3]

⁶Niech zważy mnie bardzo dokładnie, a pozna, że jestem niewinny.

⁷Jeślim na krok odstąpił od drogi, bo serce poszło za okiem, i zmaza ta trwa na mych rękach:

⁸niech sieję, a inni zbierają, niech zgniją moje latorośle!

⁹Jeśli serce me zwiodła kobieta i czatowałem pod drzwiami sąsiada:

¹⁰niech moja żona miele obcemu, niech inni się do niej zbliżają!

¹¹Gdyż byłby to czyn haniebny, zbrodnia podległa sądowi;

¹²to ogień, co niszczy do zatracenia, co strawi dobytek do reszty.

¹³A jeślim praw sługi nie uszanował lub skargę niewolnicy odtrącił,

¹⁴co zrobię, gdy Bóg powstanie? Co w czasie badań odpowiem?

¹⁵Jak mnie, tak jego we wnętrzu uczynił, On sam nas w łonie utworzył.

¹⁶Czy odmawiałem prośbie nędzarzy i pozwoliłem zagasnąć oczom wdowy?

¹⁷Czy chleb swój sam spożywałem, czy nie jadł go ze mną sierota?

¹⁸Od dziecka jak ojciec go wychowałem [4] i prowadziłem od łona matki.

¹⁹Czy na biedaka nagiego patrzałem, kiedy nędzarzom zabrakło odzienia?

²⁰Czy jego biodra mi nie dziękowały, że grzała je wełna mych jagniąt?

²¹Czy sierocie groziłem ręką, widząc obrońcę w sądzie?

²²Niech barki mi odpadną od karku, niech ramię mi wyjdzie ze stawu;

²³gdyż bałbym się klęski od Boga, nie zniósłbym Jego potęgi [5].

²⁴Czy pokładałem ufność w złocie lub rzekłem bogactwu: "Nadziejo moja"?

²⁵Czym chlubił się z wielkiej fortuny, że wiele moja ręka zgarnęła?

²⁶Wpatrując się w słońce, co świeci, lub w księżyc, co dumnie przepływa,

²⁷czy serce tajemnie uległo i ręką słało pocałunek? [6]

²⁸Byłby to czyn karygodny: zaparcie się Boga na niebie.

²⁹Czym się cieszył z upadku wroga, czy radowałem się, że zło go spotkało?

³⁰Nie dałem, by język mój grzeszył ni miotał na drugich przekleństwa.

³¹Czy mówił kto w moim namiocie [7]: "Pożywmy się jego ciałem!" [8]

³²Obcy nigdy nie sypiał na dworze, podróżnym otwierałem podwoje.

³³Czy taiłem jak inni przestępstwa i grzech swój chowałem w zanadrzu?

³⁴Czy lękając się licznej gromady, z obawy przed wzgardą u bliskich, milczałem, za próg nie wyszedłem?

³⁸ [9] Jeśli pole żaliło się na mnie, a jego bruzdy płakały;

³⁹Jeślim jadł plon nie zapłacony, a dusza robotnika [10] wzdychała:

⁴⁰Niech rosną ciernie zamiast pszenicy, a chwasty na miejscu jęczmienia! <h>Podpis </h> 35 Kto zechce mnie wysłuchać? Oto podpis: "Wszechmocny odpowie". Przeciwnik niech skargę napisze, 36 na grzbiecie swym ją poniosę, jak koronę [na głowę] ją włożę. 37 Zdam sprawozdanie z mych kroków, przed Niego [11] pójdę jak książę». 40b Koniec słów Hioba.